خورشید به طرز عجیبی آرامتر شده است
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از ایسکانیوز، میزان تغییر فعالیت خورشیدی (و در نتیجه تعداد لکه ها و روشنایی خورشیدی) تا حدی با استفاده از روشهای مختلف قابل بازسازی است.
به عنوان مثال ، از سال 1610، سوابق قابل توجهی از لکه های خورشید که آن را پوشانده وجود داشته است. توزیع انواع رادیواکتیو کربن و بریلیم در حلقه ها و هسته های یخی به ما این امکان را می دهد تا در مورد سطح فعالیت خورشیدی طی 9000 سال گذشته نتیجه گیری کنیم.
«تیمو رینولد» اولین نویسنده این مطالعه اظهار کرد که خورشید تقریبا 4.6 میلیارد سال قدمت دارد.
از آنجا که هیچ راهی برای فهمیدن چگونگی فعال شدن خورشید در زمان های اولیه وجود ندارد، دانشمندان فقط می توانند به ستارگان متوسل شوند.
رینولد اعلام کرد که ما بسیار شگفت زده شدیم که بیشتر ستاره های مانند خورشید مانند بسیار فعال تر از آن هستند.
محققان برای این منظور ستاره های نامزدی را انتخاب کردند که در خواص تعیین کننده شبیه خورشید است.
سامی سولانکی ستاره شناس و محقق گفت:« سرعت چرخش یک ستاره در محور خود، متغیری اساسی است. چرخش ستاره به ایجاد میدان مغناطیسی در روند دینامیکی فضای داخلی آن کمک می کند. میدان مغناطیسی نیروی محرکه و مسئول همه نوسانات است. وضعیت میدان مغناطیسی مشخص می کند که چند بار خورشید تابش پر انرژی می کند و ذرات را با سرعت زیاد در فوران های شدید، به فضا میفرستد، چه تعداد لکه های خورشیدی تاریک و مناطق روشن روی سطح آن قرار دارد.
یک کاتالوگ جامع شامل دوره چرخش هزاران ستاره برای چند سال گذشته در دسترس دانشمندان است که مبتنی بر داده های اندازه گیری تلسکوپ فضایی کپلر ناسا است که نوسانات درخشندگی تقریباً 150000 ستاره را از سال 2009 تا 2013 ثبت کرده است. محققان از این نمونه ستاره هایی که طی 20 تا 30 روز یک بار به دور محور خود میچرخند را انتخاب کردند. خورشید برای این کار به حدود 24.5 روز نیاز دارد. محققان با استفاده از داده های تلسکوپ فضایی اروپا گایا توانستند این نمونه را دقیقتر کنند. در پایان ، 369 ستاره باقی ماند که در سایر خصوصیات اساسی نیز به خورشید شباهت دارند.
تجزیه و تحلیل دقیق تغییرات درخشان این ستارگان از سال 2009 تا 2013 یک تصویر واضح را نشان داد. تابش خورشید بین فازهای فعال و غیرفعال به طور متوسط فقط 0.07 درصد در نوسان است این در حالی است که ستاره های دیگر تنوع بسیار بیشتری را نشان می دهند. نوسانات آنها به طور معمول حدوداً 5 برابر قوی تر بود.
با وجود این، نمی توان دوره چرخش همه ستاره هایی را که توسط تلسکوپ کپلر مشاهده می شود را تعیین کرد.
دانشمندان اعلام کردند که خورشید طی 9000 سال گذشته به طور غیرمعمول ضعیف بوده است. اما هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. قابل پیش بینی است که در آینده هیچ نشانی از بیش فعالی خورشیدی وجود ندارد. برعکس: برای یک دهه گذشته خورشید خود را نسبتاً ضعیف نشان داده است. پیش بینی فعالیت برای یازده سال آینده نشان می دهد که به زودی این مسئله تغییر نخواهد کرد.