آمار تکان‌دهنده تصادف ساختگی برای گرفتن دیه

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انتخاب؛ تصادفاتی که عمدتا به خاطر داشتن بیمه نامه معتبر از سوی متهمان، دیه و جبران خسارت آن بر عهده بیمه ها گذاشته می شود و سالانه هزاران میلیارد تومان از طریق بیمه ها، پول به خسارت دیدگان پرداخت می شود، با این حال، آمار تکان دهنده ای که از کشف تصادفات ساختگی جرحی به قصد گرفتن دیه به دست آمده نشان می دهد در سال گذشته، تعداد بسیار زیادی از پرونده های تصادفات ساختگی کشف شد.

شاید دلیل این آسیب را بتوان در نرخ دیه 231 میلیونی جستجو کرد که در ماه های حرام به 308 میلیون تومان بالغ می شود. یعنی اگر کلاهبرداران بتوانند سر بیمه و کارشناس پزشکی قانونی را کلاه بگذارند می توانند تنها با اثبات تصادف منجر به شکستگی بینی، 23 میلیون و 100 هزار تومان به جیب بزنند یا با خردشدن یک استخوان که بعدا بهبودی مطلوب پیدا کند تا نزدیک 32 میلیون تومان می توانند بیمه ها را تیغ زده و به سراغ طعمه بعدی بروند.

احمد شجاعی، رئیس سازمان پزشکی قانونی می گوید: ما در بحث تصادفات ساختگی تحقیقات و اقدامات خوبی انجام دادیم و نمونه های بسیار زیادی در سال کشف شده که باعث می شود میلیاردها تومان از بیمه ها به ناحق کسر نشود.

احمد شجاعی، که از عدم همکاری بیمه ها در فرستادن موارد تصادفات جرحی به پزشکی قانونی ناراضی است، می گوید: به بیمه ها اعلام کرده ایم کارشناسی علمی و دقیق را فقط پزشکی قانونی می تواند انجام دهد. کمک کنید تا جلوی این قضایا گرفته شود ولی متاسفانه بیمه ها همکاری نمی کنند لذا بیمه ها از کارشناسان متعدد به جز پزشکی قانونی استفاده می کنند و در نتیجه سرشان کلاه می رود و میلیاردها تومان خسارت از این بابت می پردازند.

تصادفات ساختگی، با مهارت و دقت زیادی از سوی کلاهبرداران و مجرمان صورت می گیرد. آنها عموما با شناسایی افراد ضعیف و فقیر و به خصوص روستانشینان که دارای جراحات و احیانا شکستگی هایی در بدن خود هستند، با آنها تبانی می کنند تا در راههای روستایی و کم تردد، صحنه تصادف ساختگی فرد با وسیله نقلیه ای که بیمه معتبر دارد، ترتیب می دهند و پس از حضور پلیس و کشیدن کروکی، به صورت قانونی از بیمه ها درخواست دیه می کنند. پس از ارجاع مورد برای معاینه به پزشکی قانونی، کارشناسان این سازمان با کار تخصصی خود، متوجه ساختگی بودن ضرب و جرح شده و در نهایت، هم فرد مصدوم و هم باندی که او را وادار به این کار کرده، به عنوان کلاهبردار و متهم تحت تعقیب قرار می گیرند.

عموما کارشناسان پزشکی قانونی چندان مایل به بیان جزییات نحوه کشف تصادفات ساختگی نیستند. دکتر امیرحسین مهدوی، معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشکی قانونی در اینباره به خبرآنلاین می گوید: متخلفان خیلی هوشمندانه عمل می کنند و بعضا از کارشناسان جلوتر عمل می کنند و نمی شود جزییات ساختگی بودن تصادفات را در رسانه ها بیان کرد تا آنها متوجه آمادگی نهادهای قانونی نشوند.

او ادامه می دهد: داستان ضرب و جرح عمدی و خودزنی موضوعی قدیمی بوده و پزشکی قانونی از دیرباز ضرب و جرحهای ساختگی یا خودزنی کشف می کرده ولی انتظار این نیست که یک نفر خود را در معرض شکستگی استخوان درشت نی، ران، بینی و دندانها قرار دهد. این که برخی افراد برای گرفتن دیه حاضرند چنین صدماتی به خود بزنند، آسیب و مشکل بزرگی است که باید حل شود. این که مسئله از سوی ما کشف شود، مسئله فنی است.ولی نکته مهم این است که فرد برای بخشی از دیه، حاضر است چنین آسیبهایی را به خود وارد کند.

در بررسی یکی از پرونده های قدیمی، مقامات پلیس گفته بودند افراد باند کلاهبردار با تزریق آمپول بی حسی حتی استخوان های پای افراد را می شکستند و با سنگ پا، پوست اطراف شکستگی را می ساییدند تا شکستگی طبیعی به نظر برسد ولی باز هم پزشکی قانونی متوجه ساختگی بودن آن شده بود.

