شرط افزایش حضور مردم در انتخابات از نگاه مهاجری /اگر انتخابات برای قشر خاکستری آورده ای داشته باشد مشارکت می کند
به گزارش اقتصادنیوز، محمدمهاجری در روزنامه اعتماد نوشت:
انتخابات مجلس یازدهم در سال 98 قبل از فراگیری کرونا در حالی برگزار شد که میزان مشارکت در آن به زحمت به 40درصد رسید. این رقم در شهرهای بزرگ حتی از 20درصد هم پایینتر بود.
فضای آن روزها تحت تاثیر خروج ترامپ از برجام و شروع یا تشدید بعضی تحریمها قرار داشت و این تصور عمومی حاکم بود که انگار اراده قدرتمندی برای حل مشکلات وجود ندارد. به عبارتی مردم دل و دماغ حضور در انتخابات را نداشتند.
آیا آن جو مجددا بر انتخابات 1402 سایه خواهد افکند؟ یا بعضی گشایشهای احتمالی، جامعه را به صندوق رای امیدوار خواهد کرد؟ به نظر میرسد دورانی که مردم برای تکلیف شرعی یا حتی وظیفه ملی در انتخابات شرکت میکردند به سر آمده.
از طرفی بخش خاکستری جامعه بهشدت حسابگر شده و شرکت در انتخابات را منوط میداند به اینکه برایش چه آوردهای دارد؟ حتی بخشهای غیرخاکستری هم وقتی احساس میکنند جناحشان (چه چپ و چه راست) در صورت پیروزی در انتخابات آنقدر مبسوطالید نیست که بتواند تغییری در کشور ایجاد کند دلسرد میشوند. عقل حسابگر به آنها هم فرمان مثبت نمیدهد.
از سوی دیگر مجلس یازدهم یکی از ضعیفترین (اگر نگوییم قطعا ضعیفترین) دورههای پارلمان در کشور است و عملکرد قابل اعتنایی در هیچ زمینهای نداشته است. مقولاتی مانند طرح صیانت و مصوبه ضد برجام از نمرات منفی گنده در کارنامه مجلس است و شهروندان را به چیزی امیدوار نمیکند.
به اینها اضافه کنیم احتمال تکرار قصه ملالآور ردصلاحیتها را که ترمز بزرگی است در برابر مشارکت بیشتر. رخدادهای پاییز 1401 پارهای از مسوولان را تکان داد و حرفهایی مبنی بر اصلاح روشهای حاکمیت هم مطرح کردند اما چندان دوام نیافت، حرفها به محاق فراموشی رفت و دوباره جو گذشته بازگشت. هرچند که حتی اگر برخی شیوههای حکمرانی نظیر بررسی صلاحیت نامزدهای نمایندگی مجلس دچار تحول شود، ذهن محاسبهگر جامعه که شرکت در انتخابات را در فرمول فایده - هزینه میبیند رغبتی به صندوق رای نشان نمیدهد.
با این حال میتوان امیدوارانه هم به موضوع نگریست و احتمال داد با تغییر برخی تصمیمات اتفاقات مثبتی رخ بدهد، حتی 20-10درصد متفاوتتر از گذشته.