سایه سنگین جنگ اوکراین بر انتخابات فرانسه

به گزارش اقتصادنیوز فرانسوی‌ها رئیس جمهور خود را در ۲ دور انتخابات ماه جاری (۱۰ و ۲۴ آوریل ) انتخاب می کنند، انتخاباتی که برای فرانسه بسیار مهم، برای اروپا کلیدی است، و برای رئیس‌جمهور آمریکا برنده شدن امانوئل مکرون، ارجحیت دارد.

اما رقابت او با لوپن نزدیک و نزدیک‌تر شده است. به گزارش نیویورک‌تایمز، فرانسوی‌ها در ماه قدرتمندترین مقام فرانسه که کنترل قابل‌توجهی بر سیاست داخلی و خارجی در یکی از پرجمعیت‌ترین و با نفوذترین کشورهای عضو اتحادیه اروپا دارد، انتخاب کنند. جنگ در اوکراین بر پوشش خبری در فرانسه مسلط بوده و تا حد زیادی بر این کمپین سایه انداخته است.

ورود دیرهنگام رئیس جمهور امانوئل ماکرون به کمپین انتخاباتی و تمرکز او بر اوکراین، او را در برابر یک چالش قوی از جناح راست آسیب پذیر کرده است.

رئیس جمهور امانوئل مکرون متهم شده است که از موقعیت خود به عنوان یک رهبر دوران جنگ و دیپلمات ارشد اروپا برای اجتناب از رویارویی با مخالفان استفاده می کند و برخی از منتقدان نگران این هستند که این کمپین خنثی فاقد بحث‌های اساسی بوده است.

اما رقابت اخیراً با رشد رقیب اصلی او، مارین لوپن، رهبر راست افراطی در نظرسنجی‌ها با پلتفرمی ضد اتحادیه اروپا، ضد ناتو و طرفدار روسیه که در صورت پیروزی او در سطح جهانی بازتاب پیدا می‌کند، جدی شده است.

راجر کوهن، خبرنگار نیویورک‌تایمز از پاریس گزارش داد: سرانجام امانوئل ماکرون پا به میدان گذاشت. رئیس جمهور فرانسه این آخر هفته وارد عرصه وسیعی شد که در تاریکی فرو رفت و تنها با نورافکن ها و میله های نورانی روشن شد، در مقابل جمعیتی متشکل از ۳۰ هزار هوادار در یک استادیوم گنبدی در حومه پاریس. این یک حضور کاملاً طراحی شده بود - اولین گردهمایی مبارزاتی او برای انتخاباتی که اکنون در حال برگزاری دور اول است - با چیزی شبیه به حال و هوای یک کنسرت راک.

اما آقای مکرون آمده بود تا زنگ خطر را به صدا درآورد. او به جمعیت گفت: «همه چیز قطعی شده است، که همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت».

کمپین بین‌المللی به جای کمپین انتخاباتی ملی

تلاش دیپلماتیک برای پایان دادن به جنگ در اوکراین برای آقای ماکرون وقت گیر بوده است، به طوری که او زمان کمی برای انتخابات فرانسه در اختیار داشته است، آن هم تنها برای بیدار شدن فرانسه از خطر فزاینده ای که می تواند با پیروزی جناح راست ضد مهاجر با سیاست دوستدار مسکو و بدبینی اش به ناتو، ایجاد شود.

کمپین مارین لوپن، رهبر جناح راست که سومین تلاش خود را برای به دست آوردن قدرت انجام می دهد، طی دو هفته گذشته افزایش یافته است، زیرا پس از افزایش بیش از 35 درصدی قیمت بنزین در سال گذشته، تمرکز صبورانه لوپن بر مسائل هزینه های زندگی در میان میلیون ها فرانسوی که در تلاش برای تامین هزینه های زندگی هستند طنین انداز شده است.

نقش رهبری اروپا در فقدان مرکل

 مکرون به دلیل ایفای نقش میانجی مورد تحسین قرار گرفته است، در حالی که لوپن با چرخشی عجیب علیه پوتین شده و پناهندگان را در آغوش گرفته است.

بر اساس گزارش الجزیره، تا به امروز، 30000 پناهجوی اوکراینی وارد فرانسه شده اند و امانوئل وارگون وزیر مسکن اعلام کرده است که دولت آماده میزبانی از نزدیک به 100000 نفر است.

بر اساس یک نظرسنجی فرانسوی که چند روز پس از آغاز تهاجم انجام شد، 88 درصد گفتند که شوکه شده اند و اکثریت "بسیار نگران" هستند.

این جنگ بیشتر نامزدهای پیشتاز ریاست جمهوری را تحت تاثیر قرار داده است و تحلیلگران می گویند امانوئل ماکرون، که به طور مداوم جانب اروپا را رهبری می کند، از پدیده "گردش پرچم" سود می برد.