دکتر شجاعی، رئیس پزشکی قانونی در این باره می گوید: ما پرونده های بسیار زیادی را داریم که با کشف ساختگی بودن جرح، جلوی پرداخت دیه را گرفتیم. متخصص ما کارشناس است و اگر شکستگی بر اثر تصادف واقعی یا ساختگی باشد بلافاصله با نگاه علمی و تخصصی متوجه می شود. این تخصص پزشکی قانونی است که تشخیص می دهد این شکستگی واقعی است یا در اثر تصادف ساختگی است.

او مثالی از پرونده کشف شده تصادف ساختگی بیان می کند و توضیح می دهد: پرونده ای آوردند که دو موتورسوار (راکب و سرنشین) به خودرو خورده اند و هر دو افتاده اند و دچار شکستگی شده اند. صحنه جرم را با نوع شکستگی مقایسه شد و متخصص پزشکی قانونی متوجه شد هر دو این افراد پایشان از یک جا شکسته ولی جهت های ضربه متفاوت است. از سوی دیگر متخصص پزشکی قانونی فهمید ضربه با این شدت تصادف، باید فرضا استخوان بالایی می شکست ولی استخوان پایینی شکسته است. بلافاصله پس از این تشخیص با اطلاع به نهادهای انتظامی، کلاهبرداران تعقیب شدند. این هنر متخصصان پزشکی است که صحنه جرم، نوع شکستگی و همه اینها را کنار هم می گذارند تا علت واقعی ضرب و جرح را دریابند.

به گفته این مقام مسئول، پرونده های متعددی در این مورد تشکیل شده است .و نه تنها دیه ای به اشخاص آسیب دیده تعلق نگرفته بلکه باندهای کلاهبرداری کشف شده کهبا سواستفاده از ضعف افراد، آنها را وادار به پذیرفتن صدمات بدنی می کردند و به صورت ساختگی تصادف را درست می کردند و میزان دیه را بین خود تقسیم می کردند.

آمارها نشان می دهد شیوع تصادفات ساختگی در سال گذشته، بسیار فراوان بوده و البته تعداد کشفیات پزشکی قانونی به این معنی نیست که تمام موارد تصادفات ساختگی کشف شده اند، بلکه این آمار تنها بخشی از واقعیتی است که هر روز در کشور جریان دارد. عده ای خود را مضروب و ناقص می کنند تا با گرفتن بخشی از دیه، با آن ارتزاق کنند.

در این رابطه دکتر مهرداد علی‌بخشی از مدیران بحران سازمان پزشکی قانونی درباره تصادفات ساختگی در سال 96 آمار را ارائه داده است.

آمار ارائه شده از سوی سازمان پزشکی قانونی درباره کشفیات ضرب و جرح و تصادفات ساختگی در سال 1396 نشان می دهد تعداد کشفیات در آن سال 1909 پرونده بوده که 1689 مورد مربوط به مردان و 220 مورد از کشفیات مربوط به صدمات بدنی عمدی به زنان بوده است.

همچنین آمار کشفیات تصادفات و صدمات عمدی نشان می دهد استان فارس با 314 مورد پرونده کشف شده در صدر استانهای کشور قرار دارد و پس از آن، استان تهران با 264 مورد و استان خراسان رضوی با 146 مورد، بیشترین آمار کشف این صدمات عمدی و ساختگی را دارند.

یکی از گزارش‌ها در این باره می گوید پیمانکاران تصادف‌های ساختگی معمولا ٦٠ تا ٧٠ درصد پول دیه مجروح را برای خودشان بر می‌دارند و به‌ ازای شکستن هر دست یا پا به کسانی که در تصادف‌های ساختگی شرکت می کنند تنها ٣ میلیون تومان می‌دهند. متاسفانه پیمانکاران با دلالی به سود زیادی رسیده و با یک هفته کار ٣٠‌میلیون یا بیشتر کسب می‌کنند، بدون این‌که آسیبی به خود برسانند.

اینطور که گزارش‌ها نشان می دهد اغلب کسانی که به حوزه تصادفات ساختگی وارد شده‌اند معتادان یا نان‌آوران خانواده هستند؛ فردی که پدرش را از دست داده یا این‌که دیگر نمی‌تواند کار کند و سرپرست چندین نفر درخانواده است. متاسفانه متهمان یا همان پیمانکاران ابتدا جوانان معتاد و بیکار را شناسایی کرده و با شکستن دندان با انبردست، شکستن بینی با میله آهنی، بریدن لب‌ها با تیغ، تزریق خون به نواحی گونه و زیر چشم برای ایجاد کبودی و ایجاد خراش توسط سنباده به‌روی پوست آنها برای مصدوم کردن سوژه می کنند که برای این اقدامات دردناک از داروهای مانند قرص ترامادول یا سایر مرفین ها جهت تسکین استفاده می‌کنند.