10 لحظه فراموش‌نشدنی در تاریخ جام جهانی

۱۰- جام جهانی ۲۰۰۲، رفتن ناگهانی کین از جام جهانی

تیم ملی ایرلند سال ۲۰۰۲ بعد از ۸ سال دوباره پایش با جام جهانی باز ‌شد. ایرلندی‌ها برای موفقیت‌شان در این بازی‌ها که در ژاپن و کره برگزار می‎شد، روی ‎ کاپیتان تیم حساب زیادی باز کرده بودند، اوضاع اما جور دیگری پیش رفت. روی کین، ستاره پیشین منچستریونایتد قبل از شروع جام جهانی از اردوی تیم در جزیره سایپان اخراج شد. کین از امکانات کمپ تیم اصلا راضی نبود و نرسیدن به موقع تجهیزات تمرین از جمله لباس و توپ مزید بر علت شد تا تصمیم به بازگشت به خانه بگیرد.

نظر کین البته بعد از صحبت با میک مک‌کارتی، مربی تیم عوض شد و به ماندن رضایت داد. هر چند دوران صلح دوام چندانی نداشت و انتقادهای سخت و پر از ناسزای او به مربی، آن‌هم جلوی چشم بازیکنان و کادر فنی تیم در نهایت به اخراجش‌ منجر شد. نیل کوئین، مهاجم سابق ایرلند در این باره گفت: "هر چه از دهانش در آمد به مک‌کارتی گفت؛ شخصیت او، نوع بازی‌اش، روش کاری‌، تاکتیک‌ها و همه کارهایی که برای تیم کرده را زیر سوال برد."

کین از اردوی تیم اخراج شد و کل تابستان جز بیرون بردن سگش کار دیگری نداشت. هم‌تیمی‌های او اما در نبودش تا یک‌هشتم نهایی پیش رفتند و دست آخر در ضربات پنالتی توسط اسپانیا از جام جهانی بیرون افتادند.

۹- جام جهانی ۲۰۰۲؛ کره جنوبی، ایتالیا و داور اکوادوری

ایتالیا از مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۰۲ به عنوان تیم دوم صعود کرد تا در یک‌هشتم نهایی مقابل کره جنوبی، میزبان این رقابت‌ها بایستد؛ قرعه‌ای نسبتا خوشایند برای جووانی تراپاتونی و تیمش. هر چند آن‌ها نمی‌دانستند یکی از غیرمنتظره‌ترین اتفاقات تاریخ فوتبال انتظارشان را می‌کشد.

ایتالیا در دقیقه ۱۸ با گل کریستین ویری جلو افتاد اما دو دقیقه مانده به پایان بازی، سئول کی‌هیون، بازیکنی که بعدها برای باشگاه‌های انگلیسی ولورهمپتون، ردینگ و فولام بازی کرد، گل تساوی کره جنوبی را زد تا بازی به وقت اضافه کشیده شود. تنها سه دقیقه مانده به پایان وقت اضافه، آن یونگ‌هوان "گل طلایی" را زد و ایتالیا در دور دوم از این جام جهانی حذف شد.

به عقیده بسیاری بایرون مورنو، داور اکوادوری بازی در باخت ایتالیا بی‌تأثیر نبود. او خطایی که به عقیده ایتالیایی‌ها پنالتی بود را نگرفت، یک گل‌شان را افساید اعلام کرد و به فرانچسکو توتی هم به دلیل تمارض کارت قرمز نشان داد.

آن یوانگ هوان بعد از این اتفاق از باشگاه پروجای ایتالیا اخراج شد و با وجود تغییر نظر ایتالیایی‌ها، ترجیح داد به باشگاهی در ژاپن بپیوندد. گاس هیدینک، مربی وقت کره جنوبی در مورد این تصمیم لوچیانو گائوچی، رئیس باشگاه گفت: " این یک واکنش بچه‌گانه است. در دنیای ورزش، بازیکنان در کشورهای مختلف بازی کنند. این موضوع آنقدر مسخره است که ارزش حرف زدن هم ندارد."

۸- جام جهانی ۲۰۱۰؛ اعتصاب بازیکنان فرانسه

نیکلاس آنلکا، مهاجم فرانسه در حالی به جام جهانی آفریقای جنوبی پا گذاشت که ۷ ما بود برای تیم ملی کشورش گل نزده بود. او در اولین بازی تیمش در جام جهانی مقابل اروگوئه هم پایش به گل باز نشد با این حال در دیدار دوم جلوی مکزیک در ترکیب اصلی قرار گرفت. هر چند عملکرد غیرقابل قبول این بازیکن باعث شد رمون دومنک، مربی تیم او را در پایان نیمه اول از بازی بیرون بکشد. بعد از این بازی که با باخت ۲-۰ فرانسوی‌ها به پایان رسید مشخص شد، آنلکا بین دو نیمه در رختکن به دومنک ناسزا گفته و چون حاضر به معذرت خواهی نشده، مربی او را از تیم اخراج کرده است. ماجرا اما اینجا تمام نشد.

