مارک ویلمـــوتس ۱۷۵ میلیارد
حاصل فعالیت هفت‌ماهه او و سه دستیارش به همراه بادیگاردشان، دریافت دو میلیون یورو نقد و درخواست هفت میلیون یورو (حدودا ۱۷۵.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰)‌میلیارد تومان غرامت بوده است. هر روز که می‌گذرد، رقم بالا و بالاتر می‌رود. خبر‌های نگران کننده‌ای هم از فیفا به گوش می‌رسد.

فدراسیون ادعا دارد طبق قرارداد فقط سه ماه حقوق به آن‌ها غرامت خواهد داد، ولی ویلموتس با استخدام یک وکیل سوئیسی در تلاش است تا پرونده را به نفع خود تمام کند. با توجه به اشتهای بالای یورو برای بلعیدن ریال، با گذشت هر روز نگرانی‌ها بیشتر می‌شود. البته صادق درودگر، رئیس کمیته اقتصادی فدراسیون در آخرین ادعای خود اعلام کرده به احتمال زیاد رای به نفع ایران خواهد بود. همه امیدوارند این اتفاق رخ دهد وگرنه فدراسیون فوتبال با بحرانی بزرگ روبه‌رو خواهد شد. این فدراسیون با ویلموتس و دستیارانش برای سه سال رقم ۹ میلیون یورو قرارداد امضا کرد.

برانکو ایوانکوویچ ۲۶.۵ میلیارد
پایان کار این مربی و پرسپولیس بعد از کسب سه قهرمانی، شکایت و شکایت کشی بود. برانکو در میانه‌های سال گذشته حاضر بود ۵۰۰ هزار یورو بگیرد و پرونده را ببندد، ولی باشگاه پرسپولیس از او خواست طلبش را ببخشد. ادعایشان این بود که «چون از پرسپولیس رفته‌ای، می‌توانیم به فیفا شکایت کنیم!» برانکو هم سر لج افتاده و حالا هم فقط یک جمله را تکرار می‌کند: «پرونده از دست من خارج شده!» رقم دریافتی برانکو با احتساب جرایم یک میلیون و ۵۰ هزار یورو (معادل حدود ۲۶ میلیارد و ۴۶۰ میلیون تومان) است.

نباید طلب دستیاران برانکو را هم فراموش کرد. مثلا زلاتکو، برادر او ۲۰۵ هزار یورو (حدودا پنج میلیارد و ۱۶۶ میلیون تومان است) علیه قرمز‌ها حکم گرفته. پانادیچ دیگر دستیار برانکو هم که قبلا ۷۶ هزار و ۸۴۰ یورو طلب داشت، حالا رقم خوبی هم بابت جریمه دیرکردش خواهد گرفت. البته این دو تمام دستیاران برانکو نبودند.

وینفرد شفـــر ۱۲.۳ میلیارد
شفر حاضر بود ۳۰۰ هزار دلار از استقلال بگیرد و قراردادش را فسخ کند، ولی به لطف مدیران وقت این باشگاه، او بدون توافق از ایران رفت. با شکایت به فیفا، حالا شفر علاوه بر دریافت ۳۰۰‌هزار دلار خود، ۲۵۰ هزار دلار هم به عنوان غرامت دریافت خواهد کرد تا رقم دریافتی‌اش ۵۵۰ هزار دلار شود. این رقم در فوتبال دنیا اندک است، ولی برای باشگاه استقلال و فوتبال ایران رقمی هنگفت به شمار می‌آید. اگر طلب دلاری شفر را به ریال برگردانید با رقم ۱۲ میلیارد و ۳۲۰ میلیون تومان مواجه می‌شوید. استقلال در این پرونده قطعی محکوم شده و باید آن را به‌زودی پرداخت کند. فراموش نکنید استقلال علاوه بر شفر به دستیاران او هم بدهکار است. یک قلم بدهکاری آن‌ها ۱۲۰ هزار دلار (معادل دو میلیارد و ۶۸۸ میلیون تومان) به ساشا پسر اوست!

گابریل کالدرون ۱۶.۸ میلیارد
پرسپولیس هم مثل استقلال اصلا به توافق با مربیان جدا شده اعتقادی ندارد. به همین دلیل آن‌ها کالدرون و دستیارانش را به حال خود رها کردند تا از پرسپولیس شکایت کنند. حالا حکم فیفا رسیده و طبق آن باید ۵۷۹ هزار و ۵۰۰ دلار (حدودا ۱۲ میلیارد و ۹۸۰ میلیون تومان) به او بدهند. آن‌ها باید حدود ۱۷۰ هزار دلار (حدود سه میلیارد و ۸۰۸ میلیون تومان) هم به دو دستیار کالدرون پرداخت کنند. البته باشگاه پرسپولیس هنوز موضع رسمی خود را در قبال مطالبات مرد آرژانتینی اعلام نکرده است، اما به‌نظر می‌رسد طی هفته‌های آینده، پرونده شکایت کالدرون و دستیارانش هم به معضلات این باشگاه اضافه شود. نکته جالب اینجاست که کالدرون هم مثل استراماچونی خودش به فعالیت فوتبالی‌اش در ایران پایان داد.

آندره‌آ استراماچونی ۴۵.۴ میلیارد
باشگاه استقلال در راستای پایان دادن به همکاری مربیان خارجی بدون توافق، درباره آندره‌آ استراماچونی ایتالیایی هم دقیقا چنین کاری کرد. در ماجرای جدایی او مشخص شد حداقل ادعا‌های خلیل‌زاده، رئیس هیات مدیره استقلال درباره رقم قرارداد کادر او، درست نبوده است.

