در انتظار گرد و خاک سازمان ملل؛ تعیین تکلیف بانک میانجی ایران

به گزارش اقتصادنیوز؛ گو اینکه برخی به اتریش خورده گرفته اند که چرا از میزبانی این بانک طفره رفته اما قطعا این کشور مانند دیگر کشورهای اروپایی دلایل خاص خود را برای خودداری از میزبانی این بانک داشته.

چرا دیگر کشورهای اروپایی که امضا کنندگان برجام بودند حاضر نیستند میزبان دفتر این تشکیلات باشند؟

باید واقعیت ها را بپذیریم.

علیرغم اینکه اروپایی ها تلاش دارند موضعی واحد جهت مستقل بودن از سیاست های ترامپ اتخاذ کنند و کار به جایی رسیده که رهبران کشورهای اروپایی حتی بحث تشکیل ارتش واحد اروپایی را مطرح می کنند تا کم کم از زیر چتر حمایت آمریکا خارج شوند اما به هر حال پس از جنگ جهانی دوم اروپای غربی متحد ایالات متحده به حساب می آید و در مقابل بعد از انقلاب اسلامی در ایران، جمهوری اسلامی ایران دشمن ایالات متحده به حساب می آید.

توجه داشته باشید که اروپایی ها با آمریکا مخالف نیستند بلکه با سیاست های ترامپ مخالف هستند و در این شرایط خیلی هم نمی خواهند مواضعی اتخاذ کنند که به شکلی دشمنی با آمریکا به حساب آید.

برخی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا حتی عضو ناتو هستند و پیمان های متعدد امنیتی و دفاعی مشترک با ایالات متحده دارند و طبیعی است تا وقتی که تحت الحمایه آمریکا می باشند نمی توانند خیلی با همپیمان خود رو در رو شوند.

کاملا مشخص است که اروپایی ها بسیار از این ماجرا ناراحت هستند، چه کشورهایی که مانند فرانسه حق داشتن ارتش را دارند و چه کشورهایی که مانند آلمان حق تشکیل ارتشی قدرتمند از آنها سلب شده و به نوعی با وجود پایگاه های نظامی آمریکایی در سرزمینشان هنوز تحت اشغال آمریکا هستند.

به هر حال پس از جنگ جهانی دوم اروپایی ها تلاش کردند با کنار گذاشتن گذشته های تلخ به سمت آینده متحد پیش بروند، مرز ها نادیده گرفتند و برای خود اهدافی را ترسیم کردند تا همه برای احقاق آن قدم بردارند که مهم ترین آنها امنیت و صلح جهانی و مسایل مربوط به حقوق بشر و زندگی سالم برای انسان ها است.

اهدافی که فردی مانند آقای ترامپ به هیچ وجه پایبند آنها نیست.

پس از به قدرت رسیدن ترامپ و مطرح شدن سیاست های خود خواهانه وی مبنی بر اینکه ایالات متحده در اولویت قرار دارد و… خط سیاسی راست افراطی در دیگر کشورها نیز تقویت شده و در کشورهای اروپایی هم سیاست مدارانی که مواضع تند ملی گرایانه اتخاذ می کنند یا به قدرت رسیده اند و یا در راه به قدرت رسیدن هستند.

آنهایی که سابقه جنگ های اول و دوم جهانی را مطالعه کردند بخوبی می دانند که دلیل اصلی بروز این جنگ ها همین شعارهایی است که امروزه توسط ترامپ مطرح می شود و در آن روزها توسط رهبران کشورهای اروپایی مطرح می شد.

گسترش این خط و مشی سیاسی می تواند کل جهان مخصوصا اروپا را تهدید کند که با یک جنگ جهانی جدید مواجه گردد.

برخی فکر می کنند که ماجرای حمایت اروپا از برجام فقط به دلیل این است که آنها می خواهند از ایران و یا کشور مظلوم حمایت کنند و یا اینکه سیاست ایران توانسته آنها را در مقابل آمریکا به خود متمایل کند، که تصوری بسیار ساده لوحانه است.

اینکه آقای ترامپ تصمیم می گیرد از معاهدات بین المللی خارج شود و همه اصول و موازین تعاملات بین المللی را بر هم زند در نهایت منجر می شود بقیه کشورهای جهان هم به او اقتدا کنند و از همه پیمان های بین المللی خارج شوند.

