شاید همینطور باشد، اما نه به این سادگی که بسیاری فرض گرفتهاند.
در واقع، وضعیت سیاسی در ایران بسیار پیچیدهتر و بغرنجتر از آن است که آینده، کاملاً قابل پیشبینی و یا امور کلان صد در صد قابل هدایت و کنترل و مدیریت و مهندسی باشد.
به واقع آن بخشی از جامعه که به هر دلیلی در انتخابات شرکت میکند، ذهنیتِ واحد و از پیش شکل یافتهای در بارۀ نامزدهای انتخاباتی ندارد و عوامل بسیاری بر رأی نهایی آنها اثر میگذارد.
از این رو، نوعِ صحبت و توان سخنوری و قدرتِ حضور ذهن و نحوۀ استدلال و استعدادِ نکتهپرانی و میزان هوش هیجانی و حرکات نمایشیِ هر یک از نامزدهای انتخاباتی میتواند بر جمعیتِ رأی دهنده - به هر تعداد که باشد - اثر بگذارد و آنها را به سمتی خلاف انتظار بکشاند.
در حقیقت، قدرت نهایی نامزدها در زیرِ زبان و پشت خطوط چهرۀ آنان نهفته است و سید ابراهیم رئیسی از این جهت، امتیاز کلانی نسبت به رقبای احتمالی ندارد.
برای نمونه اگر شخصی مانند مسعود پزشکیان از فیلتر شورای نگهبان عبور کند، میتواند به صورت رقیبی سرسخت برای رئیسی در آید.
حتی برخی از اصولگرایان اگر در رقابتشان با آقای رئیسی جدی باشند، به شرط برخورداری از صفات فوق، میتوانند وضع را برای او شکننده کنند و چه بسا خود پیروز این میدان شوند.
منبع: کانال تلگرامی نویسنده