جزئیات تازه از پشت پرده جراحی زیبایی حیوانات/ هیاهوی رسانه‌ای یا واقعیت؟
به گزارش اقتصادنیوز، تزریق ژل و بوتاکس، بزرگ‌کردن چشم، صاف‌کردن و کشیدن پوست، برداشتن چربی، فرم دادن بینی، تیزکردن گوش افتاده، تتو و حتی برداشتن حنجره و دستکاری تارهای صوتی، از جمله مواردی است که سرپرستان حیوانات خانگی به سراغ آن می‌روند و مبالغ هنگفتی هم صرف آن می‌کنند.
فارغ از جراحی‌های ضروری مانند شکستگی استخوان، بیرون زدن غدد اشکی، تومورهای سطحی، رویش دندان‌های زیادی، به وجود آمدن زائده‌ها و غده‌های عفونی، بیرون‌زدگی آلت جنسی، سوختگی و بلعیدن جسم خارجی خطرناک که در راستای رفع نیازهای ضروری حیوانات انجام می شود. جراحی حیوانات را در دو گروه می توان مورد توجه قرار دارد؛ دسته اول جراحی‌هایی هستند که علاوه بر بالابردن کیفیت زندگی و عملکرد حیوانات خانگی، به زیبایی آنها نیز کمک می‌کنند؛ مانند جراحی گوش سگ های دوبرمن که فارغ از زیبایی، بر میزان شنوایی آنها که عمدتا برای نگهبانی مورد استفاده قرار می گیرند، تاثیر مثبت می‌گذارد.
دومین دسته از جراحی های زیبایی بیشتر جنبه سلیقه‌ای داشته و برآمده از تصمیم و نظر صاحبان حیوانات خانگی انجام می‌شود؛ موضوعی که پیام محبی رئیس بیمارستان دامپزشکی تهران نیز در گفت‌وگو با اقتصاد نیوز بر آن تاکید کرده است.
محبی با اشاره به اینکه هر نوع جراحی غیرضروری مصداق بارز حیوان آزاری است؛ به اقتصادنیوز گفت: «برخی جراحی‌ها مانند جراحی حنجره که به منظور کاهش میزان سروصدای حیوانات در فضای آپارتمانی انجام می‌شود، بر سلامت تارهای صوتی حیوانات که بعضا سگ ها هستند تاثیر منفی می گذارد؛ به نحوی که سگ ها دچار اختلال در پارس کردن شده و مانند یک انسان که لال شده باشد عمل می‌کند. در بسیاری موارد سرپرستان این حیوانات از این اقدام به شدت پشیمان شده و به عذاب وجدان دچار می شوند.»
به عقیده رئیس بیمارستان دامپزشکی تهران «انجام جراحی‌های زیبایی مختص انسان‌ها برای حیوانات خانگی می‌تواند ناشی از برداشت ذهنی افراد باشد؛ چرا که ماهیت فیزیکی برخی حیوانات اجازه چنین تغییراتی را در آنها نمی‌دهد.»
محبی با ذکر یک مثال درباره تعارض جراحی‌هایی از این دست با ماهیت فیزیکی حیوانات توضیح داد: «به عنوان نمونهه گونه‌ای از سگ ها دارای پوستی چروکیده و بینی خاص هستند که این ویژگی متمایز کننده، عامل انتخاب آنها توسط برخی افراد است و لزومی برای تغییر شکل این نژاد وجود ندارد.»
هزینه جراحی و درمان حیوانات خانگی موضوع دیگری بود که رئیس بیمارستان دامپزشکی تهران به آن اشاره داشت و درباره جزئیات آن گفت: «مبلغ جراحی حیوانات چندان توجیه اقتصادی برای دامپزشکان ندارد، چرا که هزینه این جراحی‌ها بسیار ناچیز و تنها یک، پنجم هزینه جراحی انسان‌هاست.»
وی همچنین درباره جراحی‌های غیرمتعارف زیبایی حیوانات تاکید کرد: «ممکن است تعداد معدودی از دامپزشکان برای جذب مخاطبان خود حرف‌هایی را بزنند اما واقعیت این است که دغدغه اصلی جامعه دامپزشکان رعایت بهداشت جسمی و روانی انسان ها از طریق بهداشت حیوانات است.»
حیوان آزاری ناشی از خودخواهی
بدون شک حلقه گمشده این عمل‌های زیبایی هر چند انگشت شمار، عدم توجه به رفتارشناسی و حقوق حیوانات است که با انجام اموری از این دست در تضاد است . هر عمل غیرضروری آسیب هایی به این حیوانات وارد می کند که زندگی‌شان را از حالت طبیعی خارج خواهد کرد.
