چگونه عمر باتری گوشی خود را افزایش دهیم؟
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، عمر باتری تلفن‌های همراه در حال حاضر یکی مهم‌ترین مسائل برای کاربران این دستگاه‌های هوشمند است و از آنجایی که کاربران به طور مداوم از گوشی‌های هوشمند خود استفاده می‌کنند؛ عمر باتری‌ها روز به روز کاهش پیدا می‌کند و هیچ کس توانایی جلوگیری تخریب باتری‌ها را نخواهد داشت. یکی از مهم‌ترین عواملی که روی سلامت باتری‌ها اثر می‌گذارد، نحوه شارژ دستگاه‌های هوشمند است، در حال حاضر تقریبا همه‌ی شرکت‌ها سازنده دستگاه‌های هوشمند به همراه گوشی یک آداپتور شارژ سریع به کاربر می‌دهند که می‌تواند باتری گوشی را سریع‌تر از سایر آداپتور‌های موجود در بازار شارژ کند.
برخی از شارژر‌های سریع موجو در بازار می‌تواند در زمان ده دقیقه مقدار قابل توجهی از باتری گوشی را شارژ کنند و همین موضوع باعث محبوبیت بالای این شارژرها شده است. اما سوالی که اینجا به وجود می‌آید این است که آیا شارژر‌های سریع به مرور زمان روی توان ذخیره سازی باتری دستگاه‌های هوشمند تاثیرگذار خواهند بود و باتری‌ها را تخریب می‌کنند؟
در این گزارش ضمن پاسخ به این سوال قصد داریم مواردی که روی سلامت باتری و تخریب زود هنگام آن اثر می‌گذارند را بررسی کنیم.
ساختار کلی باتری‌های موجود در گوشی‌های هوشمند
در حال حاضر تمامی گوشی‌ها و دستگاه‌های هوسمند موجود در بازار از باتری‌های قابل شارژ لیتیوم یون استفاده می‌کنند که این نسل از باتری‌ها قدمتی بسیار طولانی دارند و از مدت‌ها پیش از این باتری‌ها در دستگاه‌های ارتباطی و دستگاه‌هایی که نیاز به شارژ مجدد داشتند استفاده می‌شد. بسیاری از شرکت‌های سازنده فناوری قصد دارد از طریقی به فناوری دست پیدا کنند که بتواند طول عمر باتری‌ها را افزایش دهد، اما تاکنون هیچ کدام از آن‌ها نتوانسته‌اند اختراع خود را به تولید انبوه برسانند و همین موضوع سبب شده است تا تکنولوژی مربوط به ساختار باری‌ها ثابت بماند.
تنها راه حلی که شرکت‌های سازنده گوشی‌های هوشمند در سال‌های اخیر در پیش گرفته‌اند، پایین آوردن میزان مصرف باتری گوشی‌ها است که به این ترتیب کاربر کمتر مجبور به شارژ باتری دستگاه خود خواهد شد و عمر مفید باتری نیز افزایش پیدا خواهد کرد. در حال حاضر کاربران می‌توانند از باتری موجود در دستگاه خود به مدت دو یا سه سال استفاده کنند، اما پس از این زمان ظرفیت ذخیره سازی باتری آن‌ها به میزان قابل توجهی کاهش پیدا خواهد کرد و به این ترتیب کاربر باید در فواصل زمانی بسیار کم نسبت به شارژ دستگاه خود اقدام کند.
باتری‌هایی که در دستگاه‌های هوشمند استفاده می‌شود بر خلاف باتری‌های موجود در خودرو‌ها بر اساس واحد دقیقه دسته بندی می‌شوند که نشان می‌دهد توانایی و ظرفیت این باتری‌ها بسیار کمتر از باتری‌های موجود در خودرو‌ها است، برای مثال باتری موجود در خودرو تسلا ۳ ظرفیتی ۴۰۰۰ برابر بیشتر از آیفون ۱۱ پرو مکس دارد و واحد استفاده شده در باتری این خودرو کیلو وات ساعت است.
طبق اعلام بسیاری از منتقدان و تحلیل گران تکنولوژی شارژ کردن باتری دستگاه‌ها بالای ۸۰ درصد با همان سرعتی که از ۰ تا ۸۰ درصد شارژ شده است، آسیب بسیار جدی به آن‌ها خواهد زد، همین امر سبب شده است تا شرکت اپل در نسخه آخر سیستم عامل خود قابلیتی را اضافه کند که با فعال سازی آن، باتری پس از رسیدن به ۸۰ درصد، با سرعتی بسیار کمتر از قبل شارژ شود و به این ترتیب رسیدن آسیب به باتری تا حد زیادی کاهش پیدا کند.