رئیس جمهور در دیپلماسی شاتل شرکت داشته و چندین دور گفتگو با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و ولودیمیر زلنسکی، همتای اوکراینی خود داشته است.

پیام‌های انتخاباتی نهفته مکرون در ایفای نقش بین‌المللی

برونو کوترس، محقق در Cevipof Sciences Po، به الجزیره گفت: ماکرون همیشه نقش رئیس دولت را به عنوان یک رهبر تاریخی اروپایی درک کرده است. او به ما پیامی می‌فرستد که در صورت انتخاب مجدد، معیار مهمی از استقلال سیاسی، دفاعی، امنیتی و انرژی از اتحادیه اروپا در مرکز دوره بعدی او وجود خواهد داشت».

به نظر می رسد ماکرون سه سمتی را که در حال حاضر در اختیار دارد – به عنوان رئیس جمهور فرانسه، نامزد ریاست جمهوری و رئیس شورای اتحادیه اروپا – در یک واحد متحد کرده است.

کوترس توضیح داد: «از طریق فعالیت‌های خود به عنوان رئیس شورای اتحادیه اروپا در مدیریت جنگ اوکراین، او به ما این پیام را می‌دهد که یک کاندیدای جاه‌طلب ریاست‌جمهوری، یک اصلاح‌طلب است که در صحنه اروپا فعال است. در مورد مدیریت بحران، مکرون نشان داده است که قادر به ارائه راه حل است».

مکرون، رهبری خود را در صحنه بین المللی به تصویر بکشد

تریستان گوئر، تحلیلگر سیاسی در Sciences Po Grenoble، گفت که اقدامات ماکرون با انتظاراتی که رای دهندگان از او دارند همخوانی دارد.

او گفت: «فرانسه سنت طولانی در میانجیگری در درگیری های مهم بین المللی دارد. ماکرون در حال تداوم این نقش دیپلماتیک فرانسه است که برای وجهه عمومی او عالی است. او ترجیح داد به جای اینکه محکم برای انتخاب مجدد خود مبارزه کند، رهبری خود را در صحنه بین المللی به تصویر بکشد. جنگ اوکراین او را به یک استراتوسفر جدید سوق داده است - سطح دولتمردان جهانی».

او بر روی یک پایه قرار گرفته است و خوب دیده می‌شود، اما این نیز می تواند او را در وضعیت نامناسبی قرار دهد، زیرا او به نگرانی هایی که مردم، عمدتاً در جبهه اقتصادی [داخلی] دارند، مانند قدرت خرید و هزینه زندگی، توجه نمی کند».

اهمیت پیروزی مکرون، آن سوی مرزهای فرانسه

لوک مک گی تحلیلگر CNN نیز نوشت: امانوئل مکرون با ولادیمیر پوتین تماس تلفنی داشت. مدت کوتاهی پس از پایان این نشست، رئیس جمهور فرانسه اعلام کرد که بین همتای روس خود و جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، به شرط عدم تهاجم روسیه به اوکراین، میانجیگری خواهد کرد.

روز بعد پوتین دو منطقه اوکراین را مستقل اعلام کرد و تا پایان هفته نیروهای خود را به این کشور اعزام کرد.

از زمان آغاز بحران، مکرون نقش یک دولتمرد اروپا را بر عهده گرفته است و مایل است چندین بار رو در رو و تلفنی با پوتین صحبت کند، به گونه ای که دیگر رهبران جهان یا تمایلی به صحبت کردن نداشند یا به اعتقاد حامیان ماکرون، قادر به انجام آن نباشند. ماکرون چشم انداز بزرگی برای غرب دارد.

پوتین محدودیت های نفوذ خود را آشکار کرده است. منتقدان ممکن است استدلال کنند که زیاده روی ماکرون در تماس با مردی که بایدن او را جنایتکار جنگی توصیف کرده است، به وی مشروعیت می‌بخشد، اما متحدان او می گویند که حداقل باز نگه داشتن خط به مسکو هرگونه ادعایی را که پوتین می تواند مطرح کند مبنی بر منزوی بودن و نداشتن هیچ جایگزین دیپلماتیک غیر از تهاجم از بین می برد. 

آخرین نظرسنجی‌ها

آخرین نظرسنجی از گروه معتبر Ifop-Fiducial نشان داد که خانم لوپن در دور اول رای گیری یکشنبه آینده 21.5 درصد آرا را به دست می‌آورد که تقریباً دو برابر سهم آرای حزب راست افراطی در حال محو اریک زمور با 11 درصد آرا بود، و البته همراه با کاهش فاصله نسبت به آقای مکرون با 28 درصد.

