اخطار رسانه آمریکایی به بایدن درباره «محور ایران و چین»؛ توهمات را کنار بگذار

آنها ادامه دادند: «دو طرف چیزی را امضا کردند که آنها آن را "مشارکت استراتژیک" ۲۵ ساله توصیف کردند و این توافق به معنای تقویت قابل ملاحظه پیوندهای (بین دو کشور) است. چین چند صد میلیون دلار در طیفی از طرح‌های مختلف ایران شامل نیروی هسته‌ای، بنادر و توسعه نفت و گاز سرمایه گذاری خواهد کرد و چین هم در ازای آن یک روند ثابت از صدور نفت ایران را دریافت خواهد کرد. دو طرف همچنین همکاری دفاعی شان را تقویت خواهند کرد و چین مقادیری از فناوری نظامی خودش را (به ایران) منتقل خواهد کرد».

این رسانه وابسته به جمهوری‌خواهان در آمریکا با تکرار ضدیت حامیان این حزب در قبال برجام نوشت: «توجیه‌گران توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ ایران دارند می‌گویند که این (امضای سند همکاری جامع بین ایران و چین) چیزی به وضعیت موجود اضافه نخواهد کرد بنابراین نباید در ابراز علاقه احیا شده ایالات متحده در قبال ایران خلل ایجاد کند اما این حرف‌های آنها را باور نکنید. این (سند همکاری جامع ایران و چین) اتفاقی بزرگ است و باعث پیشبرد و به هزینه و ضرر آمریکا و ثبات در خاورمیانه، باعث تقویت منافع استراتژیک هر دوی آنها خواهد شد».

به گفته شورای سردبیران وال استریت ژورنال، سند همکاری جامع همکاری ایران و چین، «به ایران برای دور زدن تحریم‌های ایالات متحده کمک می‌کند و سرازی شدن پول نقد باعث کاسته شدن از فشار بر روحانیان حاکم (بر ایران) خواهد شد. ایران یک خریدار بلند مدت برای صادرات نفتی خواهد داشت، صادراتی که به واسطه تحریم‌های ایالات متحده کم شده بود. درآمد ناشی از این تبادل خارجی باعث تامین مالی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروهای نیابتی آن در یمن، سوریه و عراق خواهد شد».

این رسانه آمریکایی هشدار داد: «دو کشور همچنین یک بانک ایرانی-چینی ایجاد خواهند کرد که هدف از آن دور زدن غلبه دلار ایالات متحده در تجارت جهانی است، غلبه‌ای که باعث گزندگی تحریم‌های ایالات متحده هستند. شکستن تسلط دلار بر تجارت و تامین مالی جهانی، هدف مهم روسیه، چین و ایران است. چین معتقد است که بی بند و باری مالی ایالات متحده دارد نقش دلار به عنوان ارز ذخیره جهانی را در معرض خطر قرار می‌دهد و آنها می‌خواهند که یوآن چین جایگزین دلار شود».

در ادامه این یادداشت آمده است: «توافق (سند همکاری ایران و چین) باعث افزایش نفوذ چین در خاورمیانه می‌شود، نفوذی که چین آن را برای دسترسی پیدا کردن به مواد خام و انرژی این منطقه و همچنین افزایش قدرت اقتصادی خودش می‌خواهد. چینی‌ها همچنین با توافقات پر زرق‌وبرق اقتصادی، در حال نزدیک شدن به سعودی‌ها و کشورهای (حاشیه جنوبی) خلیج (فارس) بوده‌اند. در حالی که انقلاب شیل (فناوری استخراج گاز محصور شده در میان سنگ‌های سخت) باعث شده است که ایالات متحده به نفت خاورمیانه کمتر وابستگی داشته باشد، صادرات نفتی (کشورهای منطقه غرب آسیا) به دسترسی پیدا کردن به بازار چین نیاز دارند. اگر از نظر این کشور ایالات متحده کشوری غیرقابل اتکا ارزیابی شود، آنها ممکن است روی چین سرمایه گذاری کنند. نفوذ آمریکا در خلیج فارس یک حق طبیعی و ذاتی نیست».

