این عادت ها به روان کودک آسیب می زند

تالاب؛  رابطه امن والد ـ فرزندی یک عشق بی‌قید و شرط برای مراقبت و نگه داری هست. در رابطهعاطفی سالم با کودک، شما پیوندی عمیق و مثبت با کودک ایجاد میکنید.

آن ها کودک را بخاطر اشتباه، تحقیر نمی کنند و وی را نادیده نمی گیرند. پیام آن ها به فرزندشان این هست: «رفتارت را نمی‌پسندم اما همچنان دوستت دارم».‏

آیا تا به حال کودکتان را مورد تحقیر و تمسخر قرار داده‌اید؟
آیا می دانید آسیب‌های روانی آزارهای عاطفی و کلامی همواره با فرزندتان باقی خواهند ماند؟

آزارهای کلامی

آزارهای کلامی بیش از هر چیز هویت و اعتماد به نفس کودک را ویران میکند. پس از یک دوره طولانی قرار گرفتن در معرض خشونت‌‌های کلامی، کودک توانایی برقراری ارتباط سالم با دیگران را از دست میدهد.

او دچار بی‌اعتمادی می شود و در توسعه مهارت‌های اجتماعی و تحصیلی ضعیف میشود. آزارهای کلامی و عاطفی به اندازه خشونت‌های فیزیکی و بی‌توجهی به تغذیه سالم کودک را در معرض خطر قرار می دهد.‏

چگونه کودک در معرض آزارهای کلامی قرار می گیرد؟

شما ممکن هست کودک را با چنین رفتارهایی مورد آزار و خشونت کلامی قرار بدهید‎:‎

ـ کودک را تحقیر کنید و اسامی و عناوین تحقیرکننده‌ای را به او نسبت بدهید؛ مثلاً کودک را احمق، بی‌عرضه، زشت، لاغرمردنی یا چاق بنامید.‏

بدگویی

ـ پشت‌سر کودک بدگویی کنید؛ مثلا به والد دیگرش از رفتارهای او با لحن و کلام آزاردهنده انتقاد کنید؛ در حالی که او صدای شما را می شنود.‏

ـ وجود و هویت وی را با نفرین یا آرزوهای بد زیر سوال ببرید. مثلاً بگویید «کاش اصلا تو را به جهان نمی‌آوردم» یا «باید بچه دیگران می‌شدی»، چنین گفته‌هایی در کودک این احساس را ایجاد میکند که کسی وی را نمیخواهد.‏

تهدید و کتک کودک

ـ تهدید به کتک‌زدن یکی از بدترین روش‌های خشونت و آزار کلامی هست. گفتن جمله‌های تهدیدآمیزی مانند «هم اکنون حسابت را می‌عرف» یا «صبر کن پدرت بیاید» و قرار دادن کودک در موقعیت ناامنی و ترس خشونت‌آمیز هست.‏

ـ ایجاد احساس گناه و متهم کردن کودک با گفتن جمله‌هایی مانند «اگر تو را نداشتم زندگی‌ام بهتر بود» و یا «وجود تو دردسر هست» یا «اگر بهتر رفتار می کردی خواهرت را هم دچار مشکل نمی کردی» همگی تهدیدآمیز و نشانه آزارهای کلامی میباشند.‏

متلک انداختن

ـ متلک انداختن به کودک با گفتن جمله‌ای مانند «چقدر باعرضه‌ای» در موقعیتی که کودک نتوانسته کاری را به درستی انجام بدهد یا کودک را باهوش خطاب کردن وقتی او نمره‌های خوبی نگرفته خشونت کلامی به حساب می آید کودک به راحتی معنای ضمنی حرف شما را می‌فهمد.‏

توهین و فحاشی

ـ والدینی که به یکدیگر به راحتی توهین، تحقیر و فحاشی میکنند
در واقع کودک را نیز مورد خشونت کلامی خود قرار میدهند در یک مطالعه در دانشگاه مریلند مشخص شده هست کودکانی که شاهد خشونت‌های کلامی والدین خود نسبت به یکدیگر میباشند
اکثر دچار افسردگی، اضطراب و مشکلات شخصیتی میشوند.‏

کودکی که در معرض خشونت کلامی هست را شناسایی کنید آزارهای کلامی به سرعت اثر خود را در رفتار کودک نمایان می کنند. کودکی که در معرض این نوع خشونت هست معمولا عکس اشتباهی از خودش دارد.