دو نامزد پیشرو در 24 آوریل به دور دوم راه می یابند. این نظرسنجی که برای آقای مکرون نگران‌کننده‌تر است، نشان می‌دهد که او در دور دوم تنها با 53.5 درصد به 46.5 درصد از خانم لوپن برتری دارد. در آخرین انتخابات ریاست جمهوری، در سال 2017، آقای مکرون در دور دوم، خانم لوپن را با 66.1 درصد به 33.9 درصد شکست داد.

 نیکلاس تنزر، نویسنده‌ای که علوم سیاسی در دانشگاه ساینس پو تدریس می‌کند، می‌گوید: «این یک توهم است که در این انتخابات آقای مکرون برنده شده است. با میزان بالای ممتنع، که ممکن است، و میزان نفرت از رئیس جمهور در میان برخی افراد، ممکن است یک شگفتی واقعی وجود داشته باشد. این ایده که لوپن برنده شود غیرممکن نیست».

این تصور یک ماه پیش مضحک به نظر می رسید. خانم لوپن پس از تلاش و شکست در سال‌های 2012 و 2017 به نظر تمام‌شده بود.

آقای زمور، یک کارشناس تلویزیونی ضدمهاجر که به سیاستمداری تبدیل شده بود که بیشتر از دونالد ترامپ در مورد او صحبت می‌کرد، خود را در سمت راست به تصویر کشیده بود، همراه با یک طیف سیاسی با بیان اینکه اسلام و فرانسه ناسازگار هستند.

جایگاه آقای ماکرون در نظرسنجی‌های هفته گذشته دو یا سه درصد کاهش یافته است و به دلیل امتناع وی از مناظره با نامزدهای دیگر و هوای عمومی او به خاطر داشتن موضوعات مهم‌تری مانند جنگ و صلح در اروپا، هدف انتقادات فراوان قرار گرفت. 

هفته گذشته، یک کاریکاتور صفحه اول روزنامه لوموند، آقای ماکرون را نشان می داد که تلفن همراه خود را در دست گرفته و از جمعیت در یک تجمع دور می شود، و می‌گوید: «ولادیمیر، من تازه کارم را تمام می‌کنم و با شما تماس می‌گیرم».

شانس پیروزی مکرون

در 10 آوریل آقای مکرون بار دیگر با رای دهندگان روبرو خواهد شد. این بار او نه چندان بر اساس آرزوهای خود برای مرکزگرای رادیکال، بلکه بر اساس سوابق خود به عنوان یک اصلاح طلب سرسخت، بر اساس دیدگاه خود برای امور جهانی، و به عنوان یک رهبر که به سیاست فرانسه نیرو بخشیده است. به یک معنا، آقای مکرون به نظر می رسد که به زودی می تواند بگوید که سابقه اش ثابت شده است.

مدل انتخاباتی اکونومیست به او شانس 98 درصدی برای حضور در دور دوم در 24 آوریل، و 78 درصد شانس پیروزی مجدد وی در انتخابات را می دهد (البته این رقم اخیراً کاهش یافته است).

روایت هشداردهنده برای جهان

اکونومیست در سرمقاله این هفته خود نوشته بود: پیروزی او یک دستاورد قابل توجه خواهد بود. از زمان شارل دوگل در سال 1965، فرانسوی‌ها دوباره رئیس‌جمهوری را انتخاب نکردند که اکثریت مجلس را داشته باشد. با این حال، هر چه بیشتر نگاه کنید، لیبرال‌های بیشتری در سراسر جهان باید آقای مکرون را به عنوان یک روایت هشدار دهنده ببینند.

در سیاست اقتصادی است که مرکزگرایی او بیشترین موفقیت را داشته است. او قبل از روی کار آمدن در سال 2017، استدلال کرد که فرانسه باید به روی جهانی شدن باز باشد، اما بیشتر تلاش کند تا شهروندانش را به مهارت هایی که برای سازگاری با تغییرات نیاز دارند، مجهز کند. اصلاحات نظارتی و کارگری طرفدار بازار او این فلسفه را تجسم می بخشد و منجر به بازگشت چشمگیر در اشتغال و ایجاد مشاغل جدید شده است. او به جای تلاش برای حفظ مشاغل اضافی، آموزش و تحصیلات اولیه را تقویت کرده است. در سطح اروپا، او نیروی محرکه ای در ایجاد NGEU بود، یک صندوق 750 میلیارد یورویی (818 میلیارد دلاری) که به طور مشترک تضمین شده بود تا به اقتصادهای ضعیف اروپا کمک کند تا خود را از چاله ای که کووید-19 آنها را در آن انداخته بود بیرون بیاورد.

با این حال، او در دوره دوم، کارهای زیادی برای انجام دادن دارد. آقای مکرون برای دستیابی به اهرم‌های کنترل دولتی، چه محدود کردن قیمت برق یا مداخله در مدیریت هایپرمارکت‌ها، بسیار مشتاق بوده است. علیرغم همه شایستگی‌های فوق‌العاده‌اش، او نتوانسته امید را به سالمندان فرانسه بازگرداند. اگرچه حامیان او سریعاً به این نکته اشاره می‌کنند که کووید مانع از آن شده است، اما او نتوانسته سیستم بازنشستگی هزارتو را اصلاح کند.

