کشف واقعیت‌های تازه درباره حادثه مشکوک حمله به سفارت عربستان
به گزارش اقتصادنیوز، این روزنامه در ادامه نوشت: این تجمع ساعت 22:20 دقیقه آغاز شد و این در حالی بود که بسیج دانشجویی برای عصر روز یکشنبه درخواست تجمع داده و با آن موافقت شده بود. اقدام جریانات خودسر ضربه‌ای سخت به دستگاه دیپلماسی ایران وارد کرد؛ تا جایی که تبعات این حمله همچنان متوجه دستگاه دیپلماسی است و همچنان تمام روابط دیپلماتیک ایران و عربستان قطع است.
امروز بیش از دو سال از آن حمله گذشته و امیر عبداللهیان معاون سابق عربی- آفریقایی وزارت خارجه برای نخستین‌بار از وجود سندی در این وزارتخانه خبر داده که نشان می‌دهد عربستان از حمله به سفارتش در تهران باخبر بوده است. امیر عبداللهیان در اظهاراتی قابل تامل در این باره به تسنیم می‌گوید: «در ماجرای سفارت عربستان در تهران، تحلیل و ارزیابی بنده این است افرادی که با پرتاب «کوکتل‌مولوتف» سفارت عربستان را به آتش کشیدن نیروهای حزب‌اللهی و بسیجی نبودند بلکه عوامل «نفوذی» بودند که کاملا هدایت شده این کار را انجام دادند.»
معاون سابق عربی - آفریقایی وزارت امور خارجه برای نفوذی خواندن عوامل حمله به سفارت عربستان دلیل دارد و می‌گوید: «این را به این دلیل عرض می‌کنم که سفارت عربستان یک هفته قبل از این حادثه به سفارتخانه‌های خارجی در ایران اطلاعیه داده و تمامی خودروهای سفارت و دیپلمات‌های خود را به فروش گذاشته؛ البته سند این موضوع در وزارت امور خارجه موجود است. این نکته نیز قابل ذکر است که در آن شرایط هنوز نه سفارت آتش زده شده، نه اتفاقی افتاده و نه آیت‌الله نمر اعدام شده است.»
عبداللهیان در ادامه ابعاد جالب‌تری از این سناریو را افشا کرده و افزوده است: «نکته جالب توجه این است که این یادداشت را به بعضی از سفارتخانه‌هایی در ایران داده‌اند که با خودشان رابطه نزدیک دارند، نه سفارتخانه‌هایی که با جمهوری اسلامی ایران رابطه نزدیک دارند، یکی از این سفارتخانه‌ها، سفیرش در ملاقاتی که با بنده داشت تصویر یادداشت را به من داد و گفت این یادداشت برای ما ارسال شده است. اما در عین حال به دلیل احساسات پاک مردم ایران و عصبانیت از رفتار عربستان در حادثه منا و از عدم مسوولیت‌پذیری در این حادثه و اعدام آیت‌الله نمر این فرصت را فراهم کرد که عوامل نفوذی بتوانند از شرایط پیش‌آمده سوءاستفاده کنند.»
چه بر سر مهاجمان آمد؟
نکته قابل تامل افشاگری عبداللهیان آن است که چه کسانی در این غائله نقش داشته و چه برخوردی با آنها صورت گرفته است؟ پس از حمله به سفارت عربستان در تهران، تعدادی از مهاجمین دستگیر شدند. روز دوشنبه 28 دی ماه 94 جعفری‌دولت‌آبادی دادستان عمومی و انقلاب تهران از شناسایی و دستگیری سه متهم اصلی و کلیدی تعرض به سفارت عربستان خبر داد و گفت: تاکنون تحقیقات مفصلی از این متهمان انجام شده است و در هفته‌های اخیر دستگیری‌ها هدفمندتر شده و فهرست‌هایی در این رابطه نیز شناسایی شدند.
سرانجام تعداد بازداشتی‌ها به 21 نفر رسید که پرونده یکی از این افراد به دلیل روحانی بودن، به دادگاه ویژه روحانیت ارجاع شد. نزدیکی این روحانی به یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری در سال 96، چالش‌هایی را برای این چهره نام‌آشنای اصولگرا به همراه داشت؛ نکته‌ای که اسحاق جهانگیری در جریان مناظره‌های انتخاباتی به آن اشاره کرد و خطاب به این کاندیدا گفت: «حمله‌کنندگان به سفارت عربستان در حال حاضر در ستاد انتخاباتی شما مشغول کار هستند.» همین جمله کافی بود که عکس این روحانی در شبکه‌های اجتماعی توسط کاربران دست به دست شده و مردم با چهره یکی از عوامل اصلی حمله به سفارت عربستان بیشتر آشنا شوند. در کنار این چهره روحانی 20 نفر دیگر قرار داشتند.
محسنی‌اژه‌ای سخنگوی دستگاه قضا در فروردین ماه 96 با اشاره به حکم این 20 نفر گفت: سه نفر از آنها تبرئه شدند، حکم شش نفر از آنها قطعی شد و باقی محکوم‌شدگان به حکم صادره اعتراض کردند. او درباره چرایی تبرئه برخی متهمان گفت: «یکی از اتهامات، تخریب سفارت عربستان بود با این حال در دادگاه هم ما اعلام کردیم که این اتهام باید شاکی خصوصی داشته باشد، دادگاه هم پس از بررسی موضوع تخریب سفارت عربستان را منتفی دانسته است.»
عدم شکایت سفارت عربستان از مهاجمین به دلیل تخریب ساختمان یکی از نکات قابل تامل این پرونده بود زیرا عربستان که همواره از هر فرصتی برای تحت فشار قرار دادن ایران استفاده کرده، نسبت به این موضوع مهم بی‌تفاوت بود که با توجه به اظهارات عبداللهیان درباره درجریان بودن دولت عربستان از حمله به سفارتخانه این کشور، تا حدودی ابعاد جدیدی از این اتفاق روشن شده است. 10 نفر از متهمان این پرونده به حکم دادگاه بدوی اعتراض کردند که پنج نفر از آنها در دادگاه تجدیدنظر به شش ماه حبس و پنج نفر نیز به سه ماه حبس محکوم شدند.
حال مشخص نیست که در زمان رسیدگی به پرونده مهاجمین به سفارت، وزارت خارجه به اسنادی که عبداللهیان به آن اشاره کرده، دسترسی داشته است یا خیر و اگر این اسناد به تازگی به دست آمده است، آیا اظهارات عبداللهیان درباره آگاهی عربستان از این حمله و پرده‌برداری از پروژه نفوذ در قائله سفارت عربستان که هزینه‌های سنگینی به دستگاه دیپلماسی ایران تحمیل کرد؛ سبب می‌شود که این پرونده مجددا به جریان افتد یا خیر؟