شارژر‌های سریع به باتری گوشی کاربر آسیب نخواهند زد
شارژر‌های معمولی موجود در بازار خروجی بین ۵ تا ۱۰ وات را دارا هستند، اما شاژر‌های فست شارژ خروجی ۱۵، ۲۵ یا ۴۵ واتی دارند که باعث می‌شوند دستگاه ۸ برابر سریع‌تر شارژ شود. طبق اعلام سازندگان شارژر‌های سریع، در صورتی که در گوشی کاربر نقص فنی وجود نداشته باشد، استفاده از شارژر سریع هرگز به باتری آن‌ها آسیبی نخواهد زد؛ نحوه عملکرد شارژر‌های سریع به این صورت است که این شارزر‌ها در فاز اول به سرعت باتری گوشی را از ۰ تا ۵۰ درصد شارژ می‌کنند، و سپس وارد فاز دوم شارژ خواهد شد.
به این ترتیب باتری کاربر از خطر افزایش دمای بیش از اندازه و آسیب رسیدن به ظرفیت آن جلوگیری خواهد شد. به عنوان مثال شرژر سریع ۴۵ واتی سامسونگ می‌تواند باتری گوشی را در مدت نیم ساعت به ۷۰ درصد برساند وشارژر سریع اپل در همین زمان باتری آیفون ۱۱ پرو را به ۵۰ خواهد رساند.
یکی از افراد آگاه در این باره اعالم کرده است که اگر باتری گوشی مانند یک اسفنج خشک باشد، پس از ریخته شدن مایعات روی آن، مایع به سرعت جذلب آن خواهد شد که این مرحله همان فاز اول یا شارژ سریع است؛ اما در صورتی که اسفنج به طور کامل خیس شود و ما همچنان به ریختن آب ادامه دهیم، خواهیم دید که مایع ما روی از روی اسفنج روی زمین خواهد ریخت و به نوعی می‌توان گفت اسفنج از مایع، اشباع شده است. بارتی گوشی‌ها هم به همین صورت هستند، در صورتی که پس از رسیدن به ۵۰ یا ۷۰ درصد از ظرفیت باطری آن‌ها با همان سرعت قبلی به آن‌ها انرژی وارد شود باعث از کار افتادن رسیدن آسیب به باتری گوشی آن‌ها می‌شود. فاز دوم شارژ نیز به این صورت است که سرعت شارژ دستگاه تا زمان رسیدن به شارژ کامل، با سرعت شارژر‌های معمولی خواهد بود و بیش از ۱۰ دقیقه طول خواهد کشید.
اتصال طولانی مدت گوشی به شارژر از عمر باتری آن می‌کاهد
یکی از مهم‌ترین مسائلی که عمر باتری گوشی را تا حد بسیار زیادی کاهش می‌دهد، اتصال طولانی مدت آن به شارژر پس از پر شدن ظرفیت آن است. اتصال طولانی مدت باتری به شارژر علاوه بر کاهش عمر مفید باتری باعث گرم شدن و حتی آتش گرفتن باتری خواهد شد. اما در سیستم الکترونیکی بسیاری از شارژرها، پس از پر شدن باتری گوشی، شارژر به طور خودکار اتصل با گوشی را قطع می‌کند تا از رسیدن آسیب به باتری جلوگیری شود.
از رسیدن باتری گوشی به صفر خودداری کنید
هر چند وقت یک بار کالیبره کرده باتری گوشی می‌تواند برای آن مفید باشد، اما در صورتی که باتری گوشی دائما از ۰ به ۱۰۰ برسد، در طولانی مدت باتری گوشی دچار تغییرات شیمیایی شده و پس از مدتی عمر باتری به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند. همچنین بهترین زمان برای اتصال گوشی به شارژر هنگامی است که باتری گوشی حدود ۳۰ درصد است.
درجه حرارت بالا به باتری گوشی آسیب می‌رساند
آسیب رسان‌ترین عامل در باتری‌های لیتیوم یون، دما است، بالا بودن درجه دما عمر باتری گوشی را تا حد بسیار زیادی کاهش می‌دهد. برای جلوگیری از داغ شدن بیش از اندازه تلفن همراه، کاربر باید گوشی خود را از تابش مستقیم نور خورشید و یا قرار گرفتن از محیط‌های بسیار گرم حفظ کند، چرا که گرمای بیش از حد می‌تواند موجب آتش گرفتن باتری گوشی‌های هوشمند شود.
استقاده از شارژر و یا کابل‌های تقلبی، به گوشی آسیب نخواهند زد
استفاده از شارژرها و کابل‌های تقلبی هرگز به باتری گوشی کاربر آسیبی نخواهند زد و صرفا باعث بالا رفتن زمان شارژ شدن گوشی کاربر خواهد شد. در حال حاضر شرکت‌های هوآوی و وان پلاس از استاندارد‌های خاص خود برای شارژ دستگاههایش استفاده می‌کنند و بهتر است این دستگاه‌ها با شارژر اصلی شرکت، شارژ شوند؛ در مقابل دو شرکت سامسونگ و اپل از استاندارد‌های جهانی استفاده می‌کنند و می‌توان محصولات این دو شرکت را به وسیله شارژر‌های استاندارد شارژ کرد.
