اهمیت اپلیکیشن موبایل برای باشگاههای فوتبال
نیاز به ایجاد رابطهی مستقیم میان باشگاه و هواداران، مسئولیت خلق تجربهی دیجیتال را بر دوش باشگاهها نهاده است؛ اما اغلب باشگاهها معتقدند که به منابع کافی برای پاسخگویی به این نیاز دسترسی ندارند.
شرکت مشاوره KPMG در پژوهشی به بررسی فعالیتهای باشگاههای ۵ لیگ برتر اروپایی و بررسی اهمیت اپلیکیشنهای موبایل باشگاهها پرداخته است.
بر اساس این تحقیق، برای بسیاری از باشگاهها مجموعه فعالیتهای مربوط به بازسازی و خلق تصویر دیجیتال با یکپارچهسازی پایگاههای دادهای که در سیستمهای نرمافزاری بخشهای مختلف باشگاه ذخیرهسازی شدند (مثل: پایگاه دادهی اعضای باشگاه، فروشگاه آنلاین، بخش بلیتفروشی، موزهی باشگاه و …) ـ و در اغلب مواقع ارتباطی با دیگر پایگاههای داده ندارند ـ آغاز میشود. با ایجاد یک شناسهی واحد، اعضای جدید و اعضای کنونی میتوانند به تمامی خدمات مختلف باشگاه بهراحتی دسترسی داشته باشند و از سوی دیگر، تحلیل دادهها در هستهی این استراتژی دیجیتال نوین سادهتر شده و به به نتایجی معنادارتر میانجامد.
اپلیکیشنهای واکنشگرا
اپلیکیشنهای واکنشگرا (ریسپانسیو) یک عنصر کلیدی محیط دیجیتال امروزی محسوب میشوند، بهویژه آنکه باشگاهها روز بهروز به اهمیت مالکیت بر محتوای تولیدی بیشتر پی میبرند. هواداران محتواهای متنوع مربوط به هر بازی ـ اعم از محتواهای قبل از بازی، زمان برگزاری بازی و بعد از آن ـ را میخواهند و اپلیکیشنها زیرساخت مناسبی را برای پاسخگویی به چنین خواستههایی فراهم میآورند ـ و همزمان خوراک دادهی جدیدی را در اختیار سامانهی مدیریتی باشگاه قرار میدهند که نتیجهی آن در طول زمان ایجاد یک شخصیت «مجازی» است که باشگاه میتواند پیشنهادات اختصاصی خود ـ مثلا: انواع مختلف بلیت یا محصولات بازارپردازی شده تحت برند باشگاه ـ را برای آن طراحی و شخصیسازی نماید.
با وجود این روندها، بررسی اپلیکیشنهای باشگاههای فعال در ۵ لیگ بزرگ اروپایی نشانگر آن است که ۳۲ تیم از میان ۹۸ تیم (یعنی ۳۴% تیمها) هنوز دارای اپلیکیشن رسمی در گوگل پلی یا آیتونز نیستند. اگر چه بررسی دقیقتر نشان میدهد که تفاوتهای بسیاری میان این ۵ لیگ وجود دارد.
لیگ برتر انگلیس و بوندسلیگای آلمان در این زمینه در صدر قرار گرفتهاند. بهترتیب ۹۵ و ۸۸ درصد باشگاههای این دو لیگ دارای اپلیکیشن رسمی برای جوامع هواداری خود هستند. هماکنون لسترسیتی تنها باشگاه بدون اپلیکیشن رسمی در لیگ برتر است. این در حالی است که در آلمان، تنها دو باشگاه لایپزیگ و هانوفر هنوز در این زمینه اقدامی را صورت ندادهاند.
در مقابل و با وجود تعداد قابل توجه هواداران، تعداد زیادی از باشگاهها در لیگ یک فرانسه (۹)، لالیگای اسپانیا (۸) ئ سری آ ایتالیا (۱۰) هنوز راهکار مشابهی را برای هواداران خود در نظر نگرفتهاند. با وجود اینکه اغلب باشگاههای بدون اپلیکیشن رسمی از جمله باشگاههای دارای قدرت مالی پایینتر یا تازهوارد به دستهی برتر کشور خود هستند؛ اما وجود نمونههایی از باشگاههای اسپانیایی، ایتالیایی و فرانسوی حاضر در لیگهای اروپایی در میان این گروه از باشگاهها نشانگر فاصلهی میان آنها با همتایان انگلیسی و آلمانی آنها از زاویهی دید توسعهی تجاری است.
مقایسهی میان تعداد دانلودهای اپلیکیشنهای باشگاهها در گوگل پلی (تعداد دادنلودها در آیتونز قابل مشاهده نیست) هم نتایج جالب توجهی را در پی دارد. از این نقطه نظر باشگاههای بوندسلیگا یک گام از سایر باشگاهها جلوترند ـ هشت باشگاه دارای تعداد دانلودهای بالاتر از ۱۰۰ هزار بار هستند؛ در حالی که در انگلستان هیچ باشگاهی خارج از گروه “شش باشگاه برتر” به چنین دستاوردی نرسیده است.
غافلگیرکننده نیست که تعداد دانلود بالای ۱۰۰ هزار بار تنها توسط باشگاههای برتر در اسپانیا (بارسلونا، رئال مادرید و اتلتیکو)، فرانسه (پاریسسن ژرمن، المپیک لیون و المپیک مارسی) و ایتالیا (یوونتوس، آ ث میلان، ناپولی و رم) بهدست آمده است. اگر چه لازم است اشاره شود که این آمار و ارقام تنها نشانگر گستردگی جامعهی هواداری باشگاه هستند و نه کیفیت پیشنهادات دیجیتال ارائه شده توسط آنها.
تجربه هواداری
امروزه با توجه به حجم قابل توجه محتوایی که در خارج از کانالهای رسمی باشگاهها در حال انتشار است، باشگاهها ـ اگر بهدنبال متمایزسازی خود باشند ـ نیازمند ارائهی تجربهی هواداری بینظیری به هواداران خود ـ در هر دو حوزهی کیفیت محتوا و تجربهی کاربری ـ هستند. تعداد قال توجه هواداران دیگر نشانهای از پیشرفته بودن باشگاه در حوزهی دیجیتالی نیست و خلق محیط دیجیتال یکپارچه و تحت مالکیت خود باشگاه تنها یک پیشنیاز برای جلوگیری از جا ماندن از غافلهی درآمدزایی از طریق فضای دیجیتال است؛ آن هم در روزهایی که درآمدزایی دیجیتال تبدیل به چهارمین منبع درآمدی در حال رشد صنعت فوتبال در دنیا شده است.