شاهنشاه: سلاح تحریم خیلی زود کند می‌شود!
ما در این بخش تلاش داریم اخبار و گزارش‌های اقتصادی را به گونه‌ای به تصویر بکشیم تا مخاطب با مطالعه آنها به شناخت نسبی از اوضاع اقتصادی ایران دست یابد.« اقتصادنیوز » از آبان 1399 هر روز اقدام به انتشار اخبار و گزارش‌های اقتصادی همان روز سال‌های 1350، 1360، 1370، 1380 و 1390 کرد.
پارسال نیز هر روز در بخش «نیم قرن با اقتصاد ایران» اخبار همان روز در سال‌های اول هر دهه در نیم قرن گذشته را منتشر کردیم.در ابتدای قرن پانزدهم با استفاده از اخبار و گزارش‌های روزنامه‌های «اطلاعات» و «دنیای اقتصاد» هر روز روایتی اختصاصی از اقتصاد ایران و جهان در سال‌های 1352، 1362، 1372، 1382 و 1392 تقدیم مخاطبان می‌شود.
13 آذر 1352؛ شرط عربستان برای عرضه نفت
احمد زکی یمانی، وزیر نفت عربستان سعودی و عبدالسلام وزیر صنایع و انرژی الجزایر برای یک دیدار شش روزه از ایالات‌متحده وارد نیویورک شدند.
ورود دو وزیر نفت عرب به آمریکا در محافل سیاسی واشنگتن با اهمیت زیاد تلقی شده است؛ زیرا آمریکا که از یک ماه قبل از دریافت نفت کشورهای عربی محروم شده اکنون در وضع دشواری قرار گرفته است.
شیخ احمد زکی‌یمانی، وزیر نفت عربستان سعودی اظهار کرد که تصور نمی‌کند استفاده از نفت به عنوان یک حربه در مناقشات اعراب بر ضد اسرائیل به منافع آینده درازمدت عربستان سعودی و یا سایر کشورهای تولیدکننده نفت عرب لطمه وارد کند.
یمانی پیش از آنکه ژنو را به منظور انجام مذاکراتی با مقامات آمریکایی به مقصد واشنگتن ترک کند، گفت: می‌دانم که در آینده نسبتا دور نفت کافی برای تامین احتیاجات همه کس در دنیا وجود نخواهد داشت و ممالک باختری نیز از این حقیقت آگاهی دارند و از هم‌اکنون باید در فکر منابع دیگر انرژی باشند.
ازسوی دیگر جان لاو، کارشناس طراز اول مسائل نفت و انرژی در کاخ سفید و معاون وی چارلز دیونا، استعفای خود را به ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور آمریکا تقدیم کردند.
شاهنشاه: سلاح تحریم خیلی زود کند می‌شود
امروز متن کامل مصاحبه پیتر شالاتور، مفسر شبکه دوم تلویزین آلمان فدرال با شاهنشاه آریامهر که در تاریخ نهم آذرماه جاری پخش شده است، بدین شرح انتشار یافت:
سوال: اعلیحضرتا ایران در تحریم نفت که از جانب کشورهای عربی آغاز شد، شرکت نمی‌کند چه انتظاری به خاطر این اقدام خود از کشورهای غربی و آلمان فدرال دارید؟
جواب: من هیچ توقع و انتظاری ندارم. ما در این تحریم شرکت نمی‌کنیم و این مربوط به سیاست مستقل ملی ما است و قضاوت خود ما، من چندین بار توضیح دادم که اگر آدمی از صلح سخن می‌گوید نباید همزمان با آن نفت را تحریم کند.
تحریم سلاحی است که خیلی زود کند می‌شود و جهانیان عادت خواهند کرد که نفت کمتری مصرف کنند و مرتبه دیگر این سلاح موثر واقع نخواهد شد. اگر کسی از صلح دم می‌زند، باید این‌گونه روش را کنار بگذارد.
اگر مذاکرات صلح به شکست منجر شد، باز هم می‌توان به سلاح تحریم متوسل شد. من هیچ انتظاری از غرب ندارم. این مربوط به خود این کشورها است که از روش ما نتیجه‌گیری کنند و تشخیص دهند که تا چه حد به سود آنهاست که به ما نزدیک‌تر شوند و در هر زمینه‌ای با ما مناسبات نزدیک برقرار سازد.
سوال: شاهنشاها به عقیده آن اعلیحضرت سیاست آینده نفت چگونه خواهد بود؟ آیا در آینده توازن جدیدی بین ممالک غربی و کشورهای تولیدکننده نفت برقرار خواهد شد که برای همه سودمند خواهد بود؟
جواب: این سوال را باید به‌طور جدی مورد توجه قرار داد اگر شما چگونگی قیمت را که مصرف‌کننده می‌پردازد بررسی کنید، به این نتیجه می‌رسید که فقط 9 درصد قیمت عاید کشورهای صاحب نفت می‌شود و بقیه آن تقسیم می‌شود بین حمل‌و‌نقل پالایش در کشورهای دیگر. سود شرکت‌های نفتی که خیلی زیاد است و فکر می‌کنم در این سال 300 درصد بیشتر از سال پیش سود برده‌اند و سرانجام مالیات سنگینی که دولت‌ها دریافت می‌کنند، بنابراین مصرف‌کننده بنزین به ما فقط 9 درصد پولی که بابت آن می‌پردازد، می‌دهد. اگر بتوان واسطه‌ها را از این معاملات دور نگه داشت و میزان مالیات دولت‌ها را کاهش داد، آنگاه ما سود بیشتری از این محصول خواهیم برد. محصولی که مسلما روزی به پایان خواهد رسید و مصرف‌کننده هم پول کمتری خواهد داد و وجود واسطه‌ها بی‌مورد و اضافه خواهد بود. با توجه به منابع جدید انرژی که قطعا پیدا خواهد شد، پیشنهاد من بهترین راه‌حل است.