بعد از این اتفاق بازیکنان تیم ملی فرانسه با یک بیانیه مخالفت خود را به تصمیم دومنک اعلام کردند و به جای رفتن به زمین تمرین به اتوبوس تیم بازگشتند. دومنک در واکنش به آن‌ها گفت: " اخراج او بهترین تصمیم بود. برای بچه‌هایی که تیم ملی فرانسه الگوی آن‌هاست متأسفم. آنلکا حق نداشت آن حرف‌ها را به من بزند." فرانسه در آخرین بازی خود ۲-۱ به میزبان باخت و به عنوان تیم آخر گروه از جام جهانی خداحافظی کرد.

۷- جام جهانی ۱۹۹۸؛ رونالدو و راز بازی فینال

در جام جهانی فرانسه رونالدوی ۲۱ ساله که برای اینترمیلان بازی می‌کرد، گران‌ترین فوتبالیست دنیا بود. وقتی برزیل در فینال مقابل فرانسه قرار گرفت، همه برزیلی‌ها برای رسیدن به قهرمانی جهان در "استا دو فرانس" به این بازیکن امید بسته بودند. رونالدو از ابتدای آن جام ۴ گل برای برزیل زده بود و جای خالی اسمش در فهرست اولیه بازیکنان تیم برای دیدار فینال، باعث تعجب همه شد.

رونالدو در نهایت در ترکیب اصلی گرفت اما مثل همیشه در اوج نبود و برزیل بعد از مبارزه‌ای سخت در نهایت بازی را با نتیجه ۰-۳ به فرانسه واگذار کرد. رونالدو بعد از آن بازی گفت: "بعد از خوردن نهار تشنج کردم و سه چهار دقیقه از حال رفتم. نمی‌دانم چرا این‌طور شد. هیچکس نمی‌داند. نمی‌دانم، شاید به خاطر فشارعصبی یا هیجان این اتفاق برایم افتاد."

بعد از این جریان برخی می‌گفتند حامیان تیم ملی برزیل و فدراسیون فوتبال این کشور با وجود حال بد رونالدو او را وادار به بازی در فینال کرده بودند. برخی دیگر هم از بیماری پنهان این بازیکن حرف می‌زدند.

۶- جام جهانی ۱۹۹۴؛ استفاده ماردونا از مواد نیروزا

دیگو مارادونا که با درخشش خود تیم ملی آرژانتین را به فینال جام‌های جهانی ۱۹۸۶و ۱۹۹۰ رساند، در حالی به سومین جام جهانی خود پا می‌گذاشت که به دلیل تست مثبت دوپینگ چندین ماه از بازی محروم و بعد از آن در پی شلیک به خبرنگاران به حبس تعلیقی محکوم شد. بازگشت رویایی او به جام جهانی اما در نهایت برایش به یک کابوس تبدیل شد.

ماجرا از این قرار بود که فریادهای دیوانه‌وار مارادونا در حالی که با چشمان کاملا باز به دوربین نگاه می‌کرد موقع خوشحالی پس از گل به یونان همه را نسبت به سلامت روانی او مشکوک کرد. اسطوره آرژانتینی در دیدار بعدی تیمش مقابل نیجریه هم به زمین رفت اما حتی فکرش را هم نمی‌کرد که این آخرین باری خواهد بود که پیراهن تیم ملی آرژانتین را به تن می‌کند. تست دوپینگ مارادونا مثبت شد و به دلیل استفاده از ماده ممنوعه افدرین، ۱۵ ماه محروم و مجبور به ترک جام جهانی شد. او بعد از این اتفاق گفت: " آن‌ها من را بازنشسته کردند. فکر نمی‌کنم به دنبال یک انتقام دیگر باشم. آن‌ها روحم را پاره پاره کردند."

۵- جام جهانی ۱۹۸۲؛ شوماخر، باتیسون را ناک‌اوت کرد

دیدار آلمان غربی و فرانسه در نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۸۲ که بعد از رد و بدل شدن ۶ گل در وقت عادی و اضافه به پنالتی کشیده شد، یکی از بهترین بازی‌ها در تاریخ این رقابت‌هاست. این دیدار در عین حال با یکی از خشن‌ترین حرکات فوتبال که خطا اعلام نشد، به خاطره‌ها پیوست.

