رئیسی به مجلس پشت کرد/ اداره کشور با برجام یا بی برجام؟

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از عصرایران، مهم‌ترین علامت سوال این روزهای مردم بعد از روی کارآمدن دولت سیدابراهیم رئیسی، برجام است. برجام چه سرنوشتی دارد؟ آیا دولت سیزدهم مانند دولت اول روحانی می‌تواند با آمریکا به توافق برسد؟ یا همچنان باید در موقعیت برزخی ایجاد شده بمانیم؟

شرایط فعلی اما کمکی به اقتصاد ایران نمی‌کند. کشور همچنان درگیر تحریم‌های عجیب و غریبی است که دولت ترامپ علیه ایران اعمال کرد. دلار همچنان در نقطه اوج خود ایستاده است. بورس در وضعیت قرمز است. مردم همچنان شاهد بالا رفتن قیمت کالاها هستند و این یعنی داستان درام اقتصاد ایران همچنان ادامه دارد.

دولت و مجلس باید هرچه زودتر تکلیف برجام را مشخص کنند. اگر موافق تداوم آن هستند، باب گفت‌وگو با طرف‌های مقابل را باز کنند و هرچه زودتر در مسیر توافق قرار بگیرند. قطعا رسیدن به توافق با آمریکا و احیای برجام می‌تواند جانی دوباره به اقتصاد ایران باشد.

اگر موافق به بار نشستن دوباره برجام نیستند هم بهتر است سریع این مسئله را اعلام کنند. خیلی صریح و واضح به جهان بگویند که دیگر حاضر به گفت‌وگو در مورد برجام با طرف‌های شرقی و غربی نیستیم و می‌خواهیم راه خودمان را برویم.

در گزینه اول یعنی مذاکره تکلیف اقتصاد کشور مشخص است. بعد از توافق تحریم‌ها برداشته و اقتصاد ایران اجازه نفس کشیدن خواهد داشت. شوک مثبت این توافق ثبات را به بازار ایران برخواهد گشت و قیمت دلار را به شدت کاهش خواهد کرد. قطعا همه مشکلات حل نخواهد شد اما بسیاری از آنها مستقیم با تحریم‌ها کار دارند، رفع خواهند شد.

در گزینه دوم که امیدوارم هیچوقت شاهد آن نباشیم، دوستان در دولت و مجلس باید بگویند که راه‌کارشان برای اداره امور کشور با وجود تحریم چیست؟ در تمام این سال‌ها وضعیت اقتصاد ایران نشان داده است که بدون رابطه با کشورهای جهان نمی‌شود چرخ اقتصاد را به صورت کامل چرخاند. تحریم چه بخواهیم و چه نخواهیم به چرخه تولید داخلی ضربه وارد می‌کند. اتفاقی که در چهار سال گذشته به وضوح شاهد آن بودیم. چه تولید کنندگانی که به خاطر تحریم‌ها و رشد ناگهانی قیمت دلار مجبور به تعطیل کردن کارخانه خود شدند.

فراموش نکنیم که وضعیت موجود، تولید را تعطیل و دلالی را پر رونق کرده است.

خوشبختانه دولت سیدابراهیم رئیسی برخلاف مجلس نشان داده است که می‌داند با شعار دادن نمی‌شود کشور را اداره کرد. آنها می‌دانند که با نشستن پشت کرسی‌‎های سبز و شعار دادن، قیمت هیچ کالایی پایین نمی‌آید.

اگر می‌خواهیم ارابه کشور به سمت پیشرفت حرکت کند هم باید چرخ تولید ملی را تقویت کنیم و هم مواظب چرخ مبادلات خارجی باشیم. اگر نگاه‌مان را تنها روی یکی از این دو متمرکز کنیم قطعا با شکست روبرو خواهیم شد.