خبر بد برای دموکراتها؛ بایدن در موقعیت کلینتون؟
به گزارش اقتصادنیوز؛ اگر از آمریکایی ها بپرسید که آیا آنها به نظرسنجیها اعتماد دارند، احتمالاً بسیاری قادر به رها کردن آنچه در سال ۲۰۱۶ اتفاق افتاده نیستند. تحقیقات انجام شده از آن زمان به طور کلی نشان داده است که اکثر آمریکاییها حداقل در مورد آنچه نظرسنجیها منتشر میکنند با دیده تردید مینگرند. اما همانطور که پایگاه FiveThirtyEight در آستانه انتخابات ۲۰۱۶ نوشت؛ پیشتازی هیلاری کلینتون در نظرسنجیها دارای یک خطای رایج بودهاست که احتمالاً در روز رأیگیری نمایان خواهد شد.
هیلاری کلینتون برخلاف پیشبینیها شکست خورد و منجر شد افکار عمومی نسبت به نظرسنجی ها بدبین شوند. همچنین به رغم ارتقاء روشهای افکارسنجی و کاهش میزان خطای آنها در سال ۲۰۲۰ همچنان برخی نکات کلیدی و نگرانکننده از نگاه کارشناسان پنهان مانده است.
در ادامه ۳ نکته کلیدی پنهان و ۳ نگرانی عمده درباره پیشبینیهایی که احتمال پیروزی بایدن را مانند کلینتون بسیار بالا تلقی میکنند، بررسی شده است.
۱. نظرسنجیهای ایالتی صحت کمتری دارند
یکی از نکات کلیدی مغفول مانده از نگاه کارشناسان انتخاباتی، خطای بالاتر نظرسنجیها در سطح ایالتی نسبت به سطح ملی است. به نوشته FiveThirtyEight این اساساً همان اتفاقی است که در سال ۲۰۱۶ رخ داد: ترامپ فقط در چند ایالت از این خطای رایج در نظرسنجیها پیشی گرفت. با این وجود همانطور که «نیت سیلور» سردبیر FiveThirtyEight پس از انتخابات نوشت: دقت نظرسنجیها و خطاهای موجود در آنها همچنان در محدوده عادی بودند.
۲. نظرسنجیها بخشی از حامیان ترامپ را نادیده گرفتند
این گفته نیت سیلور ما را متوجه نکته دیگری که از دید نظرسنجیها و کارشناسان مغفول ماند میکند؛ اینکه نظرسنجیها به دلایل مختلف سهم حامیان ترامپ را اندکی کمتر از میزان واقعی نشان میدهند. به نوشته FiveThirtyEight یک نکته مهم در سال 2016 این بود که میزان تحصیلات دانشگاهی پرسششوندگان در نظر گرفته نمیشد.
جف هورویت ، معاون ارشد موسسه تحقیقاتی هارت، میگوید که او و تیمش نگران بودند که ممکن است سهم رأی دهندگانی را که مدرک دانشگاهی چهار ساله ندارند دست کم بگیرند و بنابراین در نظرسنجیها از بخشی از حامیان ترامپ غافل بمانند. به گفته وی یک مشکل واقعی در صنعت نظرسنجی عدم حضور یا حضور پایین رایدهندگان بدون تحصیلات دانشگاهی یا با تحصیلات دانشگاهی پایین در فرآیند نظرسنجی بوده است.
اما موسسات نظرسنجی میگویند اکنون نمونههای خود را با روشهای «آموزش وزنی» صحتسنجی میکنند. برخی از موسسات مانند ایپسوس و مرکز تحقیقات پیو، روش آموزش وزنی را یک مرحله جلوتر برده و پیمایشها را با توزین پرسششوندگان به سطح تحصیلات در گروههای نژادی انجام دادهاند. این تغییر می تواند به ویژه در نظرسنجیهای سطح ایالتی در سال 2020 مهم باشد، زیرا ترامپ در درجه اول در نظرسنجیهایی که در مناطق دارای جمعیت زیاد سفیدپوستانی که لیسانس ندارند، عملکرد بهتری دارد.
یکی دیگر از دلایل دستکم گرفتن حامیان ترامپ در نظرسنجیها موضوع ترامپیهای خجالتی است. به گفته هادی خسروشاهین، کارشناس مسائل بینالملل پس از انتخابات سال 2016 اصطلاحی تحت عنوان shy trumpers یا همان ترامپی های خجالتی در ایالات متحده باب شد. علت ابداع این واژه این بود که اکثریت موسسات نظرسنجی در تخمین نتایج دچار اشتباهات فاحش شدند.
