توماس فریدمن| مأموریت ویژه کاملا هریس
به گزارش اقتصادنیوز؛ توماس فریدمن ستون‌نویس برجسته نیویورک‌تایمز در مطلب اخیر خود با عنوان «کامالا هریس سزاوار یک کار مهمتر است» نوشت: او می‌تواند پیشگام کمک به قشری از جامعه آمریکایی باشد که از قافله جا مانده‌اند.
من اخیراً با مت دان، بنیانگذار مرکز نوآوری روستایی که در حوزه توسعه اقتصادی دیجیتال در شهرهای کوچک آمریکایی فعالیت می کند، صحبت می‌کردم و او در مورد قشری در ایالت ورمونت در نزدیکی خانه‌اش که یک کتابخانه عمومی فوق‌العاده دارد، به من گفت: " هر یکشنبه شما می‌توانید با ماشین آنجا بروید و پارکینگ کاملاً پر خواهد بود. فقط یک مشکل وجود دارد: کتابخانه روزهای یکشنبه تعطیل است."
این پارکینگ پر از اتومبیل‌هایی است که در آنها بچه‌ها در حال انجام تکالیف خود هستند و بزرگ‌سالان نیز کارهای دفتری خود را انجام می‌دهند؛ آنها از اتصال بی‌سیم به اینترنت این ساختمان خالی استفاده می‌کنند، زیرا خانه‌های روستایی آنها فاقد پهنای باند برای اینترنت پرسرعت است. افسوس! داستان‌های زیادی درباره روستاییان آمریکایی که در جستجوی Wi-Fi رایگان به ساندویچ فروشی‌های مترو و فروشگاه‌های دِیری‌کوئین می‌روند، وجود دارد.
راست: در توسان ایالت آریزونا برخی اتوبوس‌های مدرسه مجهز به Wi-Fi هستند و در محله‌های فقیرنشین پارک می‌کنند تا دسترسی فراهم شود.
چپ: یک مدرسه در Summertown ایالت تنسی برای برخی از دانش آموزان که در خانه به اینترنت دسترسی ندارند، وای‌فای رایگان گذاشته است.
و به همین دلیل است که اکنون می‌خواهم درباره معاون رئیس جمهور منتخب کاملا هریس صحبت کنم.
مأموریت تاریخی بانوی تاریخ‌ساز
هریس برای اینکه فقط یک معاون رئیس‌جمهور با چند مسئولیت رسمی باشد، بیش از حد باهوش و پرانرژی است. من دوست دارم ببینم که رئیس‌جمهور منتخب جو بایدن وظیفه مهمتری را به او واگذار می‌کند: دبیر ویژه توسعه عمران روستایی، و به عبارت دیگر مسئول پر کردن شکاف موجود بین آمریکای روستایی و بقیه کشور؛ شکاف در برخورداری از فرصت‌ها، شکاف در زمینه ارتباطات جاده‌ای، شکاف در بخش آموزش، شکاف در حوزه کسب‌وکارهای نوپا، و شکافی که خشم و نفرت متقابل به بار آورده است.
ترامپ در دو انتخابات ریاست جمهوری گذشته برای غلبه بر دموکرات‌ها در روستاهای آمریکا، در این شکاف‌ها ضیافت برپا کرد. گماشتن هریس به عنوان مسئول رفع این شکاف‌ها، یک قطعنامه واقعی از سوی تیم بایدن قلمداد می‌شود.
این چشم‌اندازی از نوسازی آمریکا را به نمایش می‌گذارد و نشانگر این است که دموکرات‌ها دیگر نمی‌خواهند روستاهای آمریکا را به جمهوری خواهان واگذار کنند، بلکه قصد تصاحب آنها را دارند. و این باعث می‌شود که هریس از روز نخست به عنوان یک معاون رئیس‌جمهور فوق‌العاده مهم ظاهر شود.
* لغو بودجه پلیس فدرال یک شعار رادیکال رایج در جناح چپ دموکرات‌ها -ترقی‌خواهان یا پراگرسیوها- است که در جنبش جان سیاهان مهم است -BlackLiveMatters- برجسته شد.
بسیاری از رای‌دهندگان حومه شهری شخص ترامپ را رد می‌کنند، اما ایده‌های چپ افراطی که در سال‌های اخیر در دموکرات‌ها رسوخ کرده را نیز نمی‌پذیرند. به همین دلیل است که دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شدند اما برخی نامزدهای دموکرات انتخابات مجلس نمایندگان و سنا در همان ایالت‌های میدان نبرد از طریق آرای همان حومه‌شهرنشینان شکست خوردند.
