خیزش اجتماعی آمریکا و سرنوشت ترامپ

در واقع، این نوع بروز خشم در جامعۀ آمریکا مورد منحصر به فرد و بی‌سابقه‌ای نیست و هر از چندی، به بهانه‌ای شعله می‌کشد و سپس فرو می‌نشیند. به عبارت دیگر می‌توان آن را عمدتاً نوعی عملیات تخلیۀ خشم قشرهایی از جامعۀ آمریکا دانست که از جهات مختلف و به دلایل گوناگون با نظام سیاسی و اقتصادی حاکم بر آمریکا سر ستیز دارند و آن را با علایق و منافع خود در تضاد و تعارض می‌بینند.
این وضعیت تا اندازه‌ای مشابه بحران‌های دوره‌ای نظام اقتصادی اصطلاحاً سرمایه‌داری است که پس از هر دوره از رشد و رونق و شکوفایی ناگهان دچار رکود می‌شود و بعد به تدریج از رکود خارج شده و دوباره رونق می‌گیرد.
همانطور که بحران‌های دوره‌ای نظام سرمایه داری بخشی از سرشت و ماهیت این نظام تعریف می‌شود و حتی از سوی مدافعان آن، نوعی تصفیه و پاکسازی در روند سرمایه‌گذاری به شمار می‌رود، خیزش‌های خشمگینانۀ اجتماعی نیز کارکردی مشابه دارد و به طور دوره‌ای خشم طبقات ناراضی را تخلیه می‌کند و با خود ثبات به دنبال می‌آورد.
بر این اساس، همانگونه که بحران‌های ادواری اقتصادی اصل نظام سرمایه‌داری را تهدید نمی‌کند، خیزش‌های خشمگینانۀ اجتماعی نیز ثبات آن را به خطر نمی‌اندازد.
با این حساب، تکیه بر رکود و خیزش ادواری در این نوع جوامع به عنوان علامتی از اضمحلال و نابودی نظام سیاسی و اقتصادی آنها، نوعی خودفریبی یا خوش‌خیالی از سوی نیروهایی است که در انتظار پایان عمر این قبیل نظام‌ها نشسته‌اند.
واقعیت این است که اکثریت قاطع مردم این جوامع حتی به فرض نارضایتی عمیق از دولت حاکم، به متعرضان نمی‌پیوندند چرا که اولاً امکان تغییر هیئت حاکمه را بدون پرداخت هرگونه هزینه‌ای و صرفاً با انداختن رأی خود به صندوق، در اختیار دارند، ثانیاً از رفتاری که چارچوب‌های مسالمت‌آمیز را پشت سر بگذارد و موجودیت جامعه را به خطر اندازد، هراسان و و نگران می‌شوند و ثالثاً بدیل و جایگزینی هم برای نظام موجود نمی‌شناسند و بدیل‌های مطرح شده را نیز عادلانه‌تر از وضع موجود نمی‌بینند.
بدین ترتیب، خیزش اجتماعی کنونی در آمریکا فقط می‌تواند بر سرنوشت دونالد ترامپ تأثیر بگذارد نه اینکه ثبات جامعۀ آمریکا را تهدید کند. نوع تأثیر آن بر سرنوشت ترامپ هم روشن نیست و بالقوه می‌تواند به نفع یا ضرر او تمام شود. این گونه خیزش‌ها همانگونه که در اقشاری هوادار دارد، نیروهای محافظه‌کار را هم به واکنش منفی می‌اندازد. از این رو، نوع برخورد و استفادۀ حزب دمکرات و مدافعان حقوق مدنی از خیزش اخیر در سرنوشت ترامپ بسیار مؤثر است اما به نظرم صِرفِ تشدید ناآرامی چندان هم به زیان ترامپ تمام نخواهد شد و شاید به همین دلیل نیز او می‌کوشد تا با لفاظی‌های خود بر دامنۀ آن بیفزاید!

منبع: کانال تلگرامی نویسنده