پاتریک باتیسون، مدافع فرانسوی در نیمه دوم بازی وقتی نتیجه ۱-۱ بود به زمین رفت و چند دقیقه بعد میشل پلاتینی با پاسی که برایش فرستاد او را در موقعیت گل قرار داد. هارولد شوماخر، دروازه‌بان آلمان از دروازه بیرون آمد اما مدافع فرانسه زودتر خودش را به توپ رساند و شوت کرد. ضربه ‌ باتیسون از کنار دروازه عبور کرد اما تنه بسیار خشن شوماخر به این بازیکن به مصدومیت شدید او منجر شد. پاتیسون بعد از این برخورد از حال رفت، سه دنده و دو دندان او شکست و کمرش به شدت آسیب دید. او گفت: "تنها چیزی که می‌دانم این است که شوماخر می‌خواست به هر قیمتی برنده شود و آن بعد‌از‌ظهر خشونت را از حد گذراند."

چارلز کوردو، داور هلندی در عین ناباوری برای این حرکت به شوماخر حتی کارت زرد هم نشان نداد. آلمان غربی در نهایت به فینال رسید و در مادرید از ایتالیا شکست خورد.

۴- جام جهانی ۱۹۹۰؛ رایکارد روی فولر تف انداخت

رقابت دیرینه تیم‌های آلمان غربی و هلند که در فینال جام جهانی ۱۹۷۴ مقابل هم قرار گرفتند (در آن جام، آلمانی‌ها قهرمان شدند) در جام جهانی ۱۹۹۰ وقتی این دو تیم در دور دوم به هم خوردند، به اوج خود رسید؛ زمانی که رودی فولر، مهاجم پیشین آلمان دو بار قربانی یکی از زشت‌ترین رویدادهای این مسابقات شد.

فرانک رایکارد بعد از خطا روی فولر، کارت زرد گرفت. بعد از آن ‌که این دو بازیکن به عقب برگشتند تا در پست خود قرار بگیرند، رایکارد روی موی فولر آب دهان انداخت و مهاجم آلمانی که سعی می‌کرد اتفاق را برای داور آرژانتینی توضیح دهد خودش هم کارت زرد گرفت.

یک دقیقه بعد این دو بازیکن با هم درگیر شدند و داور به هر دویشان کارت قرمز نشان داد. درست بعد از آن وقتی فولر در عین ناباوری دست به کمر ایستاده بود، رایکارد یک بار دیگر روی سر او تف کرد. بازیکن هلندی در این باره گفت: "آن روز اشتباه کردم، همیشه احترام رودی فولر را داشتم اما بعد از دیدن کارت قرمز از کوره در رفتم. بعد از بازی با او حرف زدم و معذرت خواستم. خوشحالم که قبول کرد. من دیگر حس بدی در مورد او ندارم."

آلمان غربی آن بازی را برد، در نیمه‌نهایی انگلیس را شکست داد و با غلبه بر آرژانتین در فینال، برای سومین بار قهرمان جهان شد.

۳- جام جهانی ۲۰۱۴؛ آلمان جلوی برزیل از خود بی خود شد

برزیل، پرافتخارترین تیم جام جهانی و میزبان دوره قبلی این رقابت‌ها، به دنبال کسب ششمین قهرمانی جهان پیش چشم هوادارانش بود. این تیم نیمار را داشت، یکی از نوابغ فوتبال دنیا که قرار بود تیم را در راه رسیدن به موفقیتی دیگر رهبری کند.

اوضاع آن طور که برزیلی‌ها می‌خواستند پیش نرفت؛ برزیل به سختی خود را به نیمه‌نهایی رساند و در این مسیر نیمار را هم به دلیل مصدومیت از دست داد. تیاگو سیلوا، کاپیتان تیم هم برای کارت‌های زردی که گرفته بود از نیمه‌نهایی جا ماند.

نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۱۴ میان برزیل و آلمان شاید باورنکردنی‌ترین بازی تاریخ باشد. برزیل که ۳۹ دیدار قبلی خود در خانه را بدون شکست پشت سرگذاشته بود، در نیمه اول مسابقه ۵ گل خورد. آلمان در نیمه دوم هم دو بار دیگر دروازه برزیل را باز کرد و در نهایت اسکار در دقیقه ۹۰ بازی پایش به یکی از "بی‎خاصیت‌ترین" گل‌های فوتبال ملی برزیل باز شد. خط حمله خارق‌العاده آلمان در برابر دفاع از هم گسیخته و نامنظم برزیل نتیجه ‌ای را رقم زد که همه را انگشت به دهان نگاه داشت.