اگر قرار است دموکرات‌ها برای سال 2022 -چه رسد به 2024- همچنان فقط برای شهرها و حومه شهرها جذاب باشند، احمق هستند. چراکه در مقابل یک جمهوری‌خواه باهوش‌تر و غیرتهاجمی‌تر از ترامپ، بسیار آسیب‌پذیر خواهند بود. مهمتر از همه اینکه ارتقای روستاهای آمریکا اقدام درستی برای کل آمریکا است و رویکرد بایدن درباره "ملتی که از هر نظر با هم رشد می‌کنند" را تحقق می‌بخشد.
این مفهوم در پیوند با DNA حزب دموکرات باقی خواهد ماند؛ حزبی که در زادگاه من -ایالت مینه‌سوتا- هنوز هم به عنوان حزب دی.اف.ال* یا دموکرات-کشاورز-کارگر شناخته می‌شود؛ حزب دموکرات نیاز به بازسازی آن ائتلاف دارد.
مایکل سندل، استاد هاروارد و نویسنده کتاب «استبداد شایستگی: چه چیزی به خیر عمومی تبدیل شده است؟» می‌گوید: ترامپ پوپولیسم (عوام‌گرایی یا ) را بدنام کرد. دموکرات ها باید با نشان دادن اینکه چگونه پوپولیسم می‌تواند منبع فعالیت مدنی، تعامل و نوسازی در سراسر آمریکای شهری و روستایی باشد، آن را به عنوان جایگزینی برای پوپولیسمِ بیگانه‌هراس و زرسالارِ** ترامپ معرفی کنند.
*حزب دی.اف.ال (DFL: Democratic-Farmer-Labor) یا حزب دموکرات-کشاورز-کارگر یک حزب سیاسی در ایالت مینه‌سوتا و در واقع شاخه ایالتی حزب دموکرات در مینه‌سوتا است. حزب DFL از ادغام حزب دموکرات مینه‌سوتا و حزب کشاورز-کارگر این ایالت در سال ۱۹۴۴ تشکیل شد.
**حاکمیت زرسالار یا پلوتوکراتیک یک نوع شیوه حکومت‌داری بر پایه توانگرسالاری است و در واقع ثروتمندان در آن حکمرانی می‌کنند.
این باید به مأموریت هریس تبدیل شود. و یکی از ارزشمندی‌های یک معاون رئیس‌جمهور همین است. این مأموریتی است که از روستاهای آمریکا آغاز می‌شود.
بت فورد، رئیس شرکت Land O'Lakes یک تعاونی صاحب‌نفوذ با مالکیت کشاورزان که مقر آن در مینه‌سوتا است، به من گفت: من می‌ترسم که کلمه "روستایی" دلالت ضمنی بر یک مفهوم جغرافیایی داشته باشد که در واکنش به مشکلات‌شان بگوییم "مسئله ما نیست". اما در حقیقت، گسترش ارتباطات اینترنتی و توسعه فناوری در روستاهای آمریکا "یک مسئله آمریکایی است، یک مسئله رقابتی آمریکایی و یک مسئله امنیت ملی برای ایالات متحده است."
فورد گفت: کمبود سرمایه در روستاهای آمریکا باعث شده که ما از رونق و امنیت اقتصادی کمتری برخوردار شویم. همچنین توان رقابتی کمتری نسبت به چین که سریعاً در حال برقراری اتصال اینترنت به قلب مناطق روستایی خود است. حدود 35 درصد از کشاورزان روستایی از پهنای باند کافی برای راه‌اندازی تجهیزات جدید در مزارع خود، همچنین برای اطمینان از انجام تکالیف آنلاین فرزندان‌شان و دسترسی مادربزرگ خانه به "پزشک آنلاین" برخوردار نیستند.
استراتژی روستایی بایدن-هریس
اما استراتژی روستایی بایدن-هریس چگونه باید باشد؟ امیلی لارسون، شهردار دولوت به من گفت: این کار باید با یک نمایش منظم شروع شود. "نمایش عمومی" و "به‌دقت گوش دادن به مردم" همراه با احترام، بسیار موفقیت‌آمیز خواهد بود. در واقع، هیچ چیز به اندازه محترمانه گوش سپردن به مردم، احترام آورنده نیست.
در مورد مشخصه‌های سیاست دولت در قبال روستاها، تیم بایدن-هریس باید متعهد شود که در طول این چهار سال، یکایک جوامع روستایی در آمریکا به باند پهن اینترنتی دسترسی خواهند داشت؛ چراکه زیرساخت اساسی مورد نیاز برای یک اقتصاد مدرن فراگیر است.
دان یک برنامه جدید وام فدرال را پیشنهاد می‌کند که وام‌های 50 ساله بدون بهره را به جوامع و تعاونی‌ها (و با سهولت مقررات) ارائه می‌دهد تا ائتلاف های عمومی-خصوصی روستایی بتوانند شبکه‌های باند پهن با سرعت دانلود و آپلود حداقل 100 مگابیت بر ثانیه برای همه انواع ابزارهای یادگیری، کاری و پزشکی از راه دور را ایجاد کنند. هم‌اکنون نیز جیمز کلایبرن طرحی با رویکرد مشابه را در مجلس نمایندگان پیش برده است.
