پرسپولیس با یحیی سنت شکنی میکند؟
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از سایت خبر ورزشی,خوشبینترین هوادار پرسپولیس هم پیش بینی چنین نتایجی را در دوران پسا برانکو نداشت؛ پرسپولیس در فصلی که دو مربی جدید را روی نیمکت داشته، پنج امتیاز نسبت به مقطع فعلی لیگ هجدهم بیشتر امتیاز گرفته و این یعنی دوران بعد از برانکو ایوانکوویچ، بهتر از آخرین فصل این مربی کروات پیش رفته است. اگرچه که نمیتوان ملاحظاتی در این باره را نادیده گرفت. از جمله محرومیت نقل و انتقالاتی قرمزها در فصل گذشته یا فشردگی بازی های این تیم باتوجه به صعود تا فینال آسیا. اما با توجه به تمام این نکات نیز نمیتوان ارزش کار پرسپولیس در فصل جاری را کنار گذاشت.
بحث درباره این که سرخپوشان چگونه با گابریل کالدرون به صدر رسیدند، بحثی است مفصل که البته باید آن را بررسی کرد. خصوصا حالا که شاید خیلی از هواداران پرسپولیس سرمربی آرژانتینی را فراموش میکنند یا رد پای او در موفقیت های فصل جاری را ندیده میگیرند. اما نکته ای که حالا قرار است بررسی شود، جستجو پیرامون راز موفقیت سرخ ها با یحیی گل محمدی است و پاسخ به این پرسش که پرسپولیس چگونه بعد از جدایی کالدرون در نیم فصل، نتایجش خوبش در لیگ برتر را به حالت عالی تغییر داد و صدرنشینی اش را تثبیت کرد؟
اما در این باره هم نمیتوان از یک سری ملاحظات خودداری کرد. اگرچه در ادامه گزارش، تنها نکات فنی و فوتبال بررسی خواهند شد اما باید به این نکته هم توجه کرد که پرسپولیس در دورانی با کالدرون و گل محمدی موفق به صدرنشینی شده که از لحاظ مدیریتی و همچنین منابع مالی در وضعیتی بسیار نابسامان قرار دارد و این جدا از حاشیه های مختلفی است که برای تیم پرسپولیس و بازیکنان آن به وجود آمده است.
تغییرات جز به جز، جانشین تصمیم های بنیادی
23 دی ماه که یحیی گل محمدی سرمربی پرسپولیس شد، هواداران این تیم و حتی برخی کارشناسان پیش بینی این را داشتند که نمایش سرخپوشان مبتنی بر مالکیت توپ، حفظ توپ در زمین خودی، بازی با حوصله و موقعیت های پرتعداد باشد. یعنی همان مشخصه هایی که بیشترشان در نمایش تیم گابریل کالدرون وجود نداشت. اما چیزی که حالا پس از 45 روز از تیم یحیی دیده ایم؛ متفاوت با پیش بینی هاست.
پرسپولیس در حالی سه گل به شهرخودرو زد که این تیم تنها 4 ضربه در چارچوب داشت. اگرچه این تعداد موقعیت برای تیم های تحت هدایت یحیی گل محمدی غیرقابل قبول است اما نکته مهمی که باید به آن توجه کرد، نرخ 75 درصدی تبدیل شوت به گل است که اصلاحی مهم را در تیم پرسپولیس عیان میسازد. سرخ ها پیش تر موقعیت سوزی بسیاری داشتند اما حالا با هدایت گل محمدی تا حد زیادی این موضوع را مرتفع ساخته اند و حتی علیپور هم عملکرد بهتری نسبت به قبل داشته است.
گل سوم سرخ ها در بازی با حریف مشهدی را میتوان در طبقه بندی گل هایی بر اساس ضد حمله قرار داد. جایی که مهدی ترابی توپ را یک تنه گرفت و در عرض چند ثانیه به محوطه جریمه شهرخودرو رسید و اگر مدافع حریف او را سرنگون نمیکرد، بدون تردید میتوانست گل سوم را خودش بزند؛ این که پرسپولیس هنوز در ضد حملات تیم خطرناکی است، نشان میدهد که گل محمدی خصیصه ویژه تیم کالدرون یعنی مهارت در ضد حمله را نگه داشته و از آن بهره میبرد.
حالا میرسیم به نکته اصلی. چرا یحیی دست به تصمیمات بنیادی نزده و تغییرات جز به جز را پیش میبرد؟ بدون تردید یک دلیل این است که او زمان کافی برای این موضوع نداشته اما نکته دیگری هم وجود دارد. تیم گابریل کالدرون تیم قدرتمندی بود که در صدر جدول حضور داشت و نمایش های خوبی هم ارائه میکرد، برای چنین تیمی در هر مقطع زمانی، تصمیمات انقلابی تجویز مناسبی نیست. برعکس زمانی که برانکو به پرسپولیس آمد و برای بازسازی تیم بحران زده حمید درخشان، از تغییرات بنیادین بهره برد چرا که آن تیم به هیچ وجه اصلاح شدنی نبود.
* پرسپولیس با یحیی سنت شکنی میکند؟
علی پروین، افشین قطبی و برانکو ایوانکوویچ؛ این سه تنها مربیانی هستند که پرسپولیس را در لیگ برتر قهرمان کرده اند. آن هم در شرایطی که سرخ ها 20 مربی را در طول مسابقات لیگ برتر داشته اند! نکته مشترک درباره پروین، قطبی و برانکو این است که هر سه از ابتدای فصل سرمربی بودند و تیم مورد علاقه خود را شکل دادند. پروین که البته از سال 77 در پرسپولیس بود و برانکو نیز از آخرین روزهای لیگ چهاردهم سرمربی شد و پرسپولیس را قهرمان لیگ شانزدهم کرد.
اما یحیی حالا جانشین گابریل کالدرونی شده که مامور حفظ قرمزپوشان در صدر، پس از جدایی برانکو بود. کاری که سرمربی آرژانتینی انجام داد، بسیار بزرگ بود و حالا کار بزرگ دیگر، حفظ سرخ ها در صدر پس از جدایی کالدرون در نیم فصل است. اگر گل محمدی سرخ ها را قهرمان کند، نام خود را در دفتر تاریخ این باشگاه جاودانه خواهد کرد و به اولین سرمربی تاریخ این باشگاه تبدیل میشود که با حضور در میانه فصل، قهرمانی را به ارمغان آورد.