تبعات سونامی ال‌کلاسیکو در مادرید
حالا چه تصادفی باشد و چه نه، واقعیت این است که از دهه 1970، برد بارسلونا در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، تقریباً همیشه یک سونامی بزرگی در ساختار باشگاه مادریدی ایجاد کرده؛ سونامی‌ای که بارها در بازه‌ای کوتاه فراموش می‌شده؛ و در برخی مواقع با تغییراتی در رختکن تیم قبل از اتمام فصل همراه می‌شده و یا در پایان فصل منجر به اصلاحاتی در رختکن تیم گردیده و تغییراتی را در برنامه‌ریزی تیم برای فصل بعد ایجاد می‌کرده.
هر پنج باری که رئال‌مادرید در خانه و در مقابل هوادارانش با سه گل یا اختلاف بیشتر از سه گل در ال‌کلاسیکو مغلوب حریف شده، سرمربیان تیم، بعد از فصل تابستان را روی نیمکت مربیگری تیمشان ندیده و در باشگاه دوام نیاورده‌اند. این بلایی است که در فصل1974-1973 و با باخت 5 بر صفر رئال درخانه و مقابل بارسا برسر مولونی آمد؛ بعد از باخت 4 بر صفر رئال در جام لالیگای فصل1986-1985 مقابل بارسا اتفاق مشابهی برای او رخ داد و در فصل 1985-1984، آمانسیو بعد از باخت 3 بر صفر تیمش مقابل بارسا اخراج شد؛ لوگزمبورگو بعد از باخت3 بر صفر مقابل بارسا در فصل2006 -2005 اتفاق مشابهی را تجربه کرد و باخت 6 بر2 رئال درخانه مقابل بارسا درفصل 2009-2008 به برکناری خوانده راموس منتهی شد و رافا بنیتس هم درفصل 2016-2015 به خاطر باخت 3 بر صفر شاگردانش مقابل بارسا مجبور به ترک این تیم شد.
برای درک بیشتر عمق این بحران، لازم است بدانید که در سه مورد از این موارد، رئیس باشگاه هم مجبور به ترک پستش شده: لوئیس د کارلوس، با آمانسیو رئال را ترک کرد. فلورنتینو پرس اندکی بعد از برکنار کردن لوگزمبورگو از سمتش کنار رفت و وینسته بولودا هم پایان فصل 2009-2008 را از روی صندلی ریاست باشگاه نظاره‌گر نشد.
البته همیشه برای آنکه تغییراتی را روی نیمکت مربیگری تیم مادریدی شاهد باشیم، به باخت‌های پرگل مقابل بارسا نیازی نبوده. در 14 برد قبلی بارسایی‌ها در برنابئو، تنها سرمربیانی جان سالم به در بردند که تیمشان را به عنوان صدرنشین جدول لالیگا، روانه بازی ال‌کلاسیکو نموده بودند، به جز مانوئل پلگرینی که سایه ناکامی تیمش در جام‌حذفی مقابل آلکورکن آنقدر سنگین بود که این سایه بیشتر از باخت شاگردانش مقابل بارسا باعث اخراجش شد.
میلیانیچ، دی استفانو، مورینیو، آنچلوتی و زیدان توانستند بعد از باخت خانگی در ال کلاسیکو، فصل آینده هم دررختکن رئال دوام بیاورند و سه تا از آنها فصل را با قهرمانی در لالیگا، آنچلوتی با قهرمانی درلیگ قهرمانان اروپا و دی استفانو با پنج فینال به عنوان نایب‌قهرمان دنیا به پایان بردند. البته در این میان تنها یک استثنا هم وجود دارد: یوپ هاینکس که به رغم قهرمانی با تیمش در لیگ قهرمانان اروپا، در این تیم باقی نماند. / خبرورزشی