به عنوان یک دولتمرد بین المللی، آقای مکرون به درستی تهدیدی را که چین در حال ظهور و روسیه خشمگین متوجه نظم غربی است، شناسایی کرد. راه حل او تلاش برای تقویت اتحادیه اروپا بود - انجمنی که صدای فرانسه در آن مهم است - حتی اگر این امر باعث تضعیف نهادهایی شود که غرب را به هم پیوند می دهد. او به جای رویارویی با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، برای ساخت پل ها بحث کرد. او می خواست برای ایجاد یک همتای اروپایی، ایفای نقش ناتو را کمرنگ جلوه دهد و آن را به «مرگ مغزی» متهم کرد. با این حال، همانطور که جنگ در اوکراین نشان داد، نقش آمریکا در دفاع از اروپا ضروری است. اگرچه تلاش های او برای شکست جهادگران در ساحل شجاعانه و قابل ستایش بود، اما نتایج کمی به همراه داشته است و اکنون در حال فروپاشی است. مراودات او با بریتانیای نابسامان پس از برگزیت، دلخراش بود – و دقیقاً همان چیزی بود که نخست وزیر غیرجدی بریتانیا می خواست.

آقای مکرون بیشتر از همه در تقویت سیاست فرانسه کوتاهی کرده است. او در انتخابات سال 2017 مارین لوپن، ملی‌گرای نوستالژیک را با 66 درصد به 34 درصد شکست داد. اگر او به دور دوم راه پیدا کند، که محتمل است، نظرسنجی‌ها امروز می‌گویند که آقای مکرون تنها با اختلاف 53 درصد به 47 درصد برنده خواهد شد.

خطر فزاینده راست افراطی

نسبت فرانسوی‌هایی که به نظرسنجی‌ها می‌گویند در دور اول به یکی از نامزدهای راست ناسیونالیست یا چپ ضد سرمایه‌داری رأی خواهند داد، 51 درصد است، اندکی بیشتر از آن‌ میزان که در سال 2017 رای داده بودند.

به عبارت دیگر، پنج سال حکومت توسط پرچمدار مرکزگرایی جهان، حمایت از میانه را در فرانسه کاهش داده است. دلایل زیادی برای این وجود دارد. جنگ و همه‌گیری نیز، سیاست را قطبی کرده است، و نه تنها در فرانسه.

آقای مکرون همچنین گاهی اوقات رای‌دهندگان را با شیوه مشتری مداری خود دفع می‌کند. منتقدان به او لقب «پرزیدنت ثروتمند» می دهند. این برچسب تا حدی به این دلیل است که او مالیات بر ثروت غیرقابل اجرا فرانسه را کاهش داده است، اما بیشتر به این دلیل که رفتارش مانند همان بانکدار بلندپایه‌ای است که زمانی بود.

آقای مکرون همچنین با مشکلی مواجه است که سیاستمداران مسئول همیشه هنگام رقابت با پوپولیست‌ها با آن مواجه هستند. او سیاست‌هایی را ارائه می‌کند که به طرز خسته‌کننده‌ای در واقعیت مستقر هستند. درحالیکه آنها هر چیزی که رأی دهندگان را تحریک می کند، خواه درست باشد یا نه، بلند می گویند.

آخرین دلیل این است که آقای مکرون نسبت به نهادها بی‌توجهی غیر لیبرالی نشان داده است. اگرچه سیاست قدیم معاونان بسیار زیادی داشت، احزاب چپ میانه و راست میانه به نمایش های فرعی در سیاست های ریاست جمهوری تبدیل شده اند. آنچه باقی می ماند، رقابتی است بین آقای مکرون و گروهی از افراط گرایان در چپ و راست.

در نتیجه، نزدیکترین کسی که فرانسه به یک رهبر اپوزیسیون دارد، خانم لوپن است – یک تحسین کننده تاریخی آقای پوتین که قوانین اتحادیه اروپا را با حمایت از شهروندان فرانسوی برای همه چیز، از مسکن گرفته تا شغل، زیر پا می گذارد. شانس 21 درصدی او برای رئیس جمهور شدن به طرز نگران کننده ای بالا است.

در سال 2016، آقای مکرون نوشت: "اگر ما خودمان را در پنج یا ده سال دیگر جمع نکنیم، [خانم لوپن] در قدرت خواهد بود." مرکزگرایان باید از این واقعیت نگران‌کننده که علی‌رغم تمام کارهایی که او انجام داده، سخنان او امروز هم مانند آن زمان درست است، چه تصمیمی بگیرند؟