به این ۷ دلیل احتمال پیروزی ترامپ را جدی بگیرید
به گزارش اقتصادنیوز؛ نیت سیلور، سردبیر FiveThirtyEight می‌گوید «بازنده اصلی انتخابات ۲۰۱۶ پس از هیلاری کلینتون، موسسات نظرسنجی بودند». شکست ظاهری موسسات افکارسنجی در پیش‌بینی پیروز انتخابات ۲۰۱۶ فضای منفی نسبت به این پیمایش ها به وجود آورد و باعث شد بسیاری از دموکرات‌ها با بدبینی اعداد و ارقام نظرسنجی‌ها را دنبال می‌کنند.
اما نظرسنجی ها، همه ماجرا نیستند. به نظر می‌رسد در پس چرخه‌های خبری و جو روانی رسانه‌هایی که اغلب احتمال پیروزی جو بایدن را جدی قلمداد می‌کنند، رگه‌هایی از ترجیح تمایلات شخصی و حزبی در ارائه داده‌ها و خبرها و تحلیل‌ها دیده می‌شود که در نتیجه آن سهواً یا عمداً بخشی از فکت‌هایی که استدلال مخالف را تقویت می‌کنند، مغفول مانده است.
در ادامه به ۷ نکته‌ای که بر اساس آنها باید احتمال پیروزی مجدد دونالد ترامپ را هم جدی تلقی کرد، پرداخته شده است.
۱. نظرسنجی‌های ۲۰۱۶ آنقدرها هم اشتباه نکردند و در ۲۰۲۰ هم دامنه خطای آنها اندک و میزان تأثیراین خطاها به بزرگی ۲ نتیجه نهایی متفاوت است. هیلاری کلینتون در آرای عمومی سال ۲۰۱۶ در سطح ملی ۳ میلیون رأی بیشتر آورد و پیروزی ترامپ در ایالت‌های کلیدی اغلب با اختلاف اندکی بود که در محدوده خطای نظرسنجی‌ها قرار داشت.
همه نظرسنجی‌ها دارای حاشیه خطا هستند و این خطا اغلب در نظرسنجی های ایالتی بالاتر از سطح ملی است. آنچه در انتخابات ۲۰۱۶ رخ داد، نشانگر ناکارآمدی نظرسنجی‌ها نبود، بلکه به سادگی، نتیجه جابجایی چندهزار تا چندده‌هزار رأی در چند ایالت کلیدی و مهم بود که اغلب در محدوده حاشیه خطای نظرسنجی‌ها بودند اما ناباورانه به چرخش الکترال‌های این ایالت‌ها منجر شدند. به جدول زیر نگاه کنید.
۲. بسیاری از نظرسنجی‌ها دارای ۲ ایراد اساسی و تا حدودی اجنتاب‌ناپذیر هستند. موسسات افکارسنجی با عبرت از انتخابات ۲۰۱۶، برای سال ۲۰۲۰ روش‌های خود را بهبود بخشیده و در ارائه نتایج نهایی خود با دقت و محافظه‌کاری بیشتری عمل می‌کنند. برخلاف نظرسنجی‌های ۲۰۱۶ این‌بار مدل‌ها با روش‌های دقیق‌تر توزین و آموزش داده می‌شوند و برای آنچه پیشتر مغفول مانده بود -مانند نادیده گرفتن سهم ترامپی های خجالتی و تفکیک رأی دهندگان بر اساس تحصیلات و تغییر موضع قشرهای تأثیر گذاری چون کارگران یقه‌آبی‌ها- سهم قابل قبولی در نظر گرفته‌اند. اما در متدولوژی اغلب نظرسنجی‌ها ۳ مشکل اساسی وجود دارد که در مقاله‌ای جداگانه به تفصیل توضیح داده خواهد شد؛
یکم، لحن سوالات؛ شواهد قابل توجهی از روانشناسی رفتاری وجود دارد که نشان می‌دهد نحوه طرح پرسش، دامنه پاسخ‌های بالقوه را از قبل تعیین می‌کند. در واقع ، موسسه گالوپ دریافته است که پاسخ‌دهندگان می‌توانند به سؤالاتی با موضوع یکسان حتی در یک نظرسنجی مشابه، بر اساس لحن و عباراتی که استفاده می شود، بسیار متفاوت پاسخ دهند. و استفاده از لحن استعاری حتی می‌تواند اهمیت اختلافات از پیش موجود بین جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها را کم رنگ کند.
