اهمیت پیش‌بینی های مهم و دشوار

از نظر علم مدیریت تمام تصمیمات امروز ما نقش اساسی در ترسیم آینده دارد . هر فرد ، سازمان و یا جامعه انسانی برنامه ای برای آینده خود متصور است. حتی افرادی که خود را وقف کارهای عام المنفعه میکنند یا تارک دنیا می شوند یا از خود گذشتگی بیش از اندازه نشان می دهند نیز از عملکرد و تصمیم امروز خود برای تحقق آینده مطلوب، نظر انتفاع دارند .                                                                                                                                          

ازاین رو شاید بتوان گفت یکی از آرزوهای بشری اطلاع از آینده است. حال اگر این موضوع را به شرایط امروز جامعه خودمان تعمیم بدهیم؛  همگی می خواهیم بدانیم شرایط اقتصادی ، سیاسی ، ثبات و امنیت و هزاران مطلب دیگر در آینده چه خواهد شد. از قیمت ارز گرفته تا پیشرفت های پزشکی و از میزان رفاه تا ارتباطات کلان بین المللی از موضوعات مورد علاقه ماست. علی الخصوص در همین اواخر تأثیر بسیاری از این پارامترها را در زندگی خود درک کرده ایم.                                                                     

اگر هر کدام از ما می دانستیم که قیمت کالا و ارز در بازه زمانی بسیار کوتاه این قدر گران خواهد شد یا تورم شدید دیگر اقلام مورد استفاده را از دسترس خارج خواهد نمود یا با یک بخشنامه ، مصوبه یا هر چیز دیگر است که من اسم آن را یک تصمیم سیاسی می گذارم، واردات خودرو ممنوع خواهد شد الان زندگی ما چقدر متفاوت بود؟ چرا هیچ یک از ما فرآیند تغییرات قیمتی املاک را در 50 سال گذشته به  دقت و با فرمولهای معتبر ریاضی بررسی نمی کنیم تا متوجه شویم در چه بازه های زمانی افزایش قیمت پلکانی با خطای قابل قبول اتفاق می افتد؟ چرا ما حاضر نیستیم سایر بازارها را باهمین روشها و متدهای علمی بررسی کنیم یا خود را مقید به بررسی نهادی علمی معتبر نمائیم؟ در تعریف علم آمده است که علم روشی است بر پایه شواهد تجربی ، مدارک و مباحث منطقی در صدد کشف این مقوله است که جهان و متعلقات آن از جمله انسانها چگونه کار می کنند. شاید پیچدگی نهاد انسان و به تبع آن روابط مابین انسانها آنقدر موضوع را سخت می کند که کسی حوصله این کار را ندارد و تقدیر را برمی گزیند! هووارداستیوسون در مورد پیش بینی می گوید :                                                                                                                              

پیش بینی حداقل دو ویژگی دارد : مهم و دشوار . و شاید این ویژگی ها با ذات ما سازگار نباشد. ما برای رسید به موفقیت مسیرهای راحت تری را ترجیح می دهیم ! ولی به نظر می رسد در دنیای کنونی به جای مقصر جلوه دادن این و آن ، باید کمی زحمت به خرج داده و سعی بر تحلیل شرایط بر اساس اطلاعات و نمایه های در دسترس نمائیم. این موضوع از یک فعال جزء اقتصادی تا یک سیاستمدار حرفه ای که تصمیماتش بر قاطبه مردم تأثیر گذار است را در بر می گیرد. من معتقدم همواره عدم پایبندی یکی از ارکان معاهده های بین المللی به تعهداتش قابل پیش بینی است. ما در مورد برجام این کار را انجام ندادیم یا اگر انجام دادیم بسیار دیر شده بود و شد آنچه نباید می شد. از نظر بسیاری از صاحب نظران حتی علم سیاست هم قابل پیش بینی است بهتر است از محکوم کردن همدیگر دست برداریم و اگر انتقادی داریم به روشها و شیوه های عمل وارد نمائیم تا اصل تصمیم گیریهای درست.