وزیرکشور تعداد شرکتکنندگان در حرکتهای اعتراضی تیر و مردادماه را اعلام کرد
اقتصادنیوز: روزنامه ایران گفتوگویی با عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور انجام دادهاست.
به گزارش اقتصادنیوز اهم مطالب این گفتوگو به این شرح است:
* درباره اعتراضهای اخیر، که میتوان آن را تنشهای اجتماعی نامید و هنوز آن را بهعنوان موضوع و مقوله امنیتی طبقهبندی نمیکنیم، باید تأکید کنم تا الان هیچ گونه ناامنی را موجب نشده و تلاش بر این است این مسائل به ناامنی در کشور منجر نشود. البته این موارد توانسته در بعضی جاها نظم عمومی را به هم بزند و انتظامات را دچار خدشه بکند اما به امنیت کشور لطمهای وارد نکرده است.
*این که وقوع آن حادثه در رصد کامل اطلاعاتی نیروهای انتظامی و امنیتی و اطلاعاتی میباشد و این نیروهای مسلط و آماده با اشرافیت کامل در صحنه حضور دارند و در همان دقایق ابتدایی یا شروع مسأله بهطور مشخص و کارشناسی با موضوع برخورد میکنند. اما چون این برخورد مستلزم استفاده از قوه قهریه انتظامی است و در مقابل هم مردمی هستند که برخی بهخاطر فشارها یا برخی بهخاطر تحریکات و تهییجات و حتی تماشایی از سر کنجکاوی به خیابان آمدهاند، سعی بر مدارای حداکثری است. بنابراین میبینید در خیلی از این اتفاقات همیشه تعداد مجروحان و مصدومان پلیس بیشتر از مردم است. اخیراً در جریان یک مسابقه ورزشی 25 نفر از نیروهای انتظامی در استادیوم زخمی شدند. اما اینها را ناامنی تلقی نکرده و نمیکنیم؛ هر نوع خشونتی را هم ناامنی تفسیر نمیکنیم؛ چون این اعتراضها بهدلیل وجود پارهای نارضایتی است و در هر جامعهای هم معمول میباشد.
نا امنی یک موضوع مستمر و خارج از میدان دید نیروهای انتظامی و عملیاتی است که منجر به خسارتهایی میشود که قابل پیشبینی نیست. ولی ما از همان لحظات اولیه که اعتراضها شروع میشود، در جریان هستیم؛ نیروهای آموزش دیده و مسلط انتظامی و امنیتی با مدارا، خویشتنداری، گفتوگو و تعامل اوضاع را کنترل میکنند و الحمدلله تا الان این گونه بوده است. البته در برخی مواقع این خشونتها به کمک رسانههای خارجی با اهداف خاص و مغرضانهای بزرگنمایی شده و بازتاب مییابد و در افکار عمومی احساس ناامنی ایجاد میشود.
*این که وقوع آن حادثه در رصد کامل اطلاعاتی نیروهای انتظامی و امنیتی و اطلاعاتی میباشد و این نیروهای مسلط و آماده با اشرافیت کامل در صحنه حضور دارند و در همان دقایق ابتدایی یا شروع مسأله بهطور مشخص و کارشناسی با موضوع برخورد میکنند. اما چون این برخورد مستلزم استفاده از قوه قهریه انتظامی است و در مقابل هم مردمی هستند که برخی بهخاطر فشارها یا برخی بهخاطر تحریکات و تهییجات و حتی تماشایی از سر کنجکاوی به خیابان آمدهاند، سعی بر مدارای حداکثری است. بنابراین میبینید در خیلی از این اتفاقات همیشه تعداد مجروحان و مصدومان پلیس بیشتر از مردم است. اخیراً در جریان یک مسابقه ورزشی 25 نفر از نیروهای انتظامی در استادیوم زخمی شدند. اما اینها را ناامنی تلقی نکرده و نمیکنیم؛ هر نوع خشونتی را هم ناامنی تفسیر نمیکنیم؛ چون این اعتراضها بهدلیل وجود پارهای نارضایتی است و در هر جامعهای هم معمول میباشد.