دوم، نمونه پاسخ‌دهندگان؛ اینکه چه کسی و چگونه سوال می‌پرسد و چه کسی پاسخ می‌دهد به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله مشی رسانه‌ای، ابزار نظرسنجی (تلفن ثابت، تلفن همراه، حضوری یا آنلاین) مکان، اندازه نمونه و عوامل جمعیتی. علاوه بر این، مجموعه پاسخ دهندگان لزوماً با مجموعه رای دهندگان احتمالی تطابق ندارد. حتی اگر نظرسنجی‌های انتخاباتی دارای حاشیه خطایی باشد، اگر منعکس‌کننده نمونه اصلی جمعیت نباشد، این حاشیه خطا قابل اعتماد نیست. موسسه راسماسن دریافته است که 17 درصد از رای دهندگان احتمالی که "عملکرد ترامپ را کاملاً تأیید می‌کنند" می‌گویند که کمتر احتمال دارد دیگران را از نظر خود درباره ترامپ و نیز تصمیم خود در انتخابات آینده آگاه کنند.
اکوایران بررسی کرده است؛ «حدس قماربازان از انتخابات آمریکا»
۳. تفسیر متفاوت از یک نکته کلیشه‌ای: اینکه می‌گویند انتخابات ۲۰۱۶ شباهت اندکی به انتخابات ۲۰۲۰ دارد، بیش از آنکه منجر به آسودگی خاطر دموکرات‌ها باشد، باید موجب نگرانی‌شان شود. درست است، نامزد دموکرات‌ها جو بایدن، شبیه هیلاری کلینتون نیست و ترامپ هم از جهات مختلفی متفاوت از ترامپ ۴ سال پیش است. ترامپ پس از 4سال پرحاشیه، برای تمدید اقامت در کاخ ریاست‌جمهوری آمریکا، در معرض یک انتخابات «متفاوت» قرار دارد. در وصف این تفاوت همین بس که دونالد ترامپ که در نوع خود متفاوت‌ترین کاندیدای ریاست‌جمهوری بود، اکنون کاندیدایی متفاوت از دونالد ترامپ ۲۰۱۶ شده است؛ او ضعیف‌تر نشده و برعکس، زخم‌هایی که دموکرات‌ها با هدف تضعیف ترامپ به پیکره ریاست‌جمهوری وی انداختند، او را نکشت و در مواردی قوی‌تر و مصمم‌ترش کرد و قطبش فضای سیاسی، جمهوری خواهان را در جمایت از وی متحدتر کرد. به عنوان نمونه می‌توان به رفتار منسجم آنها در جریان استیضاح ترامپ و نیز تأیید نامزد جمهوری‌خواهان برای دیوان عالی کشوری، اشاره کرد.
۴. یادآوری یک واقعیت نگران‌کننده؛ آنچه دونالد ترامپ -شومن و بیزنس‌من سابق- در انتخابات سال ۲۰۱۶ با دست‌های خالی از اختیارات و اعتبارات سیاسی -نه در یک کشور لاتین، بلوک شرقی یا خاورمیانه‌ای- بلکه در ایالات متحده آمریکا با آن سیستم انتخاباتی نخبه‌گرا و پیچیده، با تکیه بر توانایی‌های عوام‌فریبانه خود (و احتمالاً کمک روس‌ها) انجام داد، حال در انتخابات ۲۰۲۰ با دست‌های پُرتر و انگیزه مضاعف انجام خواهد داد. این خود به تنهایی دلیل کافی است تا دیگر هیچ دموکراتِ انتخابات‌دیده‌ای با دیدن پیشتازی مداوم بایدن در نظرسنجی‌ها آسوده‌خاطر نشود.
۵. دونالد ترامپ تقریباً به همان میزان که در بخشی از جامعه منفور است، در بخش دیگر محبوبیت دارد، اما سرنوشت انتخابات نه در دست لیبرال‌هایی است که وی را لعنت می‌کنند و نه در دست محافظه‌کاران سینه‌چاک و ترامپیست‌ها است. بلکه قشر تعیین کننده افرادی هستند که مدح و ذم ترامپ یا بایدن برای‌شان خالی از معناست و تنها به وضعیت معیشت خود در دوره‌های مختلف می‌نگرند و بر این اساس رأی می‌دهند.
