دردسرهای بایدن در سال جدید

پایگاه اینترنتی پالتیکو در تحلیلی راجع به چالش‌های سیاست خارجی بالقوه پیش روی جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا در سال ۲۰۲۴ نوشت: «اوکراین شاید غافلگیرکننده‌ترین چالش را برای بایدن در سال جدید میلادی به وجود آورد. پس از حمله حدود دو سال پیش روسیه به اوکراین، بایدن و تیمش ائتلافی چشمگیر را در حمایت از اوکراین تشکیل و بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار کمک نظامی و اقتصادی را به آن اختصاص داده و همچنین تحریم‌های مالی و اقتصادی شدید علیه روسیه اعمال کردند.

در واشنگتن، فلج سیاسی و مخالفت فزاینده جمهوری‌خواهان با کمک‌های نظامی بیشتر برای اوکراین (چه برسد به کمک‌های اقتصادی)، ماه‌هاست تلاش‌ها برای تصویب این کمک‌ها در واشنگتن را متوقف کرده است. بایدن بیش از ۶۰ میلیارد دلار کمک جدید را برای اوکراین در سال جاری میلادی درخواست کرده، اما کنگره آمریکا تا کنون در تصویب این کمک‌ شکست خورده است. مذاکراتی که در مجلس سنا بر سر وابسته کردن کمک‌های جدید برای اوکراین (و اسرائیل) به تغییرات عمده در سیاستهای مهاجرتی برگزار شد تاکنون هیچ ثمره ای نداشته است. و همچنین اگر هم این بسته کمک‌ها در مجلس سنای تحت رهبری دموکرات‌ها تصویب شود، این که در ادامه در مجلس نمایندگان تحت رهبری جمهوریخواهان به رای گذاشته یا تصویب شود قطعی نیست. زمان برای بایدن کم است.

در حالی که قرار است رقابت انتخابات مقدماتی در اواسط ژانویه شروع شود، دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا ممکن است معرفی خود به عنوان نامزد ریاست جمهوری حزب جمهوری خواه را حتی از پایان همین ماه جاری میلادی قطعی کند. پس از آن جمهوری خواهان کنگره مایل خواهند شد که هماهنگ با موضع نامزد پیشتاز رقابت جمهوریخواهان عمل و کمک به اوکراین را متوقف کنند.

آمریکا حمایت نظامی منحصر به فردی از اوکراین به عمل آورده است. بیش از نیمی از تمام کمک‌ها به این کشور از آن سوی اقیانوس اطلس (آمریکا) تامین شده در حالی که اروپا اگر میخواست چنین کمکی کند نه موجودی کافی داشت نه ظرفیت تولید کافی برای جبران کسری خود. اوکراین قطعاً از عواقب فقدان کمک‌های آمریکا رنج خواهد برد زیرا توانایی اش برای حفظ خط مقدم ۱۰۰۰ کیلومتری و دفاع از شهرهای خود در برابر حملات موشکی و پهپادی وابستگی حیاتی به استمرار حمایت آمریکا دارد.

به طور خلاصه باید گفت غرب ممکن است در جنگ اوکراین در نیمه اول سال ۲۰۲۴ شکست بخورد.

با این حال، این تنها چالش در حوزه سیاست خارجی که بایدن در اوایل سال جدید میلادی با آن روبرو می‌شود نیست. علاوه بر آن چالش خاورمیانه، جایی که بایدن پس از حملات هولناک حماس در هفتم اکتبر، حمایت محکم از اسرائیل به عمل آورد نیز وجود دارد.

در خاور میانه، فوری‌ترین هدف بایدن جدای از حمایتش از اسرائیل، اطمینان از این موضوع که جنگ در غزه تشدید نشود بوده و تاکنون نیز در تحقق این هدف موفق بوده است.

از سوی دیگر خطر تشدید تنش در شمال اسرائیل نیز وجود دارد. حزب‌الله لبنان حملات راکتی و موشکی را در این منطقه انجام داده و بیش از ۱۰۰۰۰۰ اسرائیلی را مجبور به فرار از خانه‌های خود در امتداد مرز کرده است. مقامهای اسرائیلی گفته‌اند، بازگشت آنها به خانه‌هایشان تنها در صورتی امکان‌پذیر است که نیروهای حزب‌الله از مرز خارج شوند.

دیپلمات‌های آمریکایی، فرانسوی و عربستانی عمیقاً مشغول متقاعد کردن ارتش لبنان برای در دست گرفتن کنترل این منطقه مرزی و انتقال رزمندگان حزب‌الله به شمال هستند. با این حال، اینکه آنها بتوانند در کسب این هدف موفق شوند یا حزب‌الله به عنوان بخشی از دولت لبنان با میل خود بخواهد آنجا را ترک کند، مسلم نیست.

در پایان چالش تایوان مطرح است. انتخابات ریاست جمهوری در این جزیره در اواسط ژانویه احتمالا تعیین خواهد کرد که آیا بحران بزرگ دیگری در اوایل سال نوی میلادی روی میز بایدن جای بگیرد یا خیر.

لای چینگ-ته، معاون رئیس‌جمهور فعلی تایوان و عضو حزب دموکراتیک ترقی‌خواه از ماه‌ها پیش در نظرسنجی‌ها در مورد این رقابت پیشتاز بوده است. بخشی از دلیل پیشتازی او اختلافات موجود میان مخالفان تایوان است. پکن ممکن است در صورتی که او در این رقابت پیروز شود به این تحول واکنش نشان دهد. چین ترجیح خود به اینکه هو یو یی، نامزد اپوزیسیون در انتخابات ریاست جمهوری تایوان پیروز شود را پنهان نکرده است. چین او را کاندیدای مناسب‌تری برای منافعش می‌داند و حضور حزب دموکراتیک ترقی خواه برای چهار سال دیگر در قدرت ممکن است پکن را تحت فشار قرار دهد.

شی جین‌پینگ، رئیس جمهور چین، تحقق اتحاد مجدد تایوان و کشورش را هدف اصلی دوران ریاست جمهوری خود میبیند.  او در نشستش با جو بایدن در ماه نوامبر گفت که هیچ جدول زمانی برای این هدف وجود ندارد. او اما همچنین گفت اگر تایوان در برابر چین مقاومت کرده و با اتحاد با آن مخالفت کند، چین حق استفاده از زور برای ایجاد این اتحاد را برای خود محفوظ می‌داند.

اینکه پکن به پیروز شدن لای در انتخابات تایوان با حمله نظامی پاسخ دهد بعید است اما می تواند سیاستهایی در پیش بگیرد که زندگی را برای این جزیره بسیار دشوار کند. چین در این راستا می‌تواند در فعالیت کشتی‌های تجاری مداخله کند، دست به فعالیت‌های نظامی در نقض حاکمیت دریایی و هوایی تایوان بزند، و خطوط تامینی حیاتی که اقتصاد تایوان به آنها وابسته است را مختل کند. و هر یک از این گام‌ها واشنگتن را وادار به بررسی واکنش خود خواهد کرد.

سیاست خارجی معمولاً بر سیاستهای انتخاباتی و نتایج انتخابات در آمریکا تاثیر نمی‌گذارد. اما هر یک از بحران‌های مذکور به تنهایی - چه رسد به  وقوع همزمان هر سه آنها - یک چالش مهم برای چشم انداز انتخاباتی بایدن به حساب می‌آیند. در هفته‌های پیش رو باید آنها را از نزدیک تماشا کرد.»