>>>>مطلب مرتبط؛
حامیان مخفی ترامپ؛ ترامپیهای خجالتی و پروژه تحریف ترجیحات
موسسه پیو در تحقیقات بعدی خود نشان داد که عدم وجود شرایط لازم برای بروز نظرات واقعی ترامپی های خجالتی باعث تخمینهای نادقیق و غیرعلمی شد. در واقع این موسسات از سوی این قشر اجتماعی بازی خوردند. نتایج بررسیهای تحلیلی و آماری در مورد این انتخابات نشان داد که حداقل تحصیل کردگان و ثروتمندان از اینکه در نظرسنجیهای تلفنی نظر واقعی خود –یعنی حمایت از ترامپ- را بیان کنند، ابا داشتند.
بطور مثال وقتی از افراد با تحصیلات دانشگاهی بصورت تلفنی سوال می شد که در روز انتخابات به چه کسی رای می دهند، 60درصد به کلینتون رای میدادند ولی در نظرسنجی آنلاین تنها 53درصدشان حاضر بودند به نامزد دموکراتها رای دهند. در مورد ترامپ نیز این مساله دوباره به آزمون گذاشته شد یعنی 39 درصد این قشر اجتماعی در نظرسنجی تلفنی اعلام می کردند به ترامپ رای میدهند ولی این رقم در نظرخواهی آنلاین به 46درصد افزایش مییافت.
این واقعیت در مورد افراد با درآمد سالیانه بیشتر از 50هزار دلار در سال نیز تکرار می شد. بطوریکه در نظرسنجی تلفنی 54درصد از این افراد اعلام می کردند به کلینتون رای می دهند، اما در نظرخواهی آنلاین این رقم به 49درصد کاهش می یافت. در نقطه مقابل نیز تنها44درصد در نظرسنجی تلفنی حاضر بودند اعلام کنند به ترامپ رای میدهند ولی در نظرخواهی آنلاین این رقم به 50درصد میرسید.
برای یافتن دلیل این امر میتوان گفت که در ایالات متحده نیز تقریبا اکثریت رسانهها با لیبرالها و دموکراتها همراهاند و این خود به خود به یک ترس اجتماعی فراگیر دامن میزند مبنی بر اینکه در صورت مخالفت با این جریان اصلی از کانون اجتماعی طرد می شوند؛ به همین دلیل و برای عدم مواجهه با این ترس اجتماعی، بخشی از حامیان ترامپ ترجیح می دهند ترجیحات واقعی خود را در حوزه عمومی تحریف کنند؛ یعنی بگویند نه تنها به ترامپ رای نمی دهند بلکه به رقیباش رای خواهند داد.
۳. بایدن در موقعیت کلینتون؟
مانند سال ۲۰۱۶ در هفتههای پایانی منتهی به روز نهایی انتخابات همهچیز برای دموکراتها خوب پیش میرود.
۱.۳. پیشروی همهجانبه حزب دانکیها
اولین هفته نظرسنجیها بعد از ابتلای دونالد ترامپ به ویروس کووید-۱۹ بهطور کلی منجر به تقویت امید دموکراتها شده است. بایدن در ۱۰ مورد از ۱۱ ایالت میدان نبرد (ایالتهای چرخشی) از ترامپ پیش است. البته بهطور نسبی میتوان رقابت را در دو ایالت جورجیا و اوهایو با در نظر گرفتن حاشیه خطا برابر دانست.
جو بایدن در عین حال برتریاش را در هفت مورد از این ایالات ارتقاء داده و میزان آرای بالایی در فلوریدا، میشیگان، کارولینای شمالی و پنسیلوانیا داشته است.
بایدن در سطح ملی برتری خود بر ترامپ را به بیش از ۱۰ درصد رسانده است. میانگین نظرسنجیهای اخیر در پایگاه RCP نشان میدهد آرای جو بایدن در سطح ملی ۵۲/۳ درصد و آرای ترامپ ۴۱/۷ درصد است (اختلاف ۱۰/۶ واحد درصدی). این میانگین در پایگاه FiveThirtyEight به ترتیب ۵۳/۵ و ۴۵/۲ گزارش شده که حاکی از اختلاف ۸/۳ واحد درصدی است. همچنین در مدل نشریه اکونومیست آرای بایدن ۵۴/۳ و آرای ترامپ ۴۵/۷ درصد برآورد شده که فاصله دو رقیب را ۸/۶ واحد درصد گزارش کرده است.
