با تاثیرات منفی دنیای مجازی این گونه مقابله کنید!
به گزارش تالاب : الناز رحمانی جامعهشناس در گفتوگو با خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری فارس، در ارتباط با تاثیر وسایل نوین ارتباطی بر انسجام خانواده اظهار داشت: خانواده از اهمیت زیادی برخوردار هست چرا که بعنوان نخستین کانونی بوده که فرد در آن قرار گرفته و افراد از محیط تأثیر گرفته و خانواده میتواند نخستین محیط برای آنها باشد.
وی افزود: خانواده نقش مهمی در سرنوشت افراد و جامعه دارد و تحکیم روابط در خانواده وابسته به نظم و همبستگی بوده که در درون خانواده هست، بنابراین خانوادههایی که انسجام بیشتری داشته فرزندهایی را تربیت و به جامعه تحویل داده که از ثبات بیشتری برخوردار میباشند.
این جامعهشناس عنوان کرد: انسجام خانواده به معنای وفاق و وحدت بوده با دقت به این که خانواده از حالت گسترده به سمت هستهای بودن پیش رفته سبب شده تا روابط صمیمی بین افراد و خویشاوندان کمتر شود
همینطور شبکههای اجتماعی که این روزها طرفدار بسیار پیدا کرده از طرفی میتواند مثبت باشد و افراد برای دریافت اطلاعات درمورد هر موضوعی به آسانی و در بعد زمانی کم میتوانند با دیگران ارتباط برقرار کرده و به اطلاعات مورد نظر خودت دست پیدا کنند.
صمیمت کاذب در شبکههای اجتماعی و انزواطلبی در محیط خانوادگی
رحمانی با بیان این که شبکههای اجتماعی این روزها سبب صمیمیت اجتماعی کاذب شده هست، گفت: هنگامی که ما خانوادهها را بررسی کرده دیدن می کنیم که خانواده به جای این که جمعی باشد پیش به سوی فردگرایی، انزواطلبی و ذهن گرایی رفته هست.
وی ادامه داد: فردگرایی به این معنا بوده که فرد با این که با خانواده زندگی کرده اما دنیایی را جدا از خانواده میسازد همینطور نسل نوجوانی که به تازگی می خواهد الگوبرداری کند از شخصیتهای شبکههای اجتماعی بهرهگیری کرده در صورتی که نخستین الگوبرداری باید در کانون خانواده باشد.
اینکارشناس ارشد جامعهشناسی عنوان کرد: این روزها به جای بعد مثبت، بعد منفی شبکههای اجتماعی پررنگتر شده و این امر سبب بروز مشکلات و آسیبهایی در انسجام خانواده شده هست.
برای کاهش اثرات شبکه های اجتماعی برنامههای مشترک خانوادگی در نظر بگیرید
رحمانی در پاسخ به این سوال که راهکار پیشنهادی شما برای جلوگیری از آسیبهای اجتماعیفضای مجازی چیست؟ گفت: در خصوص این مسئله میتوان از راهکارهای مختلفی بهرهگیری کرد به طور مثال ما دیدن میکنیم که افراد خانواده راغب نبوده که ساعت مشخصی را باهم بگذرانند،
بنابراین ما برای جلوگیری از این موضوع نقش مادران را پررنگتر کرده که از فرزندان و اعضای دیگر خانواده بخواهد که زمانی را برای باهم غذا خوردن مشخص کرده تا همۀ حضور داشته و با یکدیگر در مورد مسائل روزمره به مصاحبه بپردازند.
وی اضافه کرد: والدین باید طوری عمل کرده که صمیمیت در محیط خانواده اکثر باشد تا فرزندانآنها کمتر در شبکههای اجتماعی حضور پیدا کند، چرا که شبکههای اجتماعی این روزها سبب شده که حتی صمیمیت بین خانوادهها نیز کم رنگتر شود و مدیریت صحیح در این اساس می تواند از گسترده شدن مشکلات پیشگیری کند.
وی گفت: برای افزایش صمیمیت در خانواده و جلوگیری از ورود بیش از حد فرزندان به فضاهای اجتماعی می توان به آنها فعالیت و مسئولیتهایی را داد
به طور مثال آنها را در اوقات فراغت در کلاسهای آموزشی و ورزشی ثبت نام کرده و به پارک ببریم یا از آنها بخواهیم که خوراکی را بعنوان نذری به فامیل یا همسایه دهند تا تعامل بیشتری با افراد داشته باشند. همینطور والدین الگوهای فرزندان خود میباشند و اگر خود آنها در خانواده از فضاهای مجازی فاصله بگیرند فرزندان آنها الگو گرفته و ازآنها یاد میگیرند.
خیانت نتیجه فاصله گرفتن زوجها و آرمانگرایی واهی شبکههای اجتماعی
این جامعهشناس خاطرنشان کرد: هنگامی که زن یا شوهر در چهارچوب فردگرایی قرار گرفته و برای خود دنیای مجزایی را در نظر گیرند به جای این که با یکدیگر تعامل و صحبت کنند روی به دنیای مجازی آورده که در این اساس ممکن هست
اتفاقات ناخوشایند زیادی مانند خیانت به وجود آید و دسترسی آسان به گروههای اجتماعی همچون تلگرام و ایسنتاگرام سبب شده که آرمان گرایی واهی بین افراد رواج پیدا کند.
رحمانی ادامه داد: آرمان گرایی واهی در فضاهای اجتماعی سبب شده که خانمها عکسهایی از آرایشهای غلیظ با پوشش نامناسب از خود در شبکههای اجتماعی منتشر کرده یا آقایان خود را با یک سوپراستار مقایسه کرده و با آنان شبیه سازی کنند،
در صورتی که کار هنرمندان اکثر جنبه تجاری داشته و بر اساس شغلی که دارند در اینگونهفضاها ظاهر به خصوصی را برای خود به وجود میآورند.
وی اضافه کرد: هنگامی که زن یا شوهر در فضاهای مجازی نامناسب قرار گرفته با نداشتن آگاهی در این فضاها وسوسه شده و زمانی که برایشان مشکلاتی پیش آید به جای حل این مسئله با ورود به این فضاهای نامناسب خیلی راحت پایههای خیانت به همسر خود را به وجود میآورند لذا ارتقاء آگاهی خانوادهها و آموزش به آنها امری بسیار ضروری بوده که نباید مورد غفلت مردم و مسئولان قرار گیرد.