اکونومیست| پایان‌بندی طولانی کووید-۱۹

به گزارش اقتصادنیوز ؛ نشریه هفتگی اکونومیست در سرمقاله خود با عنوان «خداحافظی طولانی کووید۱۹» نوشت: چه زمانی پاندمی پایان می یابد؟ برای یک سال و نیم ، covid-19 یکی پس از دیگری کشورها را درگیر کرده است. درست هنگامی که فکر می کنید ویروس تحت فشار قرار گرفته است ، نوع جدیدی دوباره سرایت می کند ، که بیشتر از ویروس قبل مسری است. و با وجود عبور واکسیناسیون از 3 میلیارد دوز،چشم‌انداز نسبی زندگی پس از پاندمی در حال ظهور است. در حال حاضر ، دو چیز روشن است: نخست اینکه آخرین مرحله پاندمی طولانی و دردناک خواهد بود. و دوم آنکه کووید-۱۹ دنیای متفاوتی را پشت سر خواهد گذاشت.

شاخص عادی شدن

این هفته اکونومیست «شاخص عادی شدن» را منتشر می‌کند که مؤید هر دو واقعیت است. این شاخص بر اساس مؤلفه‌های مؤثری مانند پروازها، ترافیک، بازدهی خرده‌فروشی‌ها و ... در 50 کشور جهان که 76٪ از جمعیت کره زمین را دربرمی‌گیرند، تعریف شده است. اگر وضعیت میانگین در دوره پیش از پاندمی را 100 در نظر بگیریم، امروز جهان در نقطه 66 قرار دارد که تقریباً دو برابر بهتر از وضعیت آوریل 2020.

با این وجود خرابی های کووید-۱۹ هنوز در بسیاری از کشورها مشهود است. بدترین عملکرد شاخص ما مربوط به مالزی است که دارای موجی از ابتلاهای شش برابر کشنده تر از موج افزایشی در ژانویه است و شاخص عادی شدن آن 27 است. دلیل اصلی این امر ناقص ماندن واکسیناسیون است.

در جنوب صحرای آفریقا که به شیوعی کشنده دچار شده است، فقط 2.4٪ از جمعیت بالای 12 سال یک دوز واحد واکسن دریافت کرده‌اند. حتی در آمریکا که واکسن‌ها به وفور یافت می شود، تنها حدود 30٪ از اهالی می‌سی‌سی‌پی و آلاباما به لحاظ واکسیناسیون کاملاً محافظت‌شده محسوب می‌شوند.

پایان‌بندی پاندمی چقدر طول می‌کشد؟

اگرچه در جهان قرار است امسال حدود 11 میلیارد دوز واکسن تولید کند، اما ماه‌ها طول می‌کشد که همه آن سوزن‌ها بازویی برای تزریق بیابند. و اگر کشورهای ثروتمند دوزهایی را که احتمالاً به آنها احتیاج ندارد، بگیرند، پایان‌بندی پاندمی بیشتر طول خواهد کشید.

عدم واکسیناسیون منجر به تشدید انواع جدید کرونا ویروس می‌شود. دلتا که برای اولین بار در هند مشاهده شد، دو تا سه برابر مسری‌تر از ویروسی است که از ووهان به جهان پیرامون گسترش یافت. موارد ابتلا چنان سریع افزایش می‌یابند که می تواند بیمارستان‌ها را به سرعت با کمبود تخت و نیروی انسانی (چه بسا اکسیژن) مواجه کند، حتی در جاهایی که 30٪ از افراد واکسینه شده اند. گونه‌های جدیدتر و شدیدتر، امروزه حتی در بین افزاد واکسینه شده نیز در حال گسترش است. هنوز هیچ جهش مهمی در توانایی واکسن‌ها برای جلوگیری از تقریباً همه گونه‌های بیماری حاصل نشده است. اما ممکن است گام بعدی باشد.

افزایش شکاف بین دو دنیای فقیر و غنی

هیچ یک از اینها این واقعیت را تغییر نمی‌دهد که در نهایت همه گیری از میان خواهد رفت، حتی اگر ویروس به خودی خود زنده بماند. برای کسانی که آنقدر خوش شانس هستند که واکسینه شده‌اند و به درمان های جدید دسترسی دارند، کووید -19 در حال تبدیل شدن به یک بیماری غیرکشنده است.

در انگلیس، جایی که گونه دلتا، ویروس غالب در میان مبتلاهاست ، در حال حاضر میزان مرگ و میر در صورت ابتلا به کرونا  حدود 0.1 درصد است، مشابه میزان تلفات آنفولانزای فصلی؛ یک خطر بالقوه اما قابل مهار. اگر یک نوع واکسن به فرمولاسیون مجدد نیاز داشته باشد ، ایجاد آن مدت زیادی طول نمی کشد.

اگرچه واکسن ها و روش‌های درمانی مؤثر در کشورهای ثروتمند به وفور یافت می شود ، اما دیدن مرگ افراد فقیر در اثر کمبودها نیز خشم‌آور است. این باعث اصطکاک بین کشورهای ثروتمند و سایر کشورها خواهد شد. ممنوعیت سفر ، دو دنیا را از هم دور خواهد کرد.

در نهایت پروازها از سر گرفته می شوند، اما تغییرات دیگری هستند که در رفتارها پایدار می‌مانند. برخی عمیق خواهند بود. نگاهی به آمریکا بیندازید، جایی که اقتصاد پررونق در ماه مارس از سطح قبل از پاندمی خودش هم فراتر رفت، اما هنوز هم نمره 73 از شاخص عادی شدن را در یافت کرده است. بخشی از آن به دلیل راکد بودن شهرهای بزرگ است که افراد بیشتری از خانه کار می کنند.