۲.۳. افول ترامپ در کمربند آفتاب
همچنین به نوشته روزنامه نیویورکتایمز، در آستانه انتخابات، آمار نظرسنجیها از وضعیت نامساعد دونالد ترامپ حاکی است و حتی دادههای داخلی جمهوریخواهان نشان میدهند که او به سختی درجا میزند. نظرسنجیهای محرمانه حزب جمهوریخواه نشان میدهند، ترامپ نه تنها در ایالتهایی که پیروزی در آنها حیاتی است، عقب است، بلکه به حدی مستقلها را رویگردان ساخته که جو بایدن در ایالتهای کاملا قرمز از جمله مونتانا، کانزاس و میزوری پیشروی داشته است. موقعیت دونالد ترامپ در میان رایدهندگان، به ویژه جمهوریخواهان را درباره ایالتهای به اصطلاح «کمربند آفتاب» نگران کرده است. این ایالتها از جمله جورجیا، تگزاس و آریزونا به لحاظ سیاسی چند دهه است که در کنترل جمهوریخواهان مانده است. تمام این ایالتها به شدت تحت تاثیر پاندمی کرونا قرار گرفتهاند.
۳.۳. نکته پنهان در نظرسنجیها
نکته نگرانکننده دیگر این است که مقایسه وضعیت جو بایدن و هیلاری کلینتون در زمان مشابه نشان میدهد که موقعیت جو بایدن در ایالتهای چرخشی چندان بهتر از نامزد دموکراتها در سال ۲۰۱۶ نیست.
>>>>>مطلب مرتبط؛
آخرین نظرسنجیهای انتخابات آمریکا در سطح ملی
آخرین نظرسنجیهای انتخابات آمریکا در ایالتهای کلیدی
در جدول زیر وضعیت ۲ نامزد دموکراتها در ۲ انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ در نظرسنجیهای مشابه و در زمان مشابه مقایسه شدهاست. در فاصله ۲۱ روز تا ۳ نوامبر که روز رأیگیری نهایی انتخابات ریاستجمهوری آمریکا است جو بایدن هم در نظرسنجیهای ملی و هم در نظرسنجیهای نرخ محبوبیت، شرایط نسبتاً بهتری از هیلاری کلینتون در همین فاصله از انتخابات ۲۰۱۶ دارد. اما در نظرسنجیهای ایالات کلیدی شرایط کلینتون اندکی بهتر از جو بایدن است.
به رغم پیشتازی جو بایدن در نظرسنجی های مختلف، یک نشانه نگرانکننده در نظرسنجی ایالتهای کلیدی وجود دارد. چنانچه در جدول بالا آمده جو بایدن در ایالتهای میدان نبرد بطور میانگین با ۴.۹ واحد درصد از دونالد ترامپ پیش است و این در حالی است که هیلاری کلینتون در زمان مشابه در سال ۲۰۱۶ (۱۲ اکتبر) با فاصله ۵.۱ واحد درصدی از رقیبش ترامپ پیش افتاده بود.
بر این مبنا میتوان گفت که شرایط جو بایدن در ایالتهای کلیدی -که در تعیین نتیجه نهایی بسیار حائز اهمیت هستند- اندکی بدتر از هیلاری کلینتون است.
اگرچه موسسات نظرسنجی مدعی هستند روشهای پیمایشی نظرسنجیهای خود را ارتقاء داده و میزان خطای آنها کاهش یافته است، اما این حقیقت که هیلاری کلینتون در نظرسنجیهای انتخابات ۲۰۱۶ در زمان مشابه (۲۱ روز تا روز نهایی رأیگیری انتخابات) شرایط بهتری از جو بایدن داشته، یک هشدار جدی برای دموکراتها تلقی میشود.