اگر امروزه مثلا ایران مورد فشار های بین المللی قرار می گیرد به این دلیل است که ایران عضو پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای می باشد.

خوب اگر آمریکا از توافق هسته ای خارج شود و کسی در مقابل اش نایستد قطعا ایران هم حق دارد کلا از پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای خارج شود و کسی به آن خورده نگیرد.

ترامپ نه فقط از توافق هسته ای خارج شد بلکه از پیمان هایی بسیار حیاتی برای همپیمانان اروپایی آمریکا مانند پیمان پاریس برای حفظ محیط زیست و پیمان محدودیت و نابود سازی تسلیحات موشکی و هسته ای با روسیه خارج شده که به صورت مستقیم با همپیمانان اروپایی آمریکا مرتبط است.

بدیهی است با این شرایط امروزه بسیاری از کشورهای جهان ومخصوصا اروپایی ها می خواهند اعتراض خود به این رفتار های ترامپ را نشان دهند و کشورهای اروپایی برجام و تحریم های یک جانبه بر علیه ایران را بهانه ای برای نمایش این اعتراض یافته اند.

مشکل اساسی در این است که هیچ کدام از این کشورها حاضر نیست به تنهایی در مقابل فشار های احتمالی آتی ایالات متحده بایستد و هیچ کدام هم حاضر نیستند به دیگران تضمین بدهند که در صورت مواجه شدن با فشار های آمریکا کنار اش می ایستند و به همین دلیل هم هست که کشوری مانند اتریش از میزبانی چنین بانکی خودداری می کند وکشورهای امضا کننده برجام جرئت میزبانی از دفتر چنین تشکیلاتی را ندارند.

تنها راهکار برای اینکه این معظل حل شود این است که سازمان ملل خود پذیرای چنین مرکزی باشد.

به هر حال توافق هسته ای علاوه بر اینکه توافق میان ایران و 1+5 بود یک مصوبه شورای امنیت است و اگر سازمان ملل الآن خودی نشان ندهد پس کی می خواهد خودی نشان دهد؟

این مرکز و یا شبه بانک می تواند در ساختمان اصلی سازمان ملل در نیویورک مستقر باشد و یا اینکه حتی در مقر سازمان ملل در وین مستقر باشد وآن وقت حتی اتریش هم نمی تواند به آن خورده بگیرد.

بدیهی است که اگر چنین پیشنهادی مطرح شود آن وقت مسئولیت از گردن همه کشورها می افتد و علاوه بر اینکه هیچ کشوری به تنهایی متحمل فشار های ایالات متحده نخواهد شد بلکه همه کشورها هم به بهانه حمایت از سازمان ملل وارد عمل خواهند شد.

مگر سازمان ملل فقط برای مقابله با کشورها واعطای مجوز جنگ و حمله نظامی تاسیس شده؟

طبق منشور سازمان ملل این تشکیلات برای حفظ صلح و امنیت بین المللی تشکیل شده و در واقع هدف از تشکیل سازمان ملل این بوده که کشورهای قدرتمند و بزرگ نتوانند به کشورهای دیگر زورگویی کنند و در نهایت جنگ به پا شود.

به نظر می آید امروزه وقت آن رسیده که این سازمان وارد عمل شود و از یکی از اعضای موسس خود حمایت کند تا حتی کشوری مانند ایالات متحده به خود اجازه ندهد به دیگران زور بگوید و قوانین من درآوردی خود را بر دیگر کشورهای جهان تحمیل کند.

حتی این دفتر و یا بانک می تواند مختص ایران نباشد بلکه مختص تسهیل امور مالی برای همه کشورهایی که تحت ظلم زورگویان می باشند باشد وسلطه آمریکا را از داد و ستد های جهانی کوتاه کند.

بدیهی است که تشکیلات سازمان ملل اگر در این برهه زمانی وارد کار نشوند و از زورگویی ایالات متحده بر علیه ملت ایران جلوگیری به عمل نیاورند هر گونه عواقب این ماجرا گردن خود سازمان ملل خواهد بود.