۳ نیروی محرکه ماشین ترامپ برای پیروزی

به گزارش اقتصادنیوز؛ در ژوئن 2013 ، شان ترند ، تحلیلگر ارشد انتخاباتی وبگاه RCP مقاله‌ای تحت عنوان "پرونده رای‌دهندگان سفیدپوست گمشده ، بازنگری شد" نوشت که در آن انتخابات 2016 را از بسیاری جهات پیش بینی کرده بود.

در حالی که در سال 2013 به دنبال پیروزی قاطع باراک اوباما مقابل میت رامنی، اجماع کلی وجود داشت که حزب جمهوری‌خواه باید به سمت چپ متمایل شود تا رأی اقلیت‌ها را جذب کند، شان ترند استدلال کرد که عامل اصلی شکست جمهوری خواهان در انتخابات 2012 عدم موفقیت حزب در جذب حداکثری رأی دهندگان سفیدپوست بوده است.

پرونده سفیدپوستان گمشده

شان ترند نوشت: از اواسط سال 2008 تا اواسط سال 2012 ، سرشماری‌ها برآورد می‌کند که تعداد سفیدپوستان در سن رأی گیری 3 میلیون نفر افزایش یافته است، اما آمارها نشان می‌دهد در انتخابات ۲۰۱۲ تنها ۹۳ میلیون سفیدپوست مشارکت داشته و ۶.۵ میلیون نفر در انتخابات شرکت نکرده‌اند.

این تحلیلگر انتخاباتی با فرض اینکه در انتخابات ۲۰۱۶ باتوجه به عدم حضور اوباما، مشارکت سیاهان کاهش یابد، نتیجه گیری کرد: جمهوری خواه بعدی اگر حتی بتواند مشارکت این "سفیدپوستان گمشده" را برانگیزد بدون نیاز به جلب نظر هسپانیک‌ها و آسیایی‌تبارها با کمی دشواری پیروز می‌شود.

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از  آرسی‌پی؛ در ۱۷ سپتامبر سال جاری، شان ترند مجدداً استدلال خود را در مقاله «مسیر پیروزی ترامپ» به روز رسانی کرد و این سوال را مطرح کرد که اکنون بهترین مسیر برای نحوه انتخاب مجدد ترامپ چگونه می‌تواند باشد؟ پاسخ ترند شامل ۳ موضوع است؛

نرخ تایید عملکرد

اول، نرخ تأیید عملکرد ترامپ باید حداقل به ۴۶درصد برسد. در حال حاضر این نرخ حدود ۴۵ درصد است.

روسای جمهور مایلند رای کسانی را که فکر می‌کنند کارشان را به خوبی انجام می‌دهند -حتی اگر به اندازه یک تار موی بیشتر باشد-، به دست آورند.

 هنگامی که باراک اوباما در سال 2012 دوباره انتخاب شد، میانگین تأیید عملکرد او در RCP حدود ۵۰ درصد بود و او با ۵۱ درصد آرا پیروز شد. وقتی جورج دبلیو بوش در سال 2004 مجدداً پیروز شد، نرخ تأیید عملکرد وی ۵۰ درصد بود و او نیز با اندکی کمتر از 51 درصد آرا پیروز شد.

دلیل منطقی بودن 46٪ برای ترامپ این است که ما کاملاً مطمئن هستیم که وی می تواند با 46٪ یا 47٪ آرا پیروز شود. به هر حال ، او این کار را در سال 2016 انجام داد.

آمارهای اقتصادی

دوم، وضعیت اقتصاد رو به بهبود است. در حال حاضر عملکرد ترامپ از نظر اقتصادی ۵۰/۵ درصد تایید شده است.

 رشد اقتصادی در سه ماهه دوم ، همزمان با شروع شیوع کرونا، بسیار ناگوار بود، به گونه ای که هیچ مقایسه تاریخی برای آن -حداقل برای دوره های زمانی که داده های شفافی داریم- وجود مدارد.