نا امنی یک موضوع مستمر و خارج از میدان دید نیروهای انتظامی و عملیاتی است که منجر به خسارتهایی میشود که قابل پیشبینی نیست. ولی ما از همان لحظات اولیه که اعتراضها شروع میشود، در جریان هستیم؛ نیروهای آموزش دیده و مسلط انتظامی و امنیتی با مدارا، خویشتنداری، گفتوگو و تعامل اوضاع را کنترل میکنند و الحمدلله تا الان این گونه بوده است. البته در برخی مواقع این خشونتها به کمک رسانههای خارجی با اهداف خاص و مغرضانهای بزرگنمایی شده و بازتاب مییابد و در افکار عمومی احساس ناامنی ایجاد میشود.
*الان کلیدیترین موضوع، رضایتمندی مردم است. چرا که اساس امنیت ما مبتنی بر اراده، حمایت و پشتیبانی مردم است. جمع این نارضایتی به وقایعی تبدیل میشود که شاهدش هستیم.
*باید گفت حجم تبلیغات در اعتراضهای اخیر بشدت سنگینتر از دی ماه بود. دی ماه اصلاً تبلیغاتی برای رخداد قضیه نبود. در مشهد و دوجای دیگر، اتفاقاتی افتاد و در شب دوم به 100 شهر رسید، بعداً رسانههای معاند آمدند و بر موج سوار شدند. اما برای اعتراضهای اخیر، رسانههای معاند و برخی مسئولان سیاسی خارجی از دو سه ماه قبل تبلیغات وسیعی داشتند. روی ضعفها و نارضایتیها مانور گسترده میدادند و میگفتند تحول و اتفاق بزرگی در راه است. در جلسات نمایشی خود به قدری مسأله را قطعی دیده بودند که سؤال میکردند حالا آلترناتیو جمهوری اسلامی کدام گروه باشد؟ حتی در نشست فرانسه بین منافقان و سلطنت طلبان دعوا شد، درهمین وقایع بخشی از اینها به مردم اطلاعیه میدادند صبح بیایید و برخی میگفتند عصر بیایید؛ میخواستند از الان وزن کشی کنند. اما باوجود تبلیغات گسترده، در 27 شهر از 13استان شاهد تجمعاتی بین 20 تا 500 نفر بودیم. بیشترین تعداد در اشتهارد بود که 500نفر بودند. خب چرا برخلاف تبلیغات گروهکهای ضد انقلاب و حتی گروهک تروریستی منافقین شمار معترضان کاهش داشت؟ نخستین موضوع، هوشیاری مردم بود. مردم زمانی که ببینند مطالبه صنفیشان به یک مطالبه سیاسی ضد امنیتی تبدیل شده که دشمن سوءاستفاده کرده و منجر به خشونت میشود، آگاهانه با آن برخورد میکنند. در همین حوادث اخیر، خشونت به آن معنا نداشتیم. نه آتش زدنی بود نه شکستنی؛ درخیابان درگیر شدند؛ شعار دادند و رفتند.
*در کرجتمام کارشناسان بررسی و در نهایت اعلام کردند وی با گلوله کلاشینکف کشته شده است. نیروی انتظامی در صحنه، کلاش ندارد. در شیراز نیز با تفنگ ساچمهای شلیک کرده بودند. در شیراز دو موتور سوار با تفنگ شکاری با گلوله ساچمهای تیراندازی کردند. بعد از واقعه اصفهان دستور داده شد به هیچ عنوان از این سلاحها استفاده نشود. مجموعه اینها نشان میدهد هم تعداد افراد حاضر تجمعات خیلی پایین بود و هم خیلی سریع مدیریت شد. علاوه بر تجربه نیروهای امنیتی و انتظامی در مدیریت این صحنهها، نقش رسانهها در مدیریت ماجرا قابل تقدیر بود.
*در کرجتمام کارشناسان بررسی و در نهایت اعلام کردند وی با گلوله کلاشینکف کشته شده است. نیروی انتظامی در صحنه، کلاش ندارد. در شیراز نیز با تفنگ ساچمهای شلیک کرده بودند. در شیراز دو موتور سوار با تفنگ شکاری با گلوله ساچمهای تیراندازی کردند. بعد از واقعه اصفهان دستور داده شد به هیچ عنوان از این سلاحها استفاده نشود. مجموعه اینها نشان میدهد هم تعداد افراد حاضر تجمعات خیلی پایین بود و هم خیلی سریع مدیریت شد. علاوه بر تجربه نیروهای امنیتی و انتظامی در مدیریت این صحنهها، نقش رسانهها در مدیریت ماجرا قابل تقدیر بود.
