آخرین اخبار رسول جعفریان

  • بارها اشاره کرده ام دشمنی با علم، در لایه های مختلف تمدنی ما هست. البته که دوستداران علم فراوان بوده اند، اما در جدال میان دشمنان و دوستان علم، شکست غالبا ـ و نه همیشه ـ از آن دوستداران بوده است. علم دوستی، نقطه مقابل عوام زدگی هم هست.

  • اقتصادنیوز: کانال تلگرامی رسول جعفریان، روایت حسین مدرسی طباطبایی استاد دانشگاه پرینستون ونویسنده کتاب مشهور«مکتب درفرایند تکامل» را از مسلمان شدن همسر مریم میرزاخانی منتشر کرده است.

  • ۱. تاریخ ادبیات و میراثی ما بر اساس کتابهای برجای مانده نشان می دهد بخش اعظم آن میراث، مجادلات ما دینی و مذهبی بوده و بیشترین حجم انرژی و توان اندیشه ای را ما در این حوزه سپری کرده ایم. اگر این نقد و ایرادها و بحث و گفتگوها در علوم طبیعی و ریاضی هم بود، فکر می کنم جایگاه بسیار بلندتری می داشتیم.

  • امسال هزار و چهارصدمین سال تأسیس دولت اموی است. ابن عبدالبر در کتاب استیعاب می‌گوید: در جمادی الاولی سال ۴۱ بود که حسن بن علی (ع) حکومت را تسلیم معاویه کرد، و آن وقت ۶۶ ساله دو ماه کمتر داشت. معاویه تا رجب سال ۶۰ حکومت کرد، و پس از دولت یزید و پسرش معاویه دوم، دولت اموی، در شاخه مروانی تا سال ۱۳۲ جمعا ۹۰ سال حکومت کرد. از تاریخ تأسیس آن تاکنون که سال ۱۴۴۱ (قمری) است، دقیقا ۱۴۰۰ سال گذشته است.

  • مرحوم فیرحی نخستین طلبه ای بود که به طور جدی درگیر بحث دانش سیاسی با رویکرد تاریخی شد. سبب آن هم تحصیل او در دانشگاه تهران و شاگردیش نزد استادان وقت آنجا بشیریه، طباطبایی و رضوی بود.

  • رسول جعفریان در توئیتی با اشاره به محدودیت های اعمال شده بر اینترنت نوشت:« فشار زیاد، انفجار وفرار می آورد. باید فکر دیگری کرد.»

  • تعداد کسانی از روشنفکران ایرانی و روحانیون اهل سیاست که نظام سیاسی جدید عالم را به طور واقعی درک کرده و با گوشت و پوستشان درآمیخته باشند، بسیار اندک است و مسلما سید حسن مدرس یکی از آنهاست.

  • رسول جعفریان در توئیتی از ایجاد مناسک جدید بدون منابع مذهبی انتقاد کرد.

  • گزارشی است از دگرگونی تحلیل ها و تفسیرهایی که از امام علی (ع) در آثار دکتر شریعتی و شماری دیگر در مقایسه با آنچه که در باره حضرت در متون سنتی و پیش از آن یا همزمان در میان علمای سنتی وجود داشت.

  • رسول جعفریان گفت: در ایران همیشه به جای نقد غرب، نقد غرب‌زدگی و فکلیسم شده و گرچه تا حدودی حق داشته‌اند، اما از مسیر اصلی جدا شده است. یعنی نتوانسته‌اند روی خود غرب تأمل کنند. در واقع ما به جای «اندیشه» به یک نوع رفتار خاص پرداخته‌ایم و این را مساله کرده‌ایم.