یواخیم لو، مربی آلمان که قهرمان آن دوره از جام جهانی شد، گفت برزیلی‌ها در آن بازی "فرو ریختند". لوئیس فلیپه اسکولاری، مربی وقت برزیل هم از آن دیدار به عنوان "بدترین روز زندگی" خود یاد کرد؛ روز افول مربی‌ای که ۱۲ سال پیش از آن برزیل را به قهرمانی جهان رسانده بود.

۲- جام جهانی ۲۰۱۴؛ سوارس، کیه‌لینی را گاز گرفت

تیم ملی ایتالیا، قهرمان ۴ دوره جام جهانی در رقابت‎های ۲۰۱۴ برزیل بعد از برد مقابل انگلیس و باختی غیرمنتظره جلوی کاستاریکا، برای صعود به یک‌هشتم نهایی به ۳ امتیاز بازی با اروگوئه نیاز داشتند. حریفی که در جام جهانی قبلی تا نیمه‌نهایی پیش رفته بود؛ آن هم به لطف لوئیس سوارز که در یک‌چهارم نهایی یک اخراج برای خودش خرید و شوت بازیکن غنا را با دست از روی خط دروازه بیرون کشید تا مانع از برد حتمی حریف شود.

۱۰ دقیقه مانده تا پایان بازی ایتالیا و اروگوئه، شاگردان اسکار تابارس در حال حمله بودند که سوارس و کیه‌لینی در محوطه جریمه به هم برخورد کردند و به زمین افتادند. مهاجم ایتالیا پیراهنش را پائین کشید تا جای گاز روی شانه چپش را نشان دهد. کمی آن‌طرف‌تر هم سوارز دهانش را گرفته بود و ادعا می‎کرد مدافع حریف با آرنجش به او زده است.

داور به این اتفاق هیچ واکنشی نشان نداد و یک دقیقه بعد از آن پاس سوارز به دیگو گودین، گل پیروزی اروگوئه و حذف ایتالیا از جام جهانی را به دنبال داشت. سوارز در مورد حرکتش گفت: "ما در محوطه جریمه بودیم و او با شانه‌اش به من برخورد کرد. این اتفاقات در زمین می‌افتند و نباید آن‌ها را بزرگ کرد."

اما فیفا با سوارز موافق نبود و او را ۴ ماه از هر گونه فعالیت فوتبالی، محروم کرد. بلندترین محرومیت تاریخ جام جهانی برای بازیکنی در نظر گرفته شد که دو بار پیش از این هم به خاطر گاز گرفتن، مجازات شده بود.

۱- جام جهانی ۲۰۰۶؛ ضربه سر زیدان به ماتراتزی

زیدان که آن زمان برای رئال مادرید بازی می‌کرد، گفته بود بعد از جام جهانی ۲۰۰۶ از فوتبال خداحافظی خواهد کرد.

زیدان فرانسه را به یک فینال دیگر در جام جهانی رساند، ۸ سال بعد از این که دو گل او به برزیل، اولین قهرمانی جام جهانی برای این تیم را به همراه داشت. فینال جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، آخرین بازی دوران حرفه‌ای این اسطوره فرانسوی بود.

پنالتی زیدان در دقیقه ۷ بازی گل شد تا فرانسه خیلی زود از ایتالیا جلو بیفتد. ۱۲ دقیقه بعد اما مارکو ماتراتزی بازی را به تساوی کشید.

در نیمه دوم وقت اضافه دو بازیکن زننده گل با هم درگیر شدند و ماتراتزی به زمین افتاد. لحظه درگیری البته از چشم دوربین‌های پخش زنده تلویزیونی پنهان ماند و تازه در صحنه آهسته مشخص شد چه اتفاقی افتاده: بعد از رد و بدل شدن چند کلمه بین این دو بازیکن، زیدان جلو رفت و با سر به سینه ماتراتزی کوبید.

اوراسیو الیسوندو، داور بازی وقتی توسط داور چهارم از این درگیری مطلع شد، به زیدان کارت قرمز نشان داد؛ پایانی تلخ برای دوران درخشان بازی او.

آلن شیرر، کاپیتان سابق تیم ملی انگلیس و کارشناس بی‌بی‌سی گفت: "خیلی ناراحت‌کننده است که بازیکن بزرگی مثل زیدان این گونه دوران حرفه‌ایش را به پایان برساند. فقط خود او می‌تواند بگوید آن لحظه به چه فکر می‌کرده. به نظر نمی‌آمد ماتراتزی کاری کرده باشد، بنابراین باورنکردنی است که کسی مثل زیدان در دیداری در این حد و اندازه و جلوی چشم میلیون‌ها نفر چنین کار احمقانه‌ای را انجام بدهد."