آمادگی اوکراین برای جنگ تمامعیار با روسیه
به گزارش اقتصادنیوز ؛ سدی موقت از شن و ماسه، پوشیده از تکههای چمن، یکی از کانالٰهای بزرگ اروپا را مسدود میکند. بالاتر از آن، قوها در اندک آب باقیمانده جمع شدهاند. یک اردک به زیر دیوارهای از نیها پایین سیلبندهای بتونی سر میخورد.
این نقطه آرام در شمال کریمه ممکن است چیز قابل توجهی به نظر نیاید. اما برخی از اوکراینیها میترسند که این نقطه بتواند آتش جنگ تمامعیار با روسیه را شعلهور کند.
بر اساس گزارش نیویورکتایمز، اولها لومونوسووا ۳۶ ساله ، در توضیح اینکه چرا امسال چمدان فرار از خانه خود -در ناحیه بالادست کانال- را بسته است ، گفت: پوتین می تواند هر لحظه نیروهایش را به اینجا بفرستد. او به آب نیاز دارد.
آنتون ترویانوفسکی مسئول دفتر نیویورک تایمز در مسکو در گزارشی نوشته است: ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه ، به برخی از نیروهای خود که در بهار امسال در مرز اوکراین جمع شده بودند ، ماه گذشته دستور داد عقب نشینی کنند، اما حدود ۸۰ هزار نفر را در فاصله کافی برای اقدام فوری نگه داشت و بسیاری از اوکراینی ها معتقدند که تهدید به حمله جدید همچنان وجود دارد.
دلیل اصلی، کانال کریمه شمالی به طول ۲۵۰ مایل است که کریمه را با رودخانه Dnieper اوکراین پیوند میدهد؛ منبع اصلی آب کریمه تا زمانی که آقای پوتین آن را در سال 2014 ضمیمه خاک کشورش کرد، و اوکراین نیز به سرعت در یک عملیات مخفی، اقدام به ساختن سدی برای جلوگیری از جریان کانال کرد.
تنش ها بر سر کانال در ماه های اخیر پس از خشکسالی که بحران آب کریمه را بدتر کرد، افزایش یافت.
و حالا همزمان با شدتگیری رویارویی و رقابت آقای پوتین و کشورهای غربی، خطر تشدید تنشها در این منطقه و تبدیل آن به یک جنگ نظامی به طرز محسوسی جدیتر شده است.
فرستندههای تلویزیونی پرقدرت دقیقاً در آن سوی مرز کریمه بالا رفته اند و روایت کرملین را بر قلمرو تحت کنترل اوکراین بازتاب میدهند. در منبع کانال، با کلمات بزرگ روسی "کانال کریمه شمالی" مربوط به دوران اتحاد جماهیر شوروی درج شده است، اما اکنون آنها با رنگ های آبی و زرد پرچم اوکراین رنگ آمیزی شده اند.
این کانال نمادی عینی از روابطی است که روزگاری روسیه و اوکراین را بهم پیوند میداده است، و همچنین نشانهای از چالش اساسی اوکراین برای بیرون کشیدن خود از گذشته مشترک با شوروی. جریان آب همچنان در داخل اوکراین به طول 57 مایل از طریق کانال عبور میکند.
قبل از آنکه سد جریان ورودی به کریمه را کاهش دهد، آب کانال، زمینی شامل مزارع خربزه و باغ های هلو را سراسر آبیاری میکرد. جایی که مردمانش حتی زبان روسی به مثابه بخشی از هویت اوکراینی در صحبتها جریان دارد.
گذشته مشترک اتحاد جماهیر شوروی با روسیه هنوز نوستالژی برخی اوکراینیهای پیر را برانگیخته است و تلاشهای تبلیغاتی کرملین به این امید است که نگرشهای طرفدار روسیه روزی بتوانند محوریت غرب را برای کیِف خنثی کنند. اما این نوستالژی همراه با تردید طولانی مدت درباره انگیزههای غرب و دولت مستقر در کیف برای از بین بردن ترس بسیاری از مردم نسبت به درگرفتن جنگ جدیدی با روسیه کافی نیست.
سرگی پاشچنکو ۶۲ساله در حال اصلاح درختان هلو با گلهای صورتی، با یادآوری اینکه وقتی درگیری در سال ۲۰۱۴ آغاز شد ، او در حال کار بر روی یک پروژه ساختمانی بود، درباره «روسیه» گفت: «آنجا مردمان عادی زندگی میکنند. اما دولتی دارد که ما را به عنوان یک ملت به رسمیت نمیشناسد».
در کریمه، پس از خشکسالی بزرگ در سال گذشته، کمبود آب به حدی وخیم شده است که مقامات روسی ، شبهه احتمال مرگ دسته جمعی را برانگیخته می کنند. هرچند اخطارهای فاجعه انسانی با ابراز اطمینان مقامات روسی که حتی گردشگران بخاطر تشنگی به کریمه نمیروند، در تضاد است.
یک مقام ارشد در بخشی از دولت روسیه که مسئولیت کنترل کریمه را بر عهده دارد، در ماه فوریه گفت مسدود کردن کانال نشان دهنده "تلاش برای نابودی ما به عنوان مردم، تلاش برای قتل عام و نسلکشی" است. مسکو متعهد شده است ۶۷۰ میلیون دلار برای رفع کمبود آب هزینه کند ، اما همین امسال مخازن خشک شده و آب جیره بندی می شود.
مقامات اوکراین منفعل و بیتحرک هستند. آنها می گویند، طبق کنوانسیون ژنو ، تأمین آب به عهده روسیه است که به عنوان یک قدرت اشغالگر عمل میکند و آنها اضافه می کنند که سفره های آب زیرزمینی کافی برای تأمین نیازهای مردم وجود دارد!
کرملین میگوید که کریمه پس از انقلاب غرب گرایانه در کیف در سال 2014 میلادی، با خواست و اراده خود و با کمک نیروهای روسی، به روسیه پیوسته است. اما تقریباً هر دولتی در جهان هنوز کریمه را بخشی از اوکراین می داند.
آنتون کورینویچ، نماینده ولادیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین در امور کریمه با بیان سیاست دولت کیف در این زمینه گفت: «برای کریمه تا زمان تداوم اشغالگری هیچ آبی وجود ندارد.»