آیا ذهن در زمان مرگ هوشیار است؟

به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از دیجیاتو، محققان دانشگاه ویرجینیا در آمریکا دریافته اند که در طول پنج دهه گذشته تجربیات نزدیک به مرگ ثبات و پایداری مشخصی داشته که این نشان دهنده حقیقت داشتن چنین پدیده ای است. این تجربیات زمانی رخ می دهند که یک فرد در زمان پیش از مرگ خود قرار می گیرد و باور دارد که زندگی پس از مرگ را تجربه می کند.

پژوهشگران دانشگاه ویرجینیا با بررسی تجربیات نزدیک به مرگ طی پنجاه سال گذشته دریافتند که به دنبال وارد شدن فرد به این مرحله، چندین ویژگی در وی ظاهر می شود. برای مثال ترس از مرگ در این افراد کاهش پیدا میکند و علاقمندی شان به مادیات کم می شود.

علاوه بر این گفته می شود که حس رقابت در این افراد کم رنگ شده و علاقمندی کمتری به موقعیت شخصی و فردی خود پیدا می کنند.

بروس گریسون از اساتید روانشناسی و علوم عصبی دانشگاه ویرجینیا در این باره می گوید:طبق پژوهش ها فعالیت های مغز در طول تجربه نزدیک به مغز که به اختصار NDE خوانده می شود افزایش می یابد و این نشان می دهد که ذهن همان چیزی که مغز انجام می دهد نیست. دکتر گریسون همچنین خاطر نشان کرد افرادی که تجربیات نزدیک به مرگ را پشت سر می گذارند باور دارند که مرگ واقعی تر از چیزی است که پیشتر تصور می کردند.

او در اینباره گفت:ما از مردمی که در نزدیکی مرگ بودند خواستیم که برآوردی از خاطرات خود در رابطه با مرگ و همچنین رویدادهای واقعی مختلفی داشته باشند که در آن زمان تجربه می کردند.

در ادامه دریافتیم افرادی که این تجربیات را پشت سر گذاشته بودند با وضوح و جزئیات بیشتری آن را به خاطر می آورند و احساساتشان در آن زمان نسبت به رخدادهای پیرامونشان شدت و مفهوم بیشتری داشت.

دکتر سم پرنیا مدیر بخش تحقیقات مراقبت های ویژه و احیا در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک در این باره می گوید:مردم در این زمان نوعی نور روشن، گرم و استقبال کننده را احساس می کنند که آنها را به درون خود می کشد.

آنها انگار خویشاوندان و نزدیکان درگذشته خود را احساس می کنند که غالبا برای خوشامدگویی نزدشان می آیند. جالب آنکه اغلب افرادی که از مرگ نجات پیدا میکنند می گویند دلشان نمی خواسته که به دنیا برگردند چراکه مرگ بسیار برایشان راحت بوده و مانند آهنربایی عمل کرده که آنها را به سمت خود می کشیده.

شمار زیادی از افرادی که تجربه پیش از مرگ را پشت سر گذاشته اند همچنین احساس جدا شدن از خودشان و تماشای پزشکان و پرستاران را توصیف کرده اند که در آن لحظات در تلاش برای احیای آنها بوده اند.

دکتر پرنیا در ادامه توضیح می دهد که توضیحات علمی مشخصی برای این واکنش ها وجود دارد و احتمالا مغز در این لحظات به عنوان نوعی تکنیک بقا تلاش می کند که خود را اسکن کند.

به گفته او بیمارانی که تجربه پیش از مرگ دارند میتوانند صداهای پیرامون را بشنوند و کلیه مکالماتی که در اطرافشان رخ می دهد را ضبط کنند.