از نظر این روزنامه‌نگاران آمریکایی، «پیوند چین و ایران همچنین باعث پیچیدگی منافع استراتژیک ایالات متحده می‌شود. رئیس‌جمهور (جو) بایدن و اروپا از ایران می‌خواهند که دوباره به توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ (برجام) ملحق شود اما یک ایران تحت حمایت چین، تحت فشار کمتری است که بخواهد چنین کاری را انجام دهد. این موضوع درباره کمک کردن به حوثی‌ها نیروهای نیابتی آنها که خواهان مسلط شدن بر یمن هستند هم صادق است. چین و روسیه می‌توانند مانع از هر تلاشی برای اعمال فشار جهانی بیشتر بر ایران از طریق سازمان ملل بشوند».

آنها مدعی شدند: «همه اینها نشان می‌دهد که باور به اینکه دادن اجازه به دشمنان برای مسلط شدن بر مناطق‌ همجوارشان پیامدهای خوبی برای ایالات متحده خواهد داشت، چقدر احمقانه است. حامیان انزواگرایی در آمریکا در طیف راست و چپ خواهان دادن "حوزه‌های نفوذ" به روسیه، چین و ایران و عقب نشینی ایالات متحده هستند اما هر چقدر آنها در مناطق‌شان پرقدرت‌تر بشوند، این احتمال بیشتر می‌شود که این دشمنان در صحنه جهانی برای تضعیف منافع اقتصادی و امنیتی آمریکا بیشتر همکاری داشته باشند».

شورای سردبیری وال استریت ژورنال هشدار دادند: «فکرش را بکنید که ایران و روسیه در سوریه (چه کار می‌کنند) یا چین و روسیه  تحریم‌های سازمان ملل را برای کمک رسانی به کره شمالی دور بزنند یا چین و روسیه از طریق کوبا برای تقویت رژیم (حاکم) بر ونزوئلا همکاری کنند».

آنها نوشتند: «رئیس‌جمهور (جو) بایدن و تیم حامیان مداخله‌گرایی لیبرال او می‌گویند که آنها خواهان احیای نظم بین‌المللی "مبتنی بر قوانین" هستند، نظمی که به نظر آنها آقای ترامپ آن را از بین برد. این حرف یک داستان سرایی زیبا است. آن نظم از قبل هم با ظهور این دشمنان منطقه‌ای که نفوذشان را توسعه دادند، در حال از بین رفتن بود؛ ظهوری که در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما با چالش کمی از سوی آمریکا مواجه شد. این ایده که سازمان ملل و دیگر نهادهای چند جانبه که شامل همین دشمنان است و آنها قرار است که قواعد جهانی را علیه متحدان سرکش خودشان اجرا کنند، تجربیات (جاری) را نقض می‌کند. آنها هر وقت که منافعشان اقتضا کند، آن قواعد را نقض خواهند کرد».

سردبیران این روزنامه آمریکایی می‌گویند، «توجهی به امیدواری‌های آقای بایدن نکنید، جهان بیشتر از قبل دارد به جای خطرناکی تبدیل می‌شود. کره شمالی بار دیگر دارد موشک‌هایش را شلیک می‌کند، چین به طرزی تهاجمی‌تر در حال تهدید کردن تایوان است، ایران دارد به اقدامات ناقض (تعهدات) هسته‌ای خود شدت می‌دهد و روسیه هم هر زمان که بتواند به تضعیف اهداف ایالات متحده ادامه می‌دهد. در حالی که آقای بایدن مشغول "متحول سازی" اقتصاد ایالات متحده است، جهان هم دارد متحول می‌شود اما نه در مسیری مناسب».

آنها در پایان یادداشت خود نوشتند: «اگر آقای بایدن می‌خواهد نظم جهانی مبتنی بر قوانین را احیا کند، ایالات متحده و متحدانش باید این کار را انجام دهند و آنها می‌توانند این کار را با کنار گذاشتن توهمات درباره طرح‌های دشمنانشان آغاز کنند».