تاملی در اعترافات پساانتخاباتی میرسلیم

عصر ایران؛ مصطفی داننده- «من قالیباف را قبول نداشتم. اگر من و قالیباف به دور دوم می‌رفتیم، تخلفات او را رو می‌کردم. اگر قالیباف رأی می‌آورد، خودم را سرزنش می‌کردم. تصمیم‌گیری جمع این شد که: وقتی در یک جبهه کار می‌کنیم، نباید تفرق ایجاد کنیم؛ شما الان رقیب اصلی دارید که باید به آن بپردازید و اذهان عمومی را متوجه او کنید.»

جملات بالا متعلق به نامزد راست‌گرای انتخابات ریاست جمهوری یعنی مصطفی میرسلیم است. جملات عجیبی که باعث می‌شود کمی با آقای میرسلیم و جریان اصول‌گرایی صریح سخن بگوییم.

آقای میرسلیم به عنوان نماینده حزب موتلفه به عنوان قدیمی‌ترین حزب راست‌گرا در ایران وارد انتخابات شد. آنها مخالف سیاست‌ها و برنامه‌های روحانی بودند و می‌خواستند او دیگر رییس جمهور نباشد. به خاطر همین هدف آنها حاضر شدند چشم خود را بر روی تخلفات دیگران ببندند.

آنگونه که آقای میرسلیم عنوان کرده است به خاطر رقیب چشم خود را بر روی اشتباهات قالیباف بسته است. یعنی اینکه نامزد حزب موتلفه معتقد بوده است قالیباف مدیریت خوبی در شهرداری تهران نداشته است اما به خاطر منافع اصول‌گرایی سکوت کرده است.

درست است میرسلیم و دوستان اصول‌گرایش مخالف حسن روحانی بودند و البته هستند اما آیا این از نظر اخلاق انقلابی و اسلامی درست است که چشم خود را بر روی اشتباهات دیگران ببندیم تا رقیب به پیروزی نرسد.

میرسلیم چنان قالیباف را قبول نداشته است که می‌گوید اگر او پیروز می‌شد من خودم را سرزنش می‌کردم. واقعا باید از او پرسید اگر قالیباف پیروز می‌شد سرزنش شما کمکی به مردم می‌کرد؟

بر اساس تفکرتان شما و دوستانتان می‌خواستید ایران را از چاله بیرون بیاورید. اما گویی خودتان هم می‌دانستید که در صورت پیروزی قالیباف ایران مسیر پیشرفت را طی نمی‌کرد. 

این رفتار این روزهای اصول‌گرایان در کجای آموزه‌های انقلاب آمده است. کدام یک از بزرگان جمهوری اسلامی در رفتار سیاسی خود اینگونه رفتار کرده‌اند. 

اعترافات پسا‌انتخاباتی میرسلیم

آیا برای مردم پذیرفتنی است که میرسلیم در صورت رفتن به دور دوم تازه از تخلفات قالیباف سخن بگوید؟ مردم از او نمی‌پرسیدند پس چرا در دور اول افشاگری نکردید؟

سخنان میرسلیم یعنی اینکه اگر آنها از روحانی عبور می‌کردند وارد جنگ قدرت خود می‌شدند. مردم باید رینگ اصول‌گرایی را می‌دیدند که علیه یکدیگر دست به افشاگری می‌زدند. همانگونه که الان طرفداران قالیباف در خلوت و جلوت نارضایتی خود را از کنار رفتن از انتخابات علنی کرده‌اند. آنها می‌گویند اگر رییسی به نفع قالیباف کنار می‌رفت داستان انتخابات به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.

فراموش نکرده‌ایم که در سال‌های نه چندان دور اصول‌گرایان سنتی معروف به رعایت اخلاق بودند. تبریک ناطق نوری به خاتمی بعد از پیروزی در دوم خرداد آنهم زمانی که هنوز نتایج به صورت قطعی اعلام نشده بود نمونه بارز این معناست.

اصول‌گرایان سال‌هاست احمدی نژاد را به خاطر رعایت نکردن اخلاق سیاسی مذمت می‌کنند. حالا خود آنها به ویژه کسانی که ندای اخلاق‌شان گوش فلک را کر کرده است. خود یادآور احمدی نژاد و تفکرهایی مانند او هستند.

میرسلیم در جریان مناظره‌های انتخابات، روحانی و جهانگیری را مورد خطاب قرار می‌داد و از آنها با لحن خاصی سوال می‌کرد. حالا باید از او پرسید برای اعتراف کردن کمی دیر نیست؟