داستان ادامه دار مسدودی کارت‌های بانکی مهاجرین افغان
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از تسنیم، داستان مسدودی کارت‌های بانکی مهاجرین افغانستانی که هر از چندگاهی تکرار می‌شود، به نظر می‌رسد آهسته‌آهسته تبدیل به یک روند معمول و آشنا شده است و گویا دراین‌باره هر چه گزارش، خبر، یادداشت و... منتشر شود، راه به جایی نمی‌برد!
در آخرین مورد، «رنا» مدعی شده است از روز پنج‌شنبه گذشته، یعنی 22 دی ماه کارت‌های بانک ملی کلیه اتباع غیرایرانی شهرستان کاشان و حومه مسدود شده است و برداشت و انتقال و حتی خرید با کارتخوان برای دارندگان این کارت‌ها امکان‌پذیر نیست!
«رنا» به نقل از یکی از مخاطبان خود نوشت: «امروز شنبه 24/10/1401 به سرپرستی شعب بانک ملی کاشان مراجعه کردم، جمعی زیادی از مهاجرین به علت مسدودی کارت‌های بانکی‌شان به آنجا مراجعه کرده بودند، ولی کسی جواب درستی نمی‌داد، فقط می‌گفتند افغانی‌ها حسابتان بسته شده، بروید جای دیگر انتقال بدهید و حتی حاضر نبودند پول ما را به صورت وجه نقدی هم بدهند! به بانک‌های دیگر از جمله بانک صادرات، تجارت و سپه هم رفتم اما حساب باز نکردند و می‌گویند برای اتباع حساب باز نمی‌کنیم. درصورتی‌که خیلی از مهاجرین کارت همین بانک‌ها را دارند...»!
آنچه «رنا» به نقل از مخاطبین خود در کاشان نقل کرده است، ظاهراً شامل مهاجرین افغانستانی سایر شهرها هم شده است؛ در همان گزارش مخاطبینی از اصفهان و تهران نیز مدعی شده‌اند، کارت‌های بانک ملی آنان مسدود شده است و این امر مشکلات فراوانی را برای آن‌ها به وجود آورده است.
شماری از خوانندگان «تسنیم» در مشهد نیز در تماس با دفتر منطقه‌ای اعلام کردند که کارت‌های بانکی آنان نیز بدون اطلاع قبلی مسدود شده است، این در حالی است که برای خرید «نان» هم باید از کارت بانکی استفاده شود.
با اینکه بارها و بارها رسانه‌های مختف از جمله «تسنیم»(با چندین خبر و یادداشت) به این موضوع پرداخته و به مشکلات فراوانی که در پی تصمیم‌های خلق‌الساعه مدیران محترم بانکی برای مهاجرین به وجود می‌آید اشاره کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد واقعاً گوش شنوایی برای شنیدن «دو کلمه حرف حساب» در بین مدیران بانکی پیدا نمی‌شود!
مسئولان ذی‌ربط یا اعتقادی به «مشتری‌مداری» و آیین‌نامه‌هایی که خود درباره تکریم مشتری صادر می‌کنند، ندارند و یا اینکه مشتریان خود را به چند گروه و دسته تقسیم می‌کنند که برای شماری از آن‌ها هیچ ارزش و اعتباری قائل نیستند! همین مقدار مثلاً در لفافه عرض شد!
حال اینکه تصورات ذهنی آقایان هرچه باشد، قوانین مزبور اطلاق دارند و چنین تقسیماتی در آن لحاظ نشده است، لذا مسئولان محترم موظف به رعایت آن هستند و به نظر می‌رسد بی‌توجهی به آن، نوعی ترک فعل محسوب شود!
با کدام ادبیات و با استفاده از چه واژگانی باید نوشت که در سرمای منفی چند درجه و با سوز و سرمای بی‌سابقه، سردرگم کردن شمار زیادی از بندگان خدا، مکافات دارد! آقای مدیر! مسئول محترم! بزرگواری که بی‌محابا دستور مسدودی صادر می‌کنید، کمی هم به مسئولیت ایمانی و حرفه‌ای خود و رعایت حال دیگران بیندیشید.
