از مناظره های انتخاباتی آمریکا برای 1400 عبرت بگیریم
به عبارت دیگر، آنچه بیش از هر چیز در مناظرههای تلویزیونی برای نامزدها اهمیت دارد نه بیان حقیقت بلکه ارائۀ تصویری جذاب از خود به مخاطب و مغلوبکردن رقیب یا اِسکات خصم است.
این روزها بار دیگر مقوله مناظرههای انتخاباتی با اولین مناظره ترامپ و بایدن که بدترین مناظره تاریخ آمریکا لقب گرفت برجسته شد؛ مناظرهای که به قول ریچارد هاس، رئیس شورای روابط خارجی آمریکا، «بر سیاست خارجی آمریکا تأثیرگذار بود و جایگاه آمریکا در جهان را بیش از پیش تضعیف کرد و اعتماد به نفس آمریکاییها را پایینتر آورد و با عقبنشینی و انحطاط دموکراتیک، آمریکا را بهسوی دنیای #پساـآمریکا نزدیک کرد!»
سخن اصلی این نوشتار، بررسی و تجزیه و تحلیل مناظرههای انتخاباتی یا مناظره ترامپ و بایدن نیست بلکه هشدار و توجهی است به نامزدها و متصدیان انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۱۴۰۰.
مناظرههای انتخاباتی میان نامزدهای ریاست جمهوری در ایران نیز از سال ۱۳۸۸ و طوفانی یا صریحتر بگویم، غیر اخلاقی آغاز شد!
این مناظرهها پس از آن نیز ادامه پیدا کرد و در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ نیز با تأثیرات بسیار بدی طی شد.
از مناظرهکنندگان نظام باطل آمریکا انتظاری نیست اما در ایران اسلامی و برای دستیابی به مسؤولیت رئیس دولت اسلامی چنین رفتارهایی به هیچ وجه قابل پذیرش نیست.
در فرهنگ اسلامی ما «جدال احسن» مورد توجه و تأکید است اما چنین مناظرههایی مصداق «جدل غیر احسن» است که از جهت محتوا مرکب است از مقدمات باطلِ فاسد و از جهت روش ، برخلاف جدل احسن که همراه است با ملایمت و مدارا، جدلی است همراه با درشتی و خشونت و توأم با لجاج و ستیز. این گونه جدل که به گفته برخی درواقع چارهاندیشی یا حیلهای است باطل، به قول مرحوم علامه طباطبایی، یا " اِحیای باطل " است یا " اِحیای حق با کشتن حقی دیگر"!
بنابراین در کنار نقد رفتار زشت و فضاحتبار ترامپ و بایدن که انعکاسی از واقعیت کنونی آمریکاست باید از آن عبرت بگیریم و از هماکنون یا سازوکار ابتکاری و مناسب دیگری را برای انتخابات ۱۴۰۰ طراحی کنیم و یا با ضوابط و آییننامهای متقن، شرایط مناظرههایی متفاوت را فراهم نماییم.