او همۀ آن چه از والدینش می شنود را تکرار میکند. مثلاً خودش را احمق، بی‌عرضه خطاب میکند و یا میگوید «کسی دوستم ندارد»کودکی که دچار افسردگی، پریشان‌حالی و ناامیدی هست نیز در واقع عکس اشتباهی ازخودش دارد.‏

آسیب‌های فیزیکی

همینطور او خود را در معرض آسیب‌های فیزیکی خود خواسته قرار میدهد.او ممکن هست به خودش صدمه بزند و یا رفتارهای پرخطری نشان بدهد تا بار تحقیر و فشار عصبی را کم کند.‏

کودکانی که در معرض خشونت‌های کلامی قرار میگیرند معمولاً رفتارهایی ضد اجتماع دارند.
این کودکان اکثر پرخاشگری میکنند، دیگران را آزار می دهند و بدرفتاری‌های بیشتری نسبت بهکودکان در سن و سال خود دارند.

توسعه مهارت

علاوه براین آن ها در رشد و توسعه مهارت‌ها تاخیر دارند این کودکان در مهارت‌های فردی، تحصیلی، اجتماعی و رفتاری بسیار ضعیف عمل می کنند و همگام با گروه سنی خود پیش نمیروند. انها معمولاً خشم ناشی از تحقیر را با رفتارهای عصبی، شب‌ادراری، کابوس‌های شبانه و مقابله به مانند نشان‎ ‎میدهند.‏

فراموش نکنید که خشونت‌های کلامی شما هرگز فراموش نمیشوند. صدای شما برای همۀ وقت باقی میماند یک لحظه چیزی را میگویید و به نظرتان می آید که تمام شده هست اما واقعاَ اینجور نیست آن چه که می گویید میتواند تبدیل به اندوهی ناتمام شود.
کودک شما با کلام‌های تحقیر‌آمیز دچار کمبود اعتماد به نفس، ترس و اضطراب، افسردگی، احساس بی‌کفایتی و ناامیدی می شود.‏

عصبانیت والدین

پیش می آید که والدی از فرزندش عصبانی بشود و حرفی بزند که نباید.
اما اگر شما نسبت به چیزی که به فرزندتان در موقع خشم گفته‌اید احساس پشیمانی نمی کنید،آن را عادی می دانید و فحاشی کردن و کوچک شمردن او برایتان آسان هست/خشونت علیه کودک باید متوجه رفتارتان و آسیب‌های روانی کاری که میکنید باشید.

اگر نمی توانید خشم‌تان را نظارت کنید. بهتر هست با رفتار درمانی و بهرهگیری از روش‌های بازرسی خشم خود را اصلاح کنید.‏

بهتر هست بفهمید که چه چیزی باعث می شود فرزند کوچک خود را در معرض این نوع آزار قرار بدهید:
آیا فکر میکنید آزار کلامی یک شیوه موثر تربیتی هست؟

آیا این یک راه برای تخلیه فشارهای عصبی خودتان هست؟

آیا دچار استرس هستید؟

آیا نمیتوانید احساسات قوی و شدید خود را نظارت کنید؟

آیا خودتان در معرض خشونت کلامی قرارگرفته‌اید؟
علت مشکلات خود را بفهمید و به فکر راه حلی برای آن باشید.

به احتمال چندان شما نیاز به یک رفتار درمان یا روان‌شناس و روانپزشک خواهید داشت./خشونت علیه کودک

این بسیار ارزشمند هست که این مشکل را در خودتان بپذیرید و بخاطر خود و فرزندتان قدمی برای اصلاح آن بردارید.
زندگی آینده فرزندتان چیزی هست که شما می‌سازید. وی را دچار اندوه ناتمام نکنید/خشونت علیه کودکبا این عادت ها به روان کودکتان آسیب وارد نکنید!