*در حوادث ماهاخیر در مجموع حدود 3800 نفر به ما گزارش دادند. واقعاً کم بودند.
*درطول زمانی که دولت دستور داد وزارت کشور بهعنوان کنترل بازار در حوزه امنیتی وارد شود، موضوع برای وزارت کشور خیلی روشن بود. می دانستیم 700 صرافی غیر مجاز داریم و همینکه مسئولیت به وزارت کشور داده شد و رئیس جمهوری سیاستها را تعیین کردند، در دو روز جلوی فعالیت صرافیهای غیر مجاز گرفته شد و دادستانی و تعزیرات هم همکاری کردند.
*در پاسخ به این پرسش که[ در جریان جام جهانی در آستانه مسابقه ایران و اسپانیا که قرار بود خانوادهها به استادیوم آزادی بروند، عنوان شد شما مخالف حضور خانوادهها در ورزشگاهها بودید و با دستور رئیس جمهوری، در ورزشگاه باز شد...]قسمت اولش درست نیست، اما قسمت دومش درست است. آقای رئیس جمهوری مسئول ما هستند و ایشان سیاستگذاری میکنند. تمایل ایشان به بنده اعلام شد که میتوانیم زمینهای ایجاد کنیم مردم در استادیوم بازیها را تماشا کنند. این حادثه که هر روز اتفاق نمیافتاد. اولین دغدغه من بهعنوان مسئول امنیت کشور، امنیت کشور بود؛ بویژه که همان روز بازی، شلوغترین روز اعتراضی در بازار تهران بود.نظر همه کارشناسان از باب امنیتی این بود اگر جمعیت زیادی بیاید و ما ببازیم، مردمی که به خیابان میآیند با اینها (معترضان) پیوند بخورد ممکن است کار از کنترل خارج شود. از نظر امنیتی استدلال قابل قبولی بود. اما تحلیلی که بنده و برخی از دوستان داشتیم این بود که اگر مبنا این باشد، چه ما ببریم و چه ببازیم مردم به خیابان میآیند؛ اگر ببریم، خوشحالی است و هرگونه اعتراض یا پیوند را منتفی میکند. اما در حالت باخت این نگرانی وجود داشت. ما گفتیم اصل آمدن به خیابان در صورت باخت قطعی است؛ اگر با بستر و نارضایتی قبلی که اینها را به استادیوم راه ندادیم، به خیابان بیایند امکان درگیری بیشتر است یا اینکه ما اجازه دهیم به ورزشگاه بروند و یک عامل نارضایتی را کم کنیم؟ چون صبحش اعتراضهای بازار را داشتیم، جلسه فوقالعاده شورای امنیت برگزار کردیم و استدلال هایمان را گفتیم. مخالف هم بود اما در نهایت تصویب شد و واقعاً چقدر از منظر امنیتی خوب شد. بارها گفتهام اگر مردم ببینند ما صادقانه موضوعات را پیگیری میکنیم اما بضاعتمان محدود است، از ما قبول میکنند. نظر آقای رئیس جمهوری هم مثبت بود. بنده از اول به هیچ وجه مخالف نبودم و باید ملاحظات امنیتی را هم مورد توجه قرار میدادم. چون اگر خدای ناکرده اتفاقی میافتاد، همه کنار میرفتند و میگفتند آقای وزیر کشور بفرمایید جواب بدهید! این تصمیمات ریسک بالایی دارد و هزینه فایده میکنیم. همیشه هم با صددرصد تصمیم نمیگیریم و بعد از تصمیمگیری به خدای متعال توکل میکنیم.
*هیچ علاقهای به سخنگویی ندارم و به عبارتی وقت این کار را ندارم. الان حوزه فعالیت وزارت کشور بسیار گسترده است و مسائل مختلفی دارد. همین الان به حوزههای اقتصادی نه بهعنوان مسئول بلکه بهعنوان هماهنگکننده و پیگیری مشکلات وارد شدهایم تا به دولت کمک کنیم. سخنگویی موضوعی بین بخشی است و کسی را میخواهد که در جریان همه امور باشد تا بتواند به سؤالات پاسخ دهد. کسی را میخواهد که وقت این کار را داشته باشد. البته با من هیچ صحبتی نشده است.