آنها نگران این هستند که اگر کلینتون ۴ سال پیش با ۵.۱ واحد درصد برتری نسبت به ترامپ در نظرسنجیهای ایالات کلیدی، نهایتا در انتخابات آرای الکترال این ایالتها را به ترامپ باخت، چرا نباید نگران تکرار این اتفاق برای جو بایدنی که با ۴.۹ واحد درصد پیش است، باشند؟
با این حال یافتههای FiveThirtyEight نشان میدهد که تقریباً از همه موسسات افکارسنجی از زمان انتخابات عمومی ۲۰۱۶ نوعی اصلاحات در روشهای خود ایجاد کردهاند. برخی از اصلاحات بر اساس آنچه در سال ۲۰۱۶ اتفاق افتاد انجام شده است. برخی از پیمایشها نیز بر اساس چالشهای رایج در صنعت نظرسنجی مانند نرخ پاسخگویی پایین به تماسهای تلفنی و هزینه بالای انجام یک نظرسنجی با کیفیت، روشهای افکارسنجی خود را بهبود بخشیده اند.
۳ نگرانی بزرگ دموکراتها
۳ نگرانی بزرگ دیگر نیز برای دموکراتها و حامیان جو بایدن وجود دارد؛
۱. نخست اینکه دونالد ترامپ از هماکنون ساز تقلب را کوک کرده است و میگوید حجم تقلب در رأیگیری غیابی و پستی چشمگیر است. بسیاری معتقدند دونالد ترامپ در شب انتخابات بر اساس آرای حضوری شمارش شده اعلام پیروزی خواهد کرد. این در حالی است که شمارش آرای پستی احتمالاً چند روز به طول میانجامد و تحقیقات نشان میدهد که سهم حامیان جو بایدن که بصورت غیابی رای دادهاند به مراتب بیشتر از حامیان ترامپ است.
بر این اساس احتمالا دونالد ترامپ با ادعای تقلب پروندههای شکایت فراوانی تشکیل خواهد داد و با توجه به دست بالای جمهوریخواهان در دادگاه عالی فدرال و برخی دادگاههای ایالتی (از جمله در بیشتر ایالتهای کلیدی) ممکن است نتیجه بسیاری از این شکایتها به نفع ترامپ تمام شود.
۲. نگرانی دوم مربوط به آرای غیابی ابطال شده است. از آنجا که بسیاری از ایالتها قوانین خود را برای تشویق به استفاده از رای گیری غیابی (ایمیلی یا پستی) تغییر دادهاند، ممکن است بسیاری از رأیدهندگان غیابی ضوابط مربوطه را رعایت نکنند و در نتیجه رأی آنها ابطال شود.
در سال ۲۰۱۶ کمتر از یک درصد از ۳۳.۴ میلیون برگ رای غیابی ارسال شده در ۵۰ ایالت آمریکا ابطال شد. اما امسال میزان ابطال میتواند بسیار بالاتر باشد. چراکه بسیاری از مردم برای اولین بار از طریق پست رای میدهند و ممکن است از قوانین آگاهی نداشته باشند. طبق تحقیقات انجام شده، کسانی که بدون تجربه رأی دادن از طریق پست قصد دارند امسال رأی غیابی دهند تا سه برابر بیشتر احتمال دارد که آرای آنها ابطال شود. حتی اگر میزان ابطال آرای غیابی مانند سال ۲۰۱۶ حدود یک درصد باشد، در سال جاری حجم رای گیری غیرحضوری بسیار بیشتر خواهد بود و یک درصد تعداد بسیار بیشتری از آراء را شامل خواهد شد.
۳. سومین نگرانی برای انتخابات 2020 از شیوع کرونا ناشی میشود. چندین موسسه نظرسنجی اظهار نگرانی کردند که میزان مشارکت را نادرست تخمین میزنند. چراکه به گفته داگ شوارتز، مدیر نظرسنجی دانشگاه کوینیپیاک، ممکن است رای دهندگانی که در نظرسنجیها می گویند رأی میدهند، چنانچه در حوالی روز انتخابات میزان ابتلا به کرونا جهش یابد، ممکن است آنها برای حضور پای صندوقهای رأی احساس امنیت نکنند. بنابر این ممکن است مشارکت در برخی مناطق کاهش یابد و بر اساس تجربههای گذشته این موضوع اغلب به ضرر دموکراتها بوده است.
حال باید منتظر ماند و دید که نظرسنجیهای ۲۰۲۰ تا چه حد صحت داشتهاند و آیا این عدم اعتماد به نظرسنجیها که با انتخابات ۲۰۱۶ اوج گرفت، تداوم خواهد یافت یا موسسات افکارسنجی اینبار روسفید خواهند شد؟