روابط رو به بهبود دو کره و سردرگمی آمریکا و ژاپن

به گزارش ایرنا، آمریکا و ژاپن در کنار روسیه، چین، کره شمالی و کره جنوبی اصلی ترین بازیگران شبه جزیره کره هستند که از سال 2003 میلادی در چارچوب مذاکرات شش جانبه پکن برای حل بحران در این منطقه با یکدیگر در گفت و گو بوده اند.

با این وصف در پایان سال 2008 میلادی وقتی کره شمالی اعلام کرد آمریکا از این ساختار برای جلوگیری از فعالیت های علمی، فنی و اقتصادی پیونگ یانگ استفاده می کند به همین دلیل از پیمان منع تکثیر تسلیحات هسته ای خارج می شود، این مذاکرات به بن بست رسید.

از آن زمان یک وقفه طولانی در روابط طرفین حاصل شد به طوری که کره شمالی اعلام کرد به دلیل سیاست های خصمانه و دشمنی کینه توزانه آمریکا، از این گفت و گوها نیز خارج می شود.

با کنار گرفتن کره شمالی از مذاکرات و نبود ساختاری برای رایزنی طرفین و به دنبال تحریم های فزاینده آمریکا علیه این کشور، اوضاع هر روز شرایطی ناگوارتر پیدا کرد.

در همین اثنا کره شمالی فرصت را غنیمت شمرد و با شعار تقویت نیروی بازدارندگی هسته ای به سمت آزمایش های هسته ای بیشتر روی آورد و هر روز در این عرصه و ساخت تسلیحات اتمی قدرت بیشتری پیدا کرد.

کره شمالی برای آنکه به گفته خودش بتواند با دشمنی آمریکا مقابله کند، در جبهه ای دیگر قدرت موشکی بالستیکش را تقویت کرد و پس از بارها آزمایش های اتمی و موشکی بالستیک و قاره پیما، در پایان سال 2017 میلادی اعلام کرد به یک قدرت و کشور اتمی تبدیل شده است.

این اعلام آنقدر برای آمریکا سخت بود که این کشور خیلی زود تجهیزات، زیردریایی ها و ناوهای هواپیمابر اتمی و بمب افکن های راهبردی خود را برای برگزاری رزمایش های مختلف در کنار ژاپن و کره جنوبی به منطقه فرستاد و بارها از آنها برای نشان دادن بازوی نظامی خود استفاده کرد.

آمریکا با استفاده از لابی قوی خود در شورای امنیت و با فشارهای تجاری و اقتصادی علیه دیگر اعضای این شورا، توانست آنها را نیز در تحریم های بسیار سخت و فلج کننده علیه کره شمالی با خود همراه کند.

کره شمالی که حالا تحت فشارهای اقتصادی قرار گرفته بود و دیگر می دانست که به قدرت اتمی تسلیحاتی دست یافته است اعلام کرد که این تسلیحات علیه کشور دیگری جز آمریکا نیست و این کشور هیچ تهدیدی برای دیگران نیست.

کره شمالی با شعار اینکه تسلیحات اتمی و موشک های قاره پیمای این کشور فقط علیه آمریکاست ابتدا حساب واشنگتن را از دیگران جدا کرد و در گام بعدی تلاش کرد تا روابط با کره جنوبی را بهبود بخشد.

این کشور اما برای این منظور به یک فرصت نیاز داشت که المپیک زمستانی پیونگ چانگ این فرصت را پیش روی پیونگ یانگ قرار داد.

کره شمالی که از سال 2015 میلادی هیچ رایزنی و گفت و گویی با کره جنوبی برگزار نکرده بود پس از پیام سال نو 'کیم جونگ اون' رهبر این کشور در باره بهبود روابط دو کره با استفاده از فرصت المپیک، شرایط را برای شروع یک عصر نوین در مناسبات در حاشیه بحران در شبه جزیره کره بوجود آورد.

کره جنوبی که می دانست برگزاری المپیک در سایه تهدیدهای نظامی میسر نیست و ناامنی می تواند این رقابت ها را به شکست بکشاند از پیشنهاد طرف شمالی استقبال کرد و راه، برای اولین دور از گفت و گوهای دو طرف با هدف حضور کره شمالی در المپیک باز شد.

کره شمالی در راستای راهبرد بازدارندگی و بااستفاده از اصل غافلگیری ناگهان تصمیم خود را برای اعزام یک هیات بلند پایه با ریاست 'کیم یونگ نام' رییس مجلس عالی این کشور به مراسم المپیک اعلام کرد.

این کشور برای اینکه مهر تایید بر دوره بهبود روابط دو کشور بزند خواهر رهبر را نیز جزو اعضای این هیات قرار داد و با این حساب، بلند پایه ترین مقام های کره شمالی برای نخستین بار از سال 1953 میلادی یعنی پس از پایان جنگ کره ، راهی سئول شدند.

