اعطای وام میلیاردی توسط ایران به فرانسه وبریتانیا!
به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه نوشت: حسین نمازی، وزیر امور اقتصادی و دارایی در مورد وصول وامهای پرداختی کشورهای خارجی گفت: پرداخت این وامها عمدتا بعد از افزایش قیمت نفت طی سال های 54 و 55 شروع شده که میتوان آنها را به این شرح طبقهبندی کرد: کمک های بلاعوض که مبالغ آنها به نسبت سایر وامهای اعطایی ناچیز بوده است، وامهای اعطای به کشورهای در حال توسعه یا توسعهنیافته که ظاهرا به منظور بهبود وضع اقتصادی و در باطن بهمنظور سلطه سیاسی و ابراز بزرگی و بزرگواری از بیتالمال ملت مسلمان ایران پرداخت شده است، وامهای اعطایی به کشورهای صنعتی غربی و شرقی که بیشتر جنبههای پرداخت رشوه و باج به کشورهای امپریالیستی و اذناب آنها را داشته است؛ مانند 3 میلیارد دلار وام به فرانسه، 800 میلیون دلار وام به انگلیس، 200 میلیون دلار وام به لهستان و 160 میلیون دلار وام به بلغارستان.
وی یادآور شد: مانده دریافتنشده این وام ها در حال حاضر بالغبر 3.3 میلیارد دلار میگردد که قسمت اعظم آن طلب از فرانسه است که شرکتهای فرانسوی طرف قرارداد سازمان انرژی اتمی ایران با حمایت پشتپرده دولت فرانسه مانع از بازپرداخت این وامها شده است.
در مورد بازپرداخت وامهای اعطایی به سودان، ترکیه و لهستان با اشکال مواجه شدهایم که در مورد پاکستان به دلیل حفظ روابط حسنه همجواری دولت جمهوری اسلامی ایران موافقت کرده است که پاکستان وامهای دریافتی از ایران را با شرایط سهلتری بپردازد.
در مورد سایر وامها که بهطور مثال شامل بانک جهانی، صندوق بینالمللی پول، هند، افغانستان، مصر و اندونزی و چند وام کوچک دیگر هستند مشکل عمدهای وجود ندارد.
دولت مصر نیز از ایفای تعهدات خود سر باز زده بود که با عکسالعمل منطقی و محکم دولت جمهوری اسلامی ایران روبهرو شد ناچار به انجام تعهدات خود شد و اخیرا مبلغ 51 میلیون دلار از وامهای دریافتی را پرداخت کرد.
سرمایهگذاریهای خارج کشور
نمازی در مورد تکلیف سرمایهگذاریهای ایران در خارج گفت: 17 فقره سرمایهگذاری توسط دولت در خارج به عمل آمده بود که مبلغ آن حدود 900 میلیون دلار است که بخش عمدهای از این سرمایهگذاریها برای مشارکت در پروژههای تولید و غنیسازی اورانیوم برای استفاده در نیروگاههای هستهای بوده که این سرمایهگذاریها در فرانسه و آفریقای جنوبی و آلمان و چند کشور آسیایی و آفریقایی دیگر بوده است که دولت جمهوری اسلامی ایران در مسیر قطع این وابستگیها قدم برداشته است. سرمایهگذاریهایی هم در کروپ در زمینههای تولید فولاد و ماشینآلات شده که بعضی از آنها سودده و برخی زیانآور میباشند و در مجموع هدف دولت آن است که در جهت حفظ منافع عمومی، آنها را نگهداری کرده و یا بفروشد.
سیاست فروش نفت
نمازی در مورد فروش نفت و ذخایر ارزی کشور گفت: سیاست فروش نفت ایران بر مبنای عدم غارت منابع ملی کشور و حفظ منافع ملی استوار است. البته سیاست کشورهای امپریالیستی مانعی در راه فروش نفت ایران است که از این طریق فشارهای اقتصادی به کشور ما وارد آوردند، ولی با توجه به اینکه میزان فروش نفت قبل از انقلاب 5 الی 6 میلیون بشکه در روز بوده است و با توجه به عدم تمایل ایران نسبت به فروش نفت به بسیاری از کشورها این مقدار بعد از انقلاب حتی به کمتر از یک دهم رسیده است. معالوصف با توجه به نیاز بازار جهانی فروش نفت ایران به میزان یک تا 1.5 میلیون بشکه در روز کار مشکلی نیست.