همه حاشیههای سفر استانی قالیباف به خوزستان
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از رویداد۲۴، از ابتدای هفته وقتی خبر رسید که سفرهای استانی قالیباف شروع شده، به عنوان واکنش نخست موضوع انتخابات ریاست جمهوری و تبلیغات از طریق جایگاه ریاست مجلس درباره او مطرح شد.
قالیباف البته با سفرهای استانی غریبه نیست. یک بار زمانی که فرمانده نیروی انتظامی بود و دو بار زمانی که شهردار تهران بود، سوار هواپیما شد و استان به استان رفت و برای ریاست جمهوری خود برنامه ریخت. هر سه بار اما در انتخابات موفق نبود و در جایگاهی دیگر پست گرفت؛ با این حال هرچقدر قالیباف در گرفتن رای مردم موفق عمل نکرده (به جز مورد اخیر مجلس) در لابیهای پشت پرده موفق بوده است؛ چناچه سال ۸۴ حامیان احمدی نژاد در شهرداری تهران را متقاعد کرد تا او را به صندلی شهرداری تهران بنشانند و سال ۹۸ بزرگان اصولگرا را راضی کرد تا او را بر صدر مجلس بگذارند.
حتی سال ۹۲ هم قالیباف در لابی کردن موفق بود و توانست بسیاری از بزرگان اصولگرا را به حمایت از خود قانع کند. در این میان حمایت آیت الله مهدوی کنی از سردار قالیباف، بیش از دیگران حاشیهساز شد و در برخی محافل موضوع انتخابات به موضوع خرید پاساژ ورشکسته نور در خیابان ولیعصر مرتبط میشد. البته این ارتباط هیچگاه ثابت نشد.
فعالیتهای سردار قالیباف ظاهرا نشان میدهد قصد دارد چهارمین شانس خود برای ریاست جمهوری را بیازماید. رسول بابایی مشاور ارشد قالیباف و تئوریسین تبلیغات کمپین او، حضور قالیباف در انتخابات ۱۴۰۰ را تایید کرده است.
او چندی پیش در گفتوگویی اعلام کرده هیچ گزینهای به جز قالیباف برای متصور نیست: «ما در سال ۱۴۰۰ و در عرصهی ریاست جمهوری به کسی نیاز داریم که سه ویژگی را داشته باشد: اینکه با حاکمیت ارتباط توام با اعتماد و اعتبار دو طرفه داشته باشد و بتواند برنامههای خود را در حوزههای مختلف پیش ببرد. دوم اینکه رویکرد تحول نسبت به موضوعات داشته باشد و سوم اینکه سابقهی او نشان دهد که توانایی این تحول را دارد. من برای انتخابات ۱۴۰۰ کسی به جز قالیباف را نمیشناسم که بتواند این امید را ایجاد کند و تغییر و تحولات را با هزینه کمتری مدیریت کند. سؤال من این است که در بین اصولگرایان چه کسی میتواند با قالیباف رقابت کند؟»
محتملترین گزینه این است که قالیباف برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ با کلیدواژه «نظارت میدانی» در انتخابات وارد خواهد شد. او برای معرفی چهره «کارآمد» و «نماد پیشرفت» از خود نیاز دارد تا سال آینده همچنان بتواند روی برند خود کار کند و به توصیه مشاورانش چهره جدیدی از خود به نمایش بگذارد. سفرهای استانی و نظارت شهر به شهر راهی برای نمایش چهره جدید است.
این اقدام برای قالیباف آوردههای زیادی خواهد داشت. کسی نمیتواند به خرده بگیرد که چرا به سفرهای استانی میرود. مثل دوره شهرداری، قالیباف استدلال میکند که او باید کار کند و چون به اتهام فعالیت تبلیغاتی میزنند، نمیتواند کارش را متوقف کند. آن زمان که قالیباف این جمله را به خبرنگار شهروند امروز میگفت، با تاکید فراوان به مخاطب میقبولاند که فعالیتهای او هیچ ربطی به انتخابات ریاست جمهوری ندارد؛ ادعایی که البته مدتی بعد مشخص شد که واقعیت نداشت. حالا هم حلقه یاران قالیباف مدعیاند اقدامات او ربطی به ریاست جمهوری ندارد و قالیباف مرد عمل و مرد اجراست.