امری که دامپزشکان هم بر آن تاکید داشته‌اند و به عقیده آنها، بریدن گوش حیواناتی مثل سگ و گربه مشکلاتی اساسی را در تعادل و خلق و خوی‌شان ایجاد می‌کند و باعث از بین رفتن قسمتی از مجرای گوش بیرونی این موجودات می‌شود که علاوه بر آسیب‌های عفونتی می تواند آسیب جدی به شنوایی شان وارد کند.
همچنین بریدن دم سگ ، ابراز احساسات این حیوان را مختل می‌کند؛ چرا که سگ‌ها همه حالت‌هایشان را از طریق تکان دادن دم ابراز می کنند و بریدن دم این حیوان، آسیب جبران ناپذیری در پی خواهد داشت. این موضوع درباره عمل حنجره هم صادق است که به آن اشاره شد .
منشا بروز عمل جراحی زیبایی حیوانات خانگی
اما منشا فراگیری عمل جراحی زیبایی حیوانات خانگی چیست و چرا عده ای به سراغ انجام این امور می‌روند؟ پاسخ این سوال را باید در ضعف شخصیتی صاحبان این حیوانات جست‌و‌جست کرد. به عقیده بسیاری از روانشناسان، این رفتارها را می‌توان نشانه‌ای از بیماری و عدم سلامت روانی و شخصیتی صاحبان این حیوانات دانست که در قالب انجام این تغییرات در حیوانات خانگی شان بروز پیدا می‌کند.
حامد محمدی کنگرانی، روانشناس درباره ریشه اینگونه رفتارها به اقتصادنیوز گفت: «از منظر روانشناسی علت اینگونه رفتارها را باید به صورت فردی بررسی کرد و به عنوان یک روانشناس نمی توان یک نسخه کلی برای همه افراد پیچید. اما از منظر اخلاقی هر گونه رفتار و تغییر خارج از عرف بر روی حیوانات خانگی امری غیراخلاقی و ناپسند محسوب می شود که با ارزش های اخلاقی جامعه ایرانی ناسازگار است .»
فقدان قانون در جلوگیری از حیوان آزاری
در این بین جای خالی یک قانون موثر و بازدارنده در دفاع از حقوق حیوانات را نباید از یاد برد؛ امری که در کشور ما مورد غفلت واقع شده است و در قانون مجازات اسلامی هیچ قانونی که با حیوان آزاری به شکل مستقیم برخورد کرده و مانع بروز چنین رفتارهایی شود؛ وجود ندارد.
ماده ۶۷۹ قانون مجازات اسلامی هم گواه همین موضوع است؛ در این ماده آمده است: «هر کس به عمد و بدون ضرورت حیوان حلال‌گوشت متعلق به دیگری یا حیوانی که شکار آنها از سوی دولت ممنوع اعلام شده است بکشد یا مسموم یا تلف یا ناقص کند، به حبس از ۹۱ روز تا شش ماه یا جزای نقدی ا محکوم خواهد شد.»
همچنین ماده ۶۸۰ قانون مجازات اسلامی هم تنها به شکار و صید حیوانات وحشی اشاره داشته است و خبری از برخورد قاطعانه با حیوان آزاری هایی از این دست در آن نیست. براساس این ماده قانون «هر کس بر خلاف مقررات و بدون مجوز قانونی اقدام به شکار یا صید حیوانات و جانوران وحشی حفاظت شده کند، به حبس از سه ماه تا سه سال و یا جزای نقدی محکوم خواهد شد.»
این در حالیست که سال گذشته طرحی توسط شورای شهر تهران به تصویب رسیده که در آن به ساماندهی نحوه استقرار واحدها و مراکز ارائه خدمات مرتبط با حیوانات خانگی پرداخته شده است. در بخشی از این مصوبه آمده است: «استقرار مراکز دارای مجوز و پروانه تاسیس از سازمان نظام دامپزشکی استان تهران فقط در ساختمان‌های مستقل بدون سکنه (و نه واحدهای مستقل) که به صورت کامل در اختیار این مراکز می‌باشد و صرفاً برای ارائه خدمات درمانی و مراقبتی با رعایت کامل ضوابط بهداشتی، ایمنی و محیط زیستی و مفاد بند بیستم(20 ) ماده پنجاه و پنج (55) قانون شهرداری و بندهای ذیل این ماده واحده بلامانع خواهد بود.»
لازم به ذکر است که کشورهای توسعه یافته در جهان قوانین محکم و بازدارنده ای در حوزه حقوق حیوانات وضع کرده اند که مانع انجام اموری از این دست و تضییع حقوق حیوانات می شود و به همین دلیل به ندرت شاهد انجام چنین عمل هایی در سایر نقاط دنیا هستیم.
