زیباکلام: پذیرش یا عدم پذیرش برجام در اختیار رهبر انقلاب است
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرآنلاین، صادق زیبا کلام، فعال سیاسی اصلاح طلب درباره تغییر لحن اصولگرایان در برابر برجام گفت: «اساساً رویکرد اصولگریان نسبت به بحث هستهای، از همان ابتدا هم یک رویکرد ایدئولوژیک بود. حالا یا نگاهشان این بود که ما سلاح هستهای بسازیم و به عنوان یک بازدارنده از آن استفاده کنیم و یا اینکه همان اتفاقی که اخیراً هم افتاد یعنی چانه زنی و گرفتن امتیاز از غرب. مسائل دیگر نظیر استفاده صلحآمیز برای تولید برق و گرفتن دارو و غیره نه اینکه در دیدگاه این افراد نبوده باشد اما هدف اصلی اینها نبوده؛ ظاهراً هدف اصلی این بوده است که از آن بهرهبرداری استراتژیک و بازدارنده داشته باشیم. بنابراین از زمانی هم که از سال ۸۳ این داستان کشف شد، عملاً ما با همین جریان رو به رو بودیم. برجام اول، که آقای ظریف و جان کری امضا کردند، میتوانست یک پیش درآمد خوبی باشد برای یک جور تفاهم و تنش زدایی با غرب اما جریان اصولگرا، که نگاهش به مسأله برجام، ایدئولوژیک بود خیلی تمایل نداشت به موفقیت برسد بنابراین درست است که ما ترامپ و آمریکاییها را متهم به خروج از برجام میکنیم ولی من معتقدم برجامی که ترامپ از آن خارج شد، خیلی چیز زیادی هم ازش باقی نمانده بود.»
زیبا کلام در ادامه صحبتهایش، درباره نقش اصولگرایان قبل از خروج آمریکا از برجام بیان میکند:« اصولگراها، خیلی موافق نبودند که دولت آقای روحانی، در قضیه برجام موفق شود، چون اگر واقعاً با این اتفاق یک تحول اقتصادی در کشور به وجود میآمد، طبیعتا مردم آن را از چشم دولت او و تا حدودی اصلاح طلبها میدیدند و از این بابت هم اصولگرایان و جریانات تندروی آن، خیلی موافق نبودند که چنین امتیازی به حسن روحانی، داده شود.»
در ادامه او با مرور تاریخچه فراز و نشیبهای برجام، به دور بعدی مذاکرات رسید که تقریباً در ۱۸ ماه پایانی دولت روحانی رقم خورد. یعنی زمانی که مذاکرات به موفقیت رسیده بود و حسن روحانی رئیس جمهوری پیشین نیز اعلام کرد که برجام آماده امضا است.
زیبا کلام در این باره گفت: « این هم باز چیزی بود که نفعش به دولت روحانی میرسید و اصولگرایان از حیث افکار عمومی منفعتی در آن نداشتند. بنابراین در عمل برجام امضا نشد تا دولت رئیسی به قدرت رسید. دولت سیزدهم از یک سو با شعارهایی که نزدیک به دو دهه در خصوص مخالفت با مذاکرات میداد، مواجه بود و از سوی دیگر نیز با واقعیتها روبه رو شد. این واقعیت که کف گیر به ته دیگ خورده بود و واقعاً تحریمها دست و پای اقتصادی ایران را بسته بود. بنابراین اگر قطعاً برجامی در کار نباشد، آمریکاییها به این راحتی اجازه نخواهند داد که ایران همان یک میلیون دلار بشکه نفت را هم به چینیها بفروشد.»
اگر چه ، براساس سخنان صادق زیبا کلام، میتوان دلیل چرخش نرم اصولگرایان در قبال مذاکرات برجام را تفسیر کرد اما این تغییر مواضع چه تأثیری در جریان مذاکرات و افکار عمومی خواهد گذاشت؟
او در پاسخ به این سؤال بیان کرد:« یک طرف مذاکرات ایرانیها هستند و طرف دیگر اروپاییها و آمریکاییها قرار دارند. بنابراین شعارهایی که در مجلس، صدا و سیما و مطبوعات میدهند، جدی نیست و نمیتواند جامه عمل به خودش بپوشاند. شعارهایی که میدهند یک چیز است و وقتی که میروند وین و پشت میز مذاکره یک چیز دیگر است. همچنان که میبینیم مواضع آقای باقری یا وزیر امور خارجه مقداری منعطف شده و آن حملاتی که اصولگرایان تندرو به آقای ظریف و تیم مذاکرهکننده میکردند دیگر به آن شدت و حدت نیست. با این حال ما میدانیم که برجام دست اصولگرایان تندرو نیست و تکلیف برجام و پذیرش یا عدم پذیرش آن در اختیار مقام معظم رهبری است. حالا تندروها هر شعاری که میخواهند بدهند، بدهند ولی در نهایت رهبری هستند که در این باره تصمیمگیری میکنند.»