با این وجود رشد در سه ماهه سوم انفجاری به نظر می‌رسد و به طور بالقوه بیشتر انقباضات رخ داده در سه ماهه دوم را خنثی می‌کند. هیچ سابقه تاریخی برای چنین شرایطی نیز وجود ندارد.

شاید به دلیل رشد غیرمعمول قوی در سه ماهه سوم ، یا به دلیل اینکه مردم دلیل منحصر به فرد انقباض اقتصادی در سه ماهه دوم را درک می کنند (یعنی ما همه کارها را تعطیل می کنیم تا شیوع یک ویروس را کند کنیم) ، رتبه تایید عملکرد رئیس جمهور در اقتصاد را دوباره افزایش داده است.

هرچند رأی دهندگان فقط به اقتصاد رأی نمی دهند و بایدن در بیشتر موضوعات از ترامپ پیش است. اما اگر ترامپ پیروز شود، تغییر برداشت‌ها از عملکرد وی در اقتصاد احتمالاً دلیل اصلی این امر خواهد بود.

کاهش حمایت اقلیت‌ها از نامزد دموکرات

سوم، تحلیل‌ها و داده‌های آماری جدید نشان می‌دهد که جو بایدن نسبت به نامزدهای دموکرات پیشین در جلب نظر لاتین‌تبارها با مشکل مواجه است. این مشکل در میان جامعه سیاه‌پوستان نیز هرچند به میزان کمتر وجود دارد.

مشکلات بایدن با پایگاه رای دموکرات‌ها جدی است. هر چرخه داستان هایی را درباره طرف مقابل می شنویم که با پایگاه خود مشکل دارد. بعضی از آنها همه تلاش نمی کنند - علی رغم امید مترقیان ، اوباما در سال 2008 یا 2012 عملکرد خوبی با انجیلی ها نداشت - اما گاهی اوقات این کار را می کنند.

بر اساس نظرسنجی دانشگاه مانماوث که ۱۸ سپتامبر از سوی پالیتیکو منتشر شد، بایدن بطور کلی از حمایت ۶۷ درصدی رأی‌دهندگان آفریقایی‌تبار، لاتین‌تبار  و آسیایی‌تبار- بسیار جلوتر از ترامپ است، با این حال نسبت به حمایت رایج رنگین‌پوستان از دموکرات‌ها از پایگاه ضعیف‌تری برخوردار است. بطور مثال هیلاری کلینتون در سال 2016 در میان این جمعیت از حمایت ۷۴ درصدی در مقابل حمایت ۲۱ درصدی از ترامپ برخوردار بود.

ترند در پایان نوشت: هیچ یک از این موارد به عنوان پیش‌بینی قطعی در نظر گرفته نمی‌شود - این یک رقابت است که می‌تواند دو رو داشته باشد و من هنوز امیدوارم محبوبیت بیشتر بایدن نسبت به ترامپ منجر به پیروزی وی در انتخابات شود، اما خط داستانی که در بالا آمده است کاملاً واقع‌گرایانه است.

سرانجام ، بسیاری از آمریکایی‌ها بر این باورند که دونالد ترامپ یا حزب جمهوری خواه مدرن اجازه برگزاری یک انتخابات عادلانه را نخواهد داد. فرصت‌ها برای ایجاد اختلال در پروسه انتخابات در سال شیوع ویروس کرونا فراوان است. رسانه‌هایی چون Atlantic، Slate و USA TODAY همه مقاله‌های تحلیلی قابل قبولی تحت عنوان "چگونه دونالد ترامپ می تواند انتخابات را بدزدد" منتشر کرده‌اند. بسیاری از افراد و رسانه‌های دیگر حدس می‌زنند که اگر ترامپ در حال از دست دادن انتخابات باشد، متوسل شدن به ادعای تقلب انتخاباتی و تلاش برای ابطال آرای پستی با هدف تغییر نتیجه در ایالت‌های حساس به مفع خود، تنها یکی از تلاش هایی است که ترامپ برای خروج از مخمصه امتحان می‌کند.