سال گذشته با دان به Red Wing در مینه‌سوتا سفر کردم تا ببینم شبکه‌های گیگابیتی چگونه میتوانند از شرکت‌های نوپای مبتنی بر فن‌آوری پیشرفته و نیز کشاورزان سنتی پشتیبانی کنند. آن زمان در مورد ملاقات با زوج مخترعی که یک خروس رباتیک برای گشت‌زنی در مرغداری‌ها و جمع کردن پرندگان مرده و بسترها ساخته بودند، مطلبی نوشتم. اختراعی که یک محصول جانبی غیرمنتظره نیز به همراه داشت: پرندگان با تحرک بیشتر، سریع‌تر وزن‌شان افزایش می‌یابد، زیرا آنها دائماً در حال فرار از این ربات یا نوک زدن به آن هستند.
دان گفت ، در حالی که این ربات‌های "گشت مرغداری" 80 درصد بصورت خودگردان کار می‌کنند، "کارکردهای قابل‌توجهی دارند که با کنترل از راه دور عملیاتی می‌شوند و به‌روزرسانی کدگذاری‌ها را دورادور دریافت می‌کنند؛ و این تنها با اینترنت پرسرعت دارای پهنای باند امکان‌پذیر است."
با این حال، گرچه دسترسی به اینترنت بهتر، امری لازم است ، اما کافی نیست. دان افزود: "ما همچنین باید از سرمایه‌گذاری‌ها در بخش آموزش مهارت‌های دیجیتال در جوامع روستایی و مشوق‌های شرکت‌های فناوری برای استخدام کارمندان دورکار در شهرهای کوچک اطمینان حاصل کنیم. امروز روستاهای آمریکا 15 درصد از نیروی کار کشور را نمایندگی می‌کنند، اما فقط 5 درصد از مشاغل آینده اقتصاد دیجیتال را شامل می‌شوند. با این وجود، پاندمی کرونا، چشم مردم را به این ایده باز کرده است که مشاغل اقتصاد دیجیتال را می توان در هر کجا ایجاد کرد."
هریس، پلی میان آمریکای روستایی و شهری
کاملا هریس انتخابی بدیهی برای چنین مأموریتی است. چه کسی بهتر از او می‌تواند پلی میان دره سیلیکونی* و دره‌های آمریکای روستایی باشد؟ (*دره سیلیکونی یا Silicon Valley یک مجموعه صنعتی در کالیفرنیای غربی تا جنوب سانفرانسیسکو گسترش یافته، و صنایع فناوری اطلاعات ایالات متحده در آنجا متمرکز است)
او همچنین ذاتاً سازنده پلی به یک بخش فراگیرتر در قلب آمریکا است، زیرا آمریکای روستایی آمریکای سفید نیست. بر اساس گزارشی از سوی مؤسسه شهری، "از هر ۵ آمریکایی یک نفر در جوامع روستایی زندگی می‌کند و از هر پنج نفر از ساکنان روستا بیش از یک نفر (22 درصد) رنگین پوست است." من سال گذشته در مورد ویلمار در مینه‌سوتا نوشتم؛ شهر کوچکی که در دهه 1950 یک‌دست سفیدپوست بود و امروز تقریباً نیمی از آن اسپانیایی‌تبار ، سومالیایی‌تبار، آسیایی‌تبار و بومی آمریکایی هستند.
در مینه‌سوتا، شهرهای کوچکی مانند ویلمار که میتوانند شمولیت و تنوع را مدیریت کنند، اکنون شهرهای پررونقی هستند، زیرا وقتی بسیاری از جوانان سفیدپوست به شهرهای بزرگ رفته‌اند، این شهرهای کوچک میتوانند نیروی کار تازه و خریداران جدید خانه را به خود جذب کنند.
هریس به زودی اولین معاون رئیس جمهور زن، سیاه‌پوست و هندی-آمریکایی خواهد شد که مطمئناً طنین‌انداز صدای بسیاری از رای دهندگان شهری است. با این حال، اگر او بتواند خود را به عضوی از کابینه بایدن تبدیل کند که همواره برای شنیدن صدای روستاهای آمریکا اولین نفر بوده، و همواره برای توجه به نگرانی‌های آنها و اطمینان از برطرف شدن این نگرانی‌ها پیش‌قدم است، او و دموکرات‌ها میتوانند خود را در مناطق روستایی خیلی بیشتری مطرح کنند.
حتی اگر این فرآیند تنها 10 یا 15 درصد فضای روستاها را برای حزب دموکرات بهبود ببخشد، احتمالاً کافی است برای اینکه حزب جمهوری‌خواه -که عمیقاً تحت رهبری ترامپ منحرف شده- را از بازپس‌گیری کاخ سفید یا مجلس نمایندگان در چهار سال آینده محروم کند. و شاید آنها را مجبور کