آقای ربیعی! استعفا دهید

کدخبر: ۳۶۱۷۴۸
علی ربیعی، سخنگوی دولت در حالی که ماسک به صورت زده بود گفت:« رنج مردم با تک تک سلول‌های اعضای دولت احساس می‌شود.»
آقای ربیعی! استعفا دهید

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از عصر ایران، با تمام احترامی که برای ربیعی قائل هستم و معتقدم او نسبت به دیگر مسؤولان دولت واقعی‌تر به مسائل کشور نگاه می‌کند و سابقه کارگری او در جنرال موتورز و دغدغه‌هایی که در زمان وزارت در مورد کارگران داشت، باید بگویم نه آقای سخنگو! شما درد مردم را احساس نمی‌کنید.

شما اگر صبح‌ها به جای خودرویی که با راننده دنبال‌تان می‌آید، سوار بی‌آرتی، مترو یا تاکسی می‌شدید، درد مردم را می‌فهمیدید. مردمی که به خاطر یک لقمه نان به دل کرونا می‌زنند و در اتوبوس مثل دانه‌های بلال کنار هم می‌ایستند و امیدوارند کرونا با آنها کاری نداشته باشد.

شما اگر می‌توانستید با حقوق 2 میلیونی در عصر گرانی و تورم زندگی کنید، درد مردم را می‌فهمیدید. سرپرست خانواده‌ای که نمی‌داند با حقوقی که می‌گیرد چه کند، به کدام زخم زندگی‌اش مرهم بگذارد.

تا به حال سه ماه یا بیشتر حقوق‌تان عقب افتاده است؟ آیا تا به حال تعدیل شده‌اید؟ فقط کافی است تصور کنید. صبح با قابلمه غذا به محل کار می‌رسید، کارفرما به شما می‌گوید به دلیل مشکلات اقتصادی، نمی‌تواند تولیدی یا شرکتی که دارد را اداره کند و مجبور است، مُهر «تعطیل» است به در آن بزند. چه حسی پیدا می‌کنید؟

کدام یک از اعضای دولت پول‌های‌شان را روی هم گذاشته‌اند که خانه یا ماشین بخرند و صبح که بیدار می‌شوند می‌بینند با پولی که کنار گذاشته‌اند ماشین بخرند، دوچرخه هم نمی‌‌شود خرید؟

آقای ربیعی یا هر کدام از اعضای دولت که با تک تک سلول‌هایتان رنچ مردم را حس می‌کنید، تا به حال برای عقب افتادن دو قسط بانک، آبروی‌تان رفته است؟ بانک به ضامن‌هایتان زنگ زده است؟ در گوشی‌تان پیامک‌های جریمه عقب افتادن یک قسط را دارید؟

واقعا حس پدری که می‌خواهد برای دخترش جهیزیه بخرد را درک می‌کنید؟ حس پسری که داماد شده است و نمی‌داند چگونه خانه اجاره کند و زندگی‌اش را بچرخاند را درک می‌کنید؟

می‌دانید چرا باور نمی‌کنیم شما مشکلات مردم را درک می‌کنید؟ چون اگر درک می‌کردید واقعا برای بهتر شدن وضع کشور کاری می‌کردید یا حداقل اگر می‌بینید که نمی‌توانید، کرسی ریاست  و مدیریت را رها می‌کردید و با زبانی بی لکنت به مردم می‌گفتید که نمی‌توانید باری از دوش آنها بردارید و استعفا می‌دادید.

یاد دیالوگ معروف فیلم آژانس شیشه‌ای افتادم که  «سلحشور» با بازی رضا کیانیان روی صندلی چرخ‌دار آژانس هواپیمایی نشسته بود و «حاج کاظم» با بازی پرویز پرستویی با یک  ژ-3  در دست  می‌گفت:«می‌دونی یه گردان بره خط ، گروهان برگرده یعنی چی؟ می‌دونی یه گروهان بره خط ،دسته برگرده یعنی چی؟ می‌دونی یه دسته بره خط ،نفر برگرده یعنی چی؟»

واقعا شما می‌دانید زندگی با تورم و گرانی یعنی چه؟

اخبار روز سایر رسانه ها
    تیتر یک
    اخبار بیشتر در سرویس اقتصادی
    کارگزاری مفید