13 آذر 1382؛ واردات بنزین به 2.2 میلیارد دلار می‌رسد
بحث سهمیه‌بندی بنزین تا پایان امسال عمل نمی‌شود. مهندس حسین کاشفی، مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی اعلام کرد: به دلیل افزایش میزان مصرف بنزین، با مشکلاتی درخصوص تامین اعتبار و نیز واردات بنزین مواجه هستیم که با برنامه‌ریزی‌های انجام گرفته، امسال این مشکلات به نوعی برطرف خواهد شد ولی در صورت ادامه روند رشد و مصرف بنزین، سال آینده مشکلات ما حادتر خواهد شد.
وی میزان فعلی مصرف روزانه بنزین را 56 میلیون لیتر اعلام کرد و گفت: تولید پالایشگاه‌های کشور حدود 38.5 میلیون لیتر است و روزانه حدود 16 میلیون لیتر واردات بنزین داریم.
وی گفت: با این روند رشد، مصرف بنزین کشور در سال 83 به 63 میلیون لیتر در روز می‌رسد که با فرض ثابت ماندن تولید، سال آینده باید 2.2 میلیارد دلار صرف واردات این فرآورده کنیم.
مهندس کاشفی خواستار توجه جدی مسوولان برای جلوگیری از قاچاق این فرآورده و نیز توسعه ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی و همچنین از رده خارج کردن خودروهای فرسوده شد و در ادامه گفت: از آنجا که در برنامه سوم توسعه پیش‌بینی احداث پالایشگاه توسط بخش خصوصی شده بود، ولی در عمل بخش خصوصی از این کار استقبال نکرد و قرار است در برنامه چهارم، دولت نسبت به توسعه ظرفیت تولید بنزین پالایشگاه‌ها اقدام کند.
13 آذر 1392؛ مسابقه فروش تهران راه افتاده است
وزیر راه و شهرسازی نسبت به فروش غیرقانونی تراکم و بارگذاری جمعیت هشدار داد و عنوان کرد: برای کاهش چالش‌های شهری باید مدیریت شهر یکپارچه باشد و شورای نظارت و مناطق نیز احیا شود.
وی با اشاره به تصویب اولین قانون جامع شهر تهرا در سال 1347، روند قانونی شدن تراکم فروشی در چند دهه گذشته را بازگو کرد و گفت: 45 سال پیش کارشناسان اعلام کردند که امکان تامین آب برای بیش از 5.5 میلیون نفر در شهر تهران دشوار است، متاسفانه به این هشدارها توجهی نشد و جمعیت تهران همواره افزایش پیدا کرد و زمانی که به حدود هفت میلیون نفر رسید به جای پیدا کردن راهکار، شورای منع گسترش جمعیت شهر تهران را تعطیل کردند؛ در حالی که قرار بود محدوده شهر تهران در منطقه 21 و 22 باشد، امروز شورایاری منطقه 22 به شورا آمده و در مورد افزایش تراکم در این منطقه و ضرورت آن حرف می‌زند و سوال من این است که آیا با غلبه منافع کوتاه‌مدت بر بلندمدت، نفع مردم تامین می‌شود؟
وی با اشاره به اقداماتی که دولت‌های قبل از انقلاب نسبت به کنترل شهرها داشته‌اند، گفت: این اقدامات در آن زمان بسیار ابتدایی بود اما پس از انقلاب همه کارشناسان و مدیران شهری تلاش داشتند تا جمعیت را بین هفت تا 7.5 میلیون نفر کنترل کنند و هیچ بارگذاری بیشتری برای جمعیت صورت نگیرد، اما کدام یک از این تصمیمات اجرایی شد و از سال 1370 به بعد این هشدارها دیده نشده است و در عین حال از سال 69 به بعد ما با داستان فروش تراکم در شهر تهران مواجه شده‌ایم که درواقع فروش تراکم یعنی همان فروش قانون، فروش حقوق مردم، حقوق شهروندان و تهی کردن تمام مفاهیم شهرسازی و حفظ برنامه‌ریزی‌های شهری که متاسفانه به سنت تبدیل شده است و حالا موضوع فروش تراکم به‌صورت یک مساله کاملا قانونی در دستورکار همه شهرداری‌ها قرار دارد.
آخوندی محدوده قابل سکونت شهر تهران را در سال 1347 معادل 630 کیلومتر مربع عنوان کرد و ادامه داد: بنا بود در این محدوده 5.5 میلیون نفر با آسایش زندگی کنند، اما آنچه با تراکم ساختمانی در حال انجام است، پیش‌بینی می‌شود سطح مسکونی در آینده‌ای نزدیک به 640 میلیون مترمربع برسد و این موضوع به این معنا است که جمعیت‌پذیری شهر تهران به حدود 15.5 میلیون نفر خواهد رسید.
