محمود صادقی به رئیسی: چرا در سفر به چین خبری از ایغورهای مسلمان نگرفتید /آنها زیر فشار کار اجباری و عقیم سازی هستند
به گزارش اقتصادنیوز، محمودصادقی نماینده پیشین مجلس در روزنامه اعتماد نوشت:
یکی از موضوعاتی که به نظر می‌رسد در جریان سفر آقای رییسی با چین مغفول باقی مانده، پیگیری وضعیت مسلمانان ساکن در منطقه سین‌کیانگ چین است.
در فرهنگ دینی آیات و روایات فراوانی داریم که در آنها درخصوص ضرورت حمایت از مسلمانانی که مورد ظلم قرار گرفته‌اند، صحبت شده است. بعلاوه اصل سوم قانون اساسی که در 16 بند وظایف دولت جمهوری اسلامی را بیان کرده (در بند 16) به تبیین حوزه سیاست خارجی کشور پرداخته است. در این بند به تعهد برادرانه نسبت به همه مسلمانان و حمایت بی‌دریغ از مستضعفان جهان اشاره شده است.
البته روشن است این حمایت به معنای حاشیه‌سازی، مداخله در امور داخلی سایر کشورها و لشکرکشی و اقدامات مسلحانه نیست. در واقع با حفظ گزاره‌های ارتباطی دوستانه با سایر کشورها هم می‌توان از مسلمانان حمایت کرد. براساس این وظایف است که دولت ایران در بسیاری از مناطق جهان ازجمله در لبنان، سوریه، یمن، فلسطین، عراق و... از مسلمان حمایت می‌کند. اما این روند حمایتی درخصوص مناطق مسلمان‌نشین چین چندان مورد توجه قرار نگرفته است.
منطقه سین‌کیانگ چین که اویغورها در آن ساکن هستند یکی از مناطق تاریخی است که اویغورها از دوران باستانی در آن منطقه زندگی کرده و در دوران بعد به اسلام گرویدند. جالب اینجاست که اویغورها ریشه‌های ایرانی دارند و هم از نظر فرهنگی و نژادی و هم از نظر زبانی نزدیکی فراوانی با ایران دارند.
براساس آخرین آمارها بیش از 11میلیون نفر جمعیت دارند، جمعیتی که دولت چین تلاش‌های فراوانی برای هویت‌زدایی و ادغام آنها در هویت چینی انجام داده است. در واقع فشار زیادی از سوی حاکمیت چین برای جلوگیری از اجرای مناسک دینی مسلمانان اویغور صورت می‌گیرد.
موضوع حجاب هم در این منطقه موضوع مهمی است، برخلاف ایران که در آن حجاب اجباری وجود دارد، براساس گزارش رسانه‌های چینی، در این کشور تلاش می‌شود به اجبار حجاب از سر زنان مسلمان برداشته شود. بسیاری از دانشجویان اویغور به همین دلیل از دانشگاه اخراج شده‌اند. فشارهای دیگری همچون کار اجباری، عقیم‌سازی، سقط جنین و جلوگیری از زاد و ولد و... هم اعمال می‌شود. براساس آمارها نرخ زاد و ولد در منطقه مرتبط با اویغورها حتی تا 24درصد هم کاهش یافته است.
حداقل کاری که دولت و رییس‌جمهوری ایران در این زمینه می‌تواند بکند، پرس‌وجو و طرح پرسش است. ضمن اینکه رییس‌جمهور ایران در جریان سفر به چین می‌توانستند، دیدار از این مناطق را هم برنامه‌ریزی کنند. البته هیچ کس موافق ایجاد تنش در روابط میان دو کشور نیست، اما حداقل می‌توان کاری کرد که اطلاعاتی در این زمینه از سوی مقامات چینی دراختیار ایران قرار بگیرد.