گالوپ اخیراً یک نظرسنجی انجام داد که نتیجه قابل تأملی به همراه داشت؛ ۵۶ درصد از پاسخ دهندگان اقرار می کنند که وضعیت آنها نسبت به ۴سال قبل بهتر است. با توجه به اینکه بازار کار در دوره شیوع کرونا آسیب دیده و اکنون در مسیر بهبودی است و نیز با توجه به تعمیق دوقطبی سیاسی، رضایت نسبی ۵۶ درصدی نتیجه‌ای خیره‌کننده است. جالب‌تر اینکه وقتی باراک اوباما و جرج بوش پسر برای دوره دوم ریاست‌جمهوری خود وارد رقابت شدند، این آمار به ترتیب ۴۵ درصد و ۴۷ درصد بود. هر ۲ نیز برای یک دوره ۴ ساله دیگر انتخاب شدند.
۶. دونالد ترامپ حامیان جدیدی خواهد داشت که دست خود را چه در نظرسنجی‌ها و چه در میان عموم رو نکرده‌اند. هرچند روزنامه‌نگارانی چون توماس فریدمن و توماس ادسال هشدارهایی در این زمینه داده‌اند. ترامپ پس از کسب نمره‌های مطلوب اقتصادی و به‌رغم آثار مخرب کرونا و اقدامات جنجالی ۴ سال اخیر، همچنان اغلب حامیان سابق خود را حفظ کرده و چه بسا جمعی را هم به پایگاه رأی خود افزوده باشد. وی در میان سفیدپوستان نژادپرست، مسیحیان انجیلی، کشاورزان روستایی، مردان متأهل بالای ۴۵ سال، افراد بدون مدرک دانشگاهی، و نیز بخشی از اقشار کم‌درآمد (نظیر کارگران یقه‌آبی) و مورد اخیرتر بخشی از لاتین‌تبارها، یک پایگاه اجتماعی قدرتمند دارد.
۷. ترامپ با نیرنگ‌ها و نقشه‌های جدیدی وارد میدان نبرد ریاست‌جمهوری شده است. او حالا از تمامی قدرت دولتی و شخصی خود، قانون‌گذاران و قضات و سناتورهای کشوری و ایالتی هم‌حزبی، استفاده حداکثری خواهد کرد تا به هر روش ممکن -هر روشی- از سرکوب آرای حوزه‌های دموکرات و ابطال بخشی از آرای زودهنگام ایمیلی و پستی دموکرات‌ها گرفته تا مهندسی آرای الکترال، بکارگیری تاکتیک جری‌مندرینگ، و یا اقدامات پسا انتخاباتی وی -که خود گستره‌ای از اقدامات احتمالی خطرناک را در برمی‌گیرد- چنگ خواهد زد تا در کاخ سفید ماندگار شود. در چنین شرایطی اساساً حتی اگر نتیجه انتخابات چند واحد درصد بالاتر از پیش‌بینی نظرسنجی‌ها رقم بخورد، باز هم تضمینی نیست که انتقال قدرت به شکل آرام و بی‌دردسر محقق شود. تنها کافی است ترامپ به وعده خود، مبنی بر عدم پذیرش نتیجه انتخابات در صورت شکست، عمل کند.
و نکته پایانی محتوای چرخه اخبار کنونی؛ آنچه در یک لحظه خاص از زمان در جریان است ، می تواند بر نگرش رأی دهندگان ، به ویژه در ایالات در حال چرخش تأثیر بگذارد. در همین ۵ روز باقی مانده تا روز نهایی انتخابات، رویدادهای غیرمنتظره می‌توانند در زمین بازی تحول‌آفرین باشند. احتمال این تحول‌‌آفرینی از جانب ترامپ و به نفع ترامپ باشد، بیشتر به نظر می‌رسد. هرچند احتمال مقابلش را نیز نباید نادیده گرفت. ادعای اخیر درباره ایمیل‌های مخفی هانتر بایدن در لپ تاپ وی، همراه با پیوند به پدرش، فرصتی مناسب برای ترامپ بوده است. علاوه بر این ، اگر بهبود اقتصادی ادامه یابد، خبرهای خوب ممکن است باد را در بادبان ترامپ بیاندازد.