خلیل زاده گفته بود، استراماچونی و سه دستیارش روی هم ۷۰۰ هزار دلار سالانه می‌گیرند، ولی خیلی زود مشخص شد فقط قرارداد سالانه خود استراماچونی سالی ۷۵۰ هزار یورو است. حالا این مربی به تنهایی از استقلال یک میلیون و ۸۰۰ هزار یورو (معادل ۴۵ میلیارد و ۳۶۰ میلیون تومان) درخواست غرامت کرده است. این پول بابت طلب فصل جاری او و قرارداد فصل بعدی این مربی است. بخشی از آن هم جریمه دیرکرد واریزی به حساب این مربی است. تازه هنوز جزئیات طلب دستیاران او مشخص نشده است.

طلب نجومی بازیکنان
حالا که به رقم طلب مربیان خارجی اشاره کردیم، گذری هم به رقم طلب بازیکنان خارجی می‌کنیم. بازیکنی مثل بودیمیر ۴۷۵ هزار یورو از پرسپولیس می‌خواهد. بویان ناندف که یک بازی خوب هم برای استقلال نکرد، حکم ۳۵۰ هزار دلاری گرفته. پادوانی از استقلال طلب ۹ میلیون یورویی به خاطر رفتار غیرورزشی داشته و این‌ها فقط بخشی از طلب بازیکنان است.

رقم‌های ریزتر میان منهای فوتبالی‌ها
از مدت‌ها قبل و با افزایش قیمت دلار، قرارداد مربیان خارجی در رشته‌های مختلف تمدید نشده است، حتی رشته‌هایی که المپیکی هستند و شانس مدال دارند. قیمت بالای ارز‌های خارجی باعث شده تا مسوولان ورزش کشور به فکر استفاده از مربیان نباشند و زمام کار را به مربیان وطنی بسپارند. مربیانی که در خوشبینانه‌ترین حالت رقم دریافتی سالانه شان شاید به صد میلیون تومان نرسد. این در حالی است که اگر یک‌مربی در حد و اندازه لاسلو فرنک (سرمربی سابق تیراندازی) بخواهد با شرایط فعلی به ایران بیاید برای فدراسیون رقمی در حدود هشت میلیارد تومان آب می‌خورد! رقم‌هایی که در زیر آمده، قرارداد سالانه بعضی از سرمربیان سرشناس خارجی در رشته‌های مختلف بوده است.
ولاسکو (والیبال):۷۰۰ هزار دلار
سیچلو (والیبال):۱۴۴ هزار دلار
پائولو (والیبال):۷۲ هزار دلار
ژوراندیرو دوترادو آرزدو (فوتسال): ۸۰ هزار دلار
کارلوس لوئیز آلوز پایم (فوتسال): ۶۷ هزار دلار
مهمد بچیروویچ (بسکتبال):۲۰۰ هزار دلار
ایوان گربن چارسکی (اسکی): ۶۶ هزار دلار
امجدخان (اسکواش): ۳۶ هزار دلار
لاسلو فرنکسوچاک (تیراندازی): ۳۶ هزار دلار
مک ویلکینز (دوومیدانی): ۳۵ هزار دلار

چرا در پرونده‌های خارجی معمولا بازنده‌ایم؟
روزبه وثوق احمدی / رئیس سابق کمیته تعیین وضعیت بازیکنان و مربیان
بحران پرونده‌های خارجی در فوتبال ایران. ما در بیشتر پرونده‌ها بازنده بودیم و تعداد بردهایمان بسیار کم بوده. تا روزی که نتوانیم قرارداد خود را امضا کنیم، به تکالیف آشنا نباشیم، مراجع و قواعد و قوانین بین المللی فوتبال را ندانیم، شک نکنید اوضاع به همین منوال خوهد بود. بنده اعتقاد دارم بیشتر باشگاه‌های ما قوانین بین المللی را نمی‌شناسند. فقط بعضی باشگاه‌ها این قواعده و قوانین را بلد هستند و می‌بینیم که قرارداد خوب امضا می‌کنند. در اکثر قراردادها، اما باشگاه‌های ما بد عمل می‌کنند و حاصل آن را می‌بینید.
زمانی که شما در راس باشگاه‌ها یا فدراسیون‌ها مدیرانی دارید که به قوانین بین المللی آشنا نیستند، قاعدتا مدیران میانی نیز همین‌گونه هستند و قرارداد‌های بد امضا می‌کنند. همه در تعجبیم که چطور از گذشته هم درس نمی‌گیریم؟ واقعیتی که همه باید متوجه آن شوند این است که متاسفانه ما یک قرارداد داریم و آن را جلوی اکثر بازیکنان و مربیان می‌گذاریم تا امضا کنند! یعنی حتی بر اساس گذشته آن بازیکن یا مربی، تغییری در بند‌ها نمی‌دهیم. این کار مدام هم تکرار می‌شود. باور کنید حدود ۸۰ درصد قرارداد‌ها با خارجی‌ها شبیه هم است. در حالی که مثلا وقتی باشگاهی خارجی می‌خواهد با بازیکنی قرارداد امضا کند، گذشته او را ملاک قرار می‌دهد و با توجه به این مساله، بند‌هایی را کم یا زیاد می‌کند. مثلا آن‌ها بررسی می‌کنند که این بازیکن قبلا چه رفتاری داشته؟ آیا از باشگاهش شکایت کرده؟ این‌ها چیز‌هایی است که برای آن‌ها ملاک است.
متاسفانه بعضی از مدیران ما حداقل اطلاعات زیادی درباره قوانین داخلی هم ندارند. باید بپذیریم مادامی که مدیران دانش خود را بالا نبرند از این مشکلات بیشتر خواهیم داشت.