عضویت ایران در بریکس و شانگهای بدون حضور بخش خصوصی راه به جایی نمی برد
به گزارش اقتصادنیوز اعتماد در این باره نوشت:تحریم‌های بین‌المللی به‌شدت تاثیرگذار بر اقتصاد ایران بوده‌اند. پیوستن به سازمان‌هایی مانند SCO یا BRICS می‌تواند ایران را در تعامل‌های بین‌المللی تقویت کرده و فشار روی تحریم‌ها را کاهش دهد. با این حال، این مساله نیاز به مذاکرات و توافقات بین‌المللی دارد که ممکن است پیچیده باشد.
ایران می‌تواند با دیگر کشورها که علاقه به مقابله با تحریم‌های امریکا دارند، همکاری کند. این همکاری می‌تواند توافق‌های تجاری، تبادل فناوری و توسعه اقتصادی مشترک را شامل شود تا فشار بر امریکا افزایش یابد. ایران می‌تواند تجارت خود با کشورهایی مانند چین، هند و روسیه را تقویت کند و از تجربیات موفق در این زمینه‌ها بهره‌برداری کند. این می‌تواند به توسعه اقتصادی ایران کمک و در عوض، توانایی ایران در مذاکرات بین‌المللی را تقویت کند.
ایران می‌تواند در پیمان‌ها و توافقات بین‌المللی با دیگر کشورها تجربیات خود را در زمینه‌های مورد نیاز به اشتراک بگذارد و از تجربیات دیگران نیز بهره‌برداری کند. این تبادل اطلاعات می‌تواند به تقویت موقعیت ایران در مذاکرات بین‌المللی کمک کند. همچنین ایران می‌تواند تنها یا به همراه دیگر کشورها به مذاکرات مستقیم با امریکا پرداخته و تلاش کند تا از طریق مذاکرات، توافق‌هایی که تحریم‌ها را کاهش دهند یا برطرف کنند را به دست آورند.
در همه موارد، توانایی ایران در ایجاد تغییر در روابط بین‌المللی و تاثیرگذاری بر سیاست‌های امریکا بستگی به توانایی دیپلماتیک و همکاری با سایر کشورها دارد. همچنین تاکتیک‌ها و راهبردهای اقتصادی و سیاسی مورد استفاده نیاز به توجه به شرایط فعلی جهانی و منطقه‌ای دارد.
ایران زمانی می‌تواند از پیوستن به سازمان‌ها و گروه‌های بین‌المللی بهره ببرد که بازی‌گردان اقتصادی خود را در دستان بخش خصوصی بگذارد و در تمام سفرهای مقامات خود بخش خصوصی واقعی را همراه خود داشته باشد و فضای اقتصادی را جهت سرمایه‌گذاری کشور‌های طرف معاهده در ایران فراهم نماید و نگذارد برخی قوانین و رفتار سلیقه‌ای جلوی ورود سرمایه را بگیرد و همچنین هاب منطقه‌ای این معاهدات بشود.
در این بزنگاه است که می‌تواند فشار تحریم‌ها را کاهش دهد و به جای تمرکز صرف بر مانور سیاسی تمرکز خود را در بهره‌وری اقتصادی بگذارد.