قالیباف اگر در سال ۸۴، به عنوان یک جوان ۴۴ ساله وارد عرصه انتخابات ریاست جمهوری شده بود، با هواپیما عکس میگرفت و سعی داشت به عنوان جوانی متفاوت از سایر اصولگرایان خود را معرفی کند، سال ۱۴۰۰ با مسائل زیادی روبرو است. قالیباف حالا در انتخابات ۶۰ ساله خواهد بود. در تصاویری که از اهواز مخابره شده مشخص است که دیگر نمیتواند مثل یک جوان رزمی و رزمنده بدود و حتی برای یک پیادهروی ساده، محافظان باید دستان او را بگیرند. هرچند لباس نظامی میپوشد و پوتین نظامی به پا میکند و چهرهای شبیه سردار قاسم سلیمانی از خود به نمایش میگذارد اما مشخص است سالهای روزگار روی او با تمام مکنتش تاثیر گذاشته و برای سوار شدن به یک لنج چند نفر باید دست او را بگیرند؛ با این حال او همچنان قصد دارد خود را جوانی به تصویر بکشد که برای رسیدن به صندلی ریاست جمهوری، خستگی نمیشناسد و خود را نماد جوان انقلابی نشان دهد.
سردار قالیباف در سفر خود سعی کرده با فقیرترین مردم هم کلام شود و چهره فردی از طبقه محروم را از خود به نمایش بگذارد. او کنار مردمی نشسته که هیچ چیز ندارند و مسقیم میگویند «من عمری کار میکنم و چیزی ندارم اما همین شهردار، فقط سیزده خانه دارد.» و جوری خود را به مردم معرفی میکند که گویا در زندگی دغدغهای مهمتر از رفاه مردم نداشته است.
این چهره البته برای سردار قالیباف، به این سادگی باورپذیر نیست و او باید تلاش زیادی کند تا گذشته او از ذهن مردم پاک شود. قالیباف سال ۸۴ با کت و شلوار برند اروپایی عکس میانداخت و لباس خلبانی میپوشید و کنار هواپیما عکس میگرفت و حامیانش شعار میدادند: «هم خوشگلی، هم بوری/ حتما رییس جمهوری» اما حالا در ذهن مردم تغییر تصویر قالیباف از «سیاستمدار برندپوشی که میخواست بگوید ظاهر یک سیاستمدار جنتلمن را دارد» به «مدیر جوان جهادی که با لباس رزم شهرهای محروم را یک به یک میگردد» بسیار دشوار است و برای رایدهندگان نادیده گرفتن این تناقضها کمی دشوار است.
قبول این شیفت سیاسی برای مخاطب دشوار است و گافهای ریز و درشت قالیباف و حامیانش نیز پذیرش این تصویر جدید قالیباف را تحت الشعاع قرار میدهد. مثلا در سفرش به خوزستان، ناگهان قالیباف نسبت به نامگاری یک پل به نام برادر شهیدش سخت برآشفته میشود و دیگران را شماتت میکند که این کارها درست نیست و راضی به این نامگذاریها نیست زیرا او فقط برای مردم به خوزستان سفر کرده نه چیز دیگر. اما ناگهان کاشف به عمل میآید که اتفاقا پیشنهاد نامگذاری این پل، نه از سوی شورای شهر اهواز، که از طرف حزب نزدیک به قالیباف مطرح شده است!
قالیباف یک روز دیگر در خوزستان میماند و تا کنون به اندازه ده تا بیست سفر لاریجانی، برای او خبر منتشر شده است و صداوسیما و روزنامه جام جم متعلق به صداوسیما و خبرگزاری رسمی مجلس و سایتهایی همچون «صبح نو» و «فردا» به مثابه بازوهای رسانهای تبلیغاتی قالیباف عمل میکنند. جام جم نیم تای خود را به قالیباف اختصاص میدهد. صداوسیما گزارشهای متعددی برای او میسازد و او فعلا مرد اول تلویزیون ایران است. صبح نو رسانه مکتوب تیم قالیباف است و «فردا» هم خود را رسانه جریان نواصولگرایان میخواند.
سفرهای استانی قالیباف روز به روز بیشتر خواهد شد. زمان نیز این را ثابت خواهد کرد. تیم قالیباف تلاش میکند او را به گونهای معرفی کند که کسی نخواهد با او رقابت کند.
آنها معتقدند یکبار قالیباف به خاطر رییسی فداکاری کرده و حالا نوبت رییسی و رقبای انتخاباتی قالیباف است. این جمله رسول بابایی مشاور قالیباف را بخوانید تا مطمئن شوید قالیباف حتما به انتخابات ریاست جمهوری وارد خواهد شد: «در میان اصولگرایان آقای رئیسی که به قوه قضاییه رفت و خیلی بعید است به عنوان رییس قوه قضاییه وارد انتخابات شود؛ آقای ضرغامی، جلیلی یا فتاح و بذرپاش و زاکانی هم فاصلهشان با قالیباف زیاد است. در میان اصلاحطلبان هم چهرههای چندانی برای حضور در انتخابات که محبوبیت و کارآمدی داشته باشد و از عملکرد فعلی دولت و اصلاح طلبان آسیب ندیده باشد، وجود ندارد.»