ناگفته های خانم بازیگر از لابیگری در سینما و تلویزیون
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از خبرآنلاین؛ شیوا خنیاگر بازیگر فصل اول سریال «ستایش» اظهار داشت: سینما و تلویزیون به شدت انحصاری شده‌اند و ما تنها جمعی را می‌بینیم که در همه فیلم‌ها و سریال‌ها دور هم جمع شده و با هم یک اثر را تولید می‌کنند به همین دلیل در این وضعیت که تنها عده‌ای محدود از افراد جلوی دوربین می‌روند طبیعی است که تعداد زیادی از بازیگران خانه‌نشین باشند.
بازیگر فیلم سینمایی «ازدواج صورتی» اظهار داشت: بازیگران بسیاری هستند که نزدیک به یک دهه از آخرین فعالیتشان می‌گذرد و باید از این وضعیت خارج شویم. من با سینما فعالیتم را شروع کردم اما الآن سالهاست که در هیچ فیلمی حضور نداشتم. از طرفی تلویزیون که یکی از متمول‌ترین سازمان‌های این کشور است به شدت اسپانسر محور شده و سرمایه‌گذارها هستند که خط و مشی تلویزیون را مشخص می‌کنند و اگر در این بین ما هم فیلم یا سریالی بازی کنیم دستمزدمان را به شکل اقساطی و هزار نوع بدقولی پرداخت می‌کنند. در آثار تلویزیونی مدیران تولید به شدت تلاش می‌کنند هزینه ساخت یک اثر بسیار کم باشد و حتی در هزینه شام و نهار نیز صرفه‌جویی می‌کنند اما در نهایت دستمزد بازیگر را با تأخیر پرداخت می‌کنند.
خنیاگر در ادامه تصریح کرد: برخی افراد، بازیگران سفارش شده سازمان صدا و سیما هستند و تلویزیون به افراد نگاه خودی و غیر خودی دارد و بازیگرانی مثل من که تلویزیون علاقه‌ای به آنها ندارد معمولاً کم کار هستند. مسئولان تلویزیون به بازیگرانی مثل من علاقه‌ای ندارند، من و امثال من بازیگرانی هستیم که از نظر آنها با معیارهای اسلامی در تضاد هستیم. من در سریال «بوی باران» نقشی که داشتم در ۶۰ قسمت حضور داشت اما به دستوری که به نظر می‌رسد از مسئولان صدا و سیما صادر شده بود، تعداد بازی من در این سریال را به ۲۰ قسمت کاهش دادند و از آنجا که قراردادهای ما قراردادهای ترکمنچای است و هیچ نفعی برای بازیگر ندارد معمولاً به هیچ یک از مطالبات حقوقی‌مان دسترسی نداریم.
این بازیگر اظهار داشت: نمی‌دانم چرا باید افرادی که حتی یک بار برای بازی در هیچ فیلمی قرارداد نبسته‌اند نقش اول فیلم‌ها را بر عهده بگیرند؟ چرا کسی که در بازار آهن کار می‌کند یا ساختمان‌ساز است تهیه‌کننده تلویزیون باشد؟ وقتی عده‌ای پول‌پرست به تلویزیون راه پیدا می‌کنند دیگر از این رسانه نمی‌توان انتظار فرهنگسازی داشت. من در بسیاری از پروژه‌های تلویزیون به دلیل نبود بودجه متضرر شده‌ام. در سریالی به کارگردان فریدون جیرانی که دخترش طراح لباس بود، از من خواستند که به خاطر کمبود بودجه لباس‌هایم را سر صحنه بیاورم و در این سریال ساختمانی تخریب شد که لباس‌های من زیر آوار ماند و نابود شد و در نهایت آرمان زرین‌کوب به عنوان تهیه‌کننده سه میلیون تومان به من پرداخت کرد و این نهایتاً ده درصد از ارزش واقعی لباس‌هایم بود.
وی در پایان گفت: متأسفانه بخش اعظمی از سرمایه در سریال‌های تلویزیون در موارد بی اهمیت هزینه می‌شود و تهیه‌کننده‌ها و مدیر تولیدها که به شدت در هزینه‌ها صرفه‌جویی می‌کنند و از سرویس ایاب و ذهاب، غذا، لباس و... کم می‌کنند تا کمتر هزینه کنند در نهایت برای پرداخت دستمزد عوامل، ماه‌ها شاهد تأخیر در تسویه‌حساب هستیم.