در این شرایط طرفین گفت و گوهای مشروحی انجام دادند، کره شمالی برگ برنده دیگر خود را رو کرد و دعوتنامه رهبر این کشور در اختیار کره جنوبی قرار گرفت با این مضمون که از 'مون جایه این' رییس جمهور کره جنوبی برای سفر به کره شمالی دعوت شده است.

کره شمالی بخوبی می داند که رییس جمهور جدید کره جنوبی با شعار بهبود روابط دو کره روی کار آمده است و طبیعتا در این شرایط 'مون جایه این' نمی تواند خلاف وعده هایش عمل کند.

افزون بر اینکه نظرسنجی ها نشان می دهد بیشتر مردم کره جنوبی هم خواستار بهبود روابط دو کره هستند کره شمالی با پیشگیری چنین راهبردی توانست ابتدا چین و روسیه را نیز با خود همراه کند به طوری که مسئولان ارشد چین و روسیه خیلی زود از جامعه بین المللی دعوت کردند تا از کره شمالی و بهبود روابط دو کره حمایت کنند.

عصبانیت 'مایک پنس' معاون رییس جمهور آمریکا در جریان سفر ماه جاری خود به کره جنوبی و ژاپن و اظهاراتش مبنی بر اینکه کره شمالی نمی تواند از المپیک به عنوان یک مفر و راهی برای گریز از فشارها استفاده کند نشان داده که پیونگ یانگ توانسته است بتدریج آمریکا را منزوی کند.

اگرچه آمریکا، ژاپن و کره جنوبی با تحریم های شدید خود در کنار دیگر اعضای شورای امنیت فشار زیادی بر کره شمالی وارد کرده اند اما سیاست کره شمالی در مقابله با آمریکا برای منزوی سازی واشنگتن تا اندازه زیادی موثر واقع شده است.

کره شمالی اکنون از حمایت چین و روسیه و بسیاری کشورهای دیگر برای توسعه روابط با کره جنوبی برخوردار شده است.

از سوی دیگر آمریکا بسختی خواهد توانست بعد از این، برای فشار بیشتر بر کره شمالی اجماع بین المللی ایجاد کند.

در طرف دیگر مردم کره جنوبی و دولت این کشور خواستار رفع تهدیدهای همسایه خود هستند و طبیعی است از هر فرصتی برای بهبود روابط دو طرف استفاده می کنند.

با این حساب کره شمالی اکنون زمینه و شرایط وکفه ترازو را به نفع خود سنگین کرده است و اگر آمریکا بخواهد از این مخصمه فرار کند طبیعتا راهی جزو رایزنی و مذاکره نخواهد داشت.

ژاپن دیگر بازیگر این منطقه نیز که با سیاست های آمریکا همخوانی زیادی دارد تلاش کرد تا با طرح برگزاری رزمایش مشترک این کشور و کره جنوبی و آمریکا مانعی بزرگ برای توسعه روابط دو کره ایجاد کند که با رد این طرح از سوی کره جنوبی این حربه نیز شکست خورد.

ژاپن حتی به صراحت اعلام کرد که کره جنوبی نباید در بهبود روابط با کره شمالی عجله کند و اعلام نمود همچنان در کنار آمریکا به دنبال اعمال بیشترین فشارها بر کره شمالی است.

عصبانیت رهبران آمریکا و ژاپن از سیاست های اخیر کره شمالی و نگرانی آشکار آنها از بهبود روابط دو کره نشانه هایی از موفقیت سیاست و راهبرد جدید کره شمالی را نشان می دهد و به نظر می رسد پیونگ یانگ با پیش گرفتن یک برنامه تدوین شده در تلاش است تا بجای اینکه خودش برای مذاکره تحت فشار قرار گیرد دیگر بازیگران اصلی شامل آمریکا و ژاپن را به میز مذاکره بکشاند تا از قدرت چانه زنی بالایی با آنها برخوردار باشد.

با این حساب به نظر می رسد که شبه جزیره کره یک بار دیگر به کانون تنش ها و البته توجهات تبدیل شده است با این تفاوت که این بار بازی و مسیر حرکت بحران را کره شمالی تعیین می کند.

آمریکا و ژاپن اگرچه به دنبال فشار بیشتر بر کره شمالی برای حفظ وجهه بین المللی خود هستند اما از تسلیحات اتمی و موشکی بالستیک و قاره پیمای کره شمالی راه گریز ندارند و با این برنامه ای که کره شمالی برای آنها چیده است احتمال می رود که پس از کره جنوبی این کشورها نیز بتدریج راضی به گفت و گو با کره شمالی شوند تا دستکم بتوانند بحران در شبه جزیره کره را تحت کنترل بگیرند و از تهدیدهای نظامی و تسلیحاتی اتمی کره شمالی در امان بمانند.