کشفیات جدید درباره کرونا/غدد درون ریز را جدی بگیرید!
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایسنا: به گزارش نیوز هر چه بیشتر در مورد ویروس جدید کرونا و بیماری کووید-۱۹ میآموزیم، واقعیتهای زشت در مورد تاثیرات اجتماعی و زیستمحیطی بر سلامتی نیز نمایان میشود.
یکی از این اثرات این است که بیماریهای مزمن مرتبط با قرار گرفتن در معرض ترکیبات مختلکننده غدد درونریز نیز خطر ابتلا به کووید-۱۹ شدید را افزایش میدهد.
در حال حاضر شواهدی از نقشی که کیفیت محیط در حساسیت افراد به کووید-۱۹ و خطر مرگ ناشی از آن بازی میکند، وجود دارد.
چرا مواد مختلکننده غدد درونریز مشکلساز هستند
ترکیبات مختلکننده غدد درونریز یا EDC، گروه گستردهای از مواد شیمیایی هستند که میتوانند در هورمونهای طبیعی بدن افراد اختلال ایجاد کنند و به سلامت انسان آسیب برسانند. آنها شامل مواد پرفلوئورآلکیل و پلی فلوئوروآلکیل هستند که بهعنوان PFAS شناخته میشوند و شامل بازدارندههای شعله، انعطافپذیر کنندهها، سموم دفع آفات، محصولات ضد میکروبی و مواد معطر میباشند.
این مواد شیمیایی در زندگی مدرن گسترده شده است و در طیف گستردهای از کالاهای مصرفی، بستهبندی مواد غذایی، محصولات مراقبت شخصی، مواد آرایشی، فرآیندهای صنعتی و محیطهای کشاورزی یافت میشوند. سپس این ترکیبات که موجب اختلال در غدد درونریز میشوند به هوا، آب، خاک و مواد غذایی راه مییابد.
تحقیقات نشان داده است افرادی که در معرض EDC قرار دارند بیشتر از سایرین دچار اختلالات متابولیکی مانند چاقی، دیابت نوع ۲ و کلسترول بالا میشوند و به سمت سلامت قلبی عروقی ضعیفتری سوق داده میشوند.
این مواد میتوانند در عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن نقش داشته باشند، که نقش مهمی در مبارزه با عفونت دارد. عملکرد ضعیف ایمنی به مشکلات ریوی مانند آسم و بیماری انسدادی مزمن ریوی کمک میکند. بیماریهای خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید و بیماری کرون و اختلالات متابولیکی ناشی از این مواد هستند. همچنین بسیاری از EDC ها با سرطانهای مختلف در ارتباط هستند.
مختلکنندهها عملکرد هورمونهای طبیعی بدن را تقلید میکنند
EDC با تقلید از هورمونهای طبیعی بدن بر سلامت انسان تاثیر دارد. هورمونها سیگنالهای شیمیایی است که سلولهای ما از آن برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده میکنند. شاید با هورمونهای تولیدمثل مانند تستوسترون و استروژن مربوط به فیزیولوژی و تولیدمثل زن و مرد آشنا باشید. با این حال هورمونها تقریبا مسئول حفظ تمام عملکردهای ضروری بدن از جمله متابولیسم و فشارخون سالم، قند خون و التهاب هستند.
شکل یا ساختار شیمیایی EDC ها ازنظر روشهایی که باعث میشود بدن نتواند EDC را برای یک سیگنال طبیعی از یک هورمون تفسیر کند، شبیه هورمون است.
از آنجا که بدن انسان به هورمونها بسیار حساس است، فقط مقدار کمی هورمون برای انتقال سیگنال مورد نظر خود لازم دارد. بنابراین قرار گرفتن در معرض بسیار کم EDC میتواند تاثیرات چشمگیر و نامطلوبی بر سلامت افراد داشته باشد.
کیفیت محیطزیست و بیماری کووید-۱۹
محققان تصویری از چگونگی تاثیر کیفیت محیط در حساسیت به کووید-۱۹ ترسیم کردند. بر این اساس موارد زیادی وجود دارد که هنوز نسبت به آن آگاه نیستیم. با این حال دانشمندان گمان میکنند که EDCها میتوانند بر اساس شواهد علمی خطر ابتلا به بیماریهای مزمن را در افراد افزایش و افراد را در معرض خطر بیشتر کووید-۱۹ قرار دهند.
سازمانهای بهداشت عمومی مانند مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالاتمتحده و سازمان بهداشت جهانی به طور رسمی شرایط زمینهای بهداشتی از جمله چاقی، دیابت، فشار خون بالا، بیماریهای قلبی عروقی، بیماریهای سرکوبکننده سیستم ایمنی، بیماری مزمن تنفسی و سرطان را به عنوان عوامل خطر برای بیماری کووید-۱۹ و مرگومیر تشخیص میدهند.
شواهد علمی نشان میدهد که قرار گرفتن در معرض EDC خطر ابتلا به همه این شرایط را در افراد افزایش میدهد. دانشمندان در مورد این ارتباطات فکر میکنند و تلاشهای تحقیقاتی در حال انجام است تا به سوالات بیشتری در مورد چگونگی تاثیر EDCها بر همهگیری پاسخ دهند.
آلودگی هوا و سایر خطرات زیستمحیطی
علاوه بر EDC سایر شرایط محیطی نیز احتمالا در بیماری همهگیر کووید-۱۹ نقش دارند. به عنوان مثال مطالعات متعدد افزایش خطر ابتلا به بیماری کووید-۱۹ و مرگ را گزارش کردند. این یافتهها با یافتههای گزارش شده در چین پس از شیوع سارس در سالهای ۲۰۰۲-۲۰۰۳ مطابقت دارد.
شواهد اخیر نشان میدهد که عفونت کووید-۱۹ میتواند منجر به طولانی شدن شرایط سلامتی از جمله آسیب قلبی شود. شرایط محیطی مانند امواج گرما، به ویژه برای افرادی که بیماری قلبی یا آسیب قلبی دارند نیز خطرناک است. در مکانهایی مانند کالیفرنیا که در حال حاضر آتشسوزی و موجهای گرما را تجربه میکند، به وضوح میبینیم که چگونه چندین شرایط محیطی میتواند با هم ترکیب شود تا خطر مرگومیر ناشی از کووید-۱۹ را افزایش دهد.
در ایالات متحده مقرراتی مانند قانون آب پاک و قانون هوای پاک از دهه ۱۹۷۰ کیفیت محیط و سلامت انسان را بهبود بخشیده است. با این حال دولت ترامپ تلاش کرده آنها را تضعیف کند.
در سه سال و نیم گذشته علیرغم شواهدی صریح که نشان میدهد کیفیت پایین محیط زیست به سلامتی انسان آسیب میرساند، حدود ۳۵ قانون و مقررات زیست محیطی مربوط به کیفیت هوا یا مواد سمی مانند EDC یا به عقب بازگردانده شده یا در مرحله حذف است. اجازه دادن به آلودگی بیشتر روند «بیمارتر، چاقتر و فقیرتر» را تشدید میکند؛ آن هم زمانی که سلامت کلی مردم برای مقاومت جمعی در برابر کووید-۱۹ و چالشهای آینده بهداشت جهانی لازم است.