۳ تغییر عمده ناشی از پاندمی‌ها

تاکنون به نظر می رسد که میراث کوید -19 از الگوی تعیین شده توسط پاندمی‌های گذشته پیروی خواهد کرد. نیکلاس کریستاکیس از دانشگاه ییل ۳ تغییر را مشخص می‌کند:

۱) تهدید جمعی که باعث رشد قدرت دولت‌ها می‌شود، ۲) واژگون کردن زندگی روزمره که منجر به جستجوی محتوا می‌شود، و ۳) نزدیکی به مرگ که در هنگامه شیوع بیماری باعث احتیاط می‌شود و پس از پشت سر گذاشتن آن  جسارت جوامع را تحریک می‌کند. هرکدام از این‌ها به نوبه خود جامعه را نشانه‌گذاری می‌کنند.

۱) رشد دولت‌ها

هنگامی که مردم در کشورهای ثروتمند در حین تعطیلی پاندمی، به خانه‌های خود عقب نشینی می‌کردند، خود را در محاصره دولت‌شان قرار می‌دادند. در طول پاندمی دولت‌ها کانال اصلی اطلاع رسانی، تنظیم کنندگان قوانین ، منبع پول و در نهایت تأمین کنندگان واکسن بوده اند. به طور تقریبی، دولت‌های کشورهای ثروتمند به ازای هر دلار تولید از دست رفته، 90 سنت پرداخت کرده‌اند. سیاستمداران محدود کننده آزادی‌های مدنی، تاحدودی در کمال تعجب، دریافتند که بیشتر شهروندان برای آنها کف می‌زنند.

بحث شدید آکادمیک در مورد اینکه «آیا قرنطینه ارزشش را داشت»‌ وجود دارد. اما دولت بزرگ‌شده، به عنوان میراث پاندمی در حال حاضر به نمایش گذاشته شده است. فقط به برنامه‌های پرهزینه دولت بایدن نگاه کنید. مشکل هر چه باشد اعم از نابرابری، کندی رشد اقتصادی، امنیت زنجیره های تأمین و ... یک دولت فعال‌تر و بزرگ‌تر، راه حل ترجیحی به نظر می‌رسد.

۲) در جستجوی محتوا

همچنین شواهدی از جستجوی دوباره معنویت وجود دارد. این باعث تغییر جهت‌گیری به سمت سیاست‌های هویتی در جناح راست و چپ می شود، اما ماجرا عمیق‌تر از این است. در ایتالیا و هلند تقریباً از هر 5 نفر، یک نفر به موسسه افکارسنجی پیو گفت که این بیماری باعث مذهبی شدن کشورهایشان شده است. در اسپانیا و کانادا نیز از هر پنج نفر دو نفر گفتند که روابط خانوادگی قویتر شده است.

اوقات فراغت نیز تحت تأثیر قرار گرفته است. بطور میانگین مردم می‌گویند 15٪ وقت بیشتری روی دست‌شان مانده است. در انگلیس زنان جوان 50٪ بیشتر صرف خواندن عمیق کتاب کرده‌اند. برخی موارد به مرور کمرنگ‌می‌شوند، از جمله شرکت‌های رسانه‌ای که از ادامه "رکود جلب توجه" می‌ترسند. اما برخی از تغییرات نیز باقی خواهند ماند.

به عنوان مثال، افراد ممکن است تصمیم بگیرند که می خواهند از کار اصطلاحاً خرحمالی سابق خود در دوران قبل از پاندمی، فرار کنند و بازارهای فشرده کار ممکن است به آنها کمک کند. در انگلیس ، تقاضانامه‌ها برای دانشکده پزشکی در سال 2020 21٪ افزایش یافته است. در آمریکا بیشترین میزان مشاغل از زمان ثبت رکورد در سال 2004 ایجاد شده است.

براساس نظرسنجی‌ها از هر ۳ آمریکایی که امکان کار کردن از خانه (دورکاری) دارند، یک نفر می‌خواهد هر پنج روز در هفته را از خانه کار کند. بعضی از کارفرماها نیز به کارکنان دستور میدهند که وارد دفاتر شوند. دیگران در تلاشند آنها را ترغیب و چه بسا فریب دهند.

۳) جسارت تحول‌آفرینی

هنوز مشخص نیست که آیا خطر در شرف بازگشت است یا خیر. در اصل، اگر از یک بیماری تهدید کننده زندگی جان سالم به در ببرید، ممکن است خود را به عنوان یکی از افراد خوش شانس به حساب آورید و ممکن است شیطان نیز از این ذهنیت مراقبت کند. در سال‌های پس از آنفولانزای اسپانیایی که یک قرن پیش شایع شد، عطش برای هیجان در هر حوزه‌ای از هنرها گرفته تا سرعت دیوانه‌وار، به صحنه می‌آمد. این بار مرزها و محدودیت‌های جدیدی را می‌توان درنوردید؛ از سفر به فضا گرفته تا مهندسی ژنتیک، هوش مصنوعی و واقعیت مجازی.

پاندمی سرعت تحول را شتابان می‌کند

حتی قبل از ظهور ویروس کرونا، به نظر می رسید انقلاب دیجیتال، تغییرات آب و هوایی و ظهور چین باعث پایان دادن به دستورکار پس از جنگ جهانی دوم و تحت رهبری غرب شود. پاندمی سرعت تحول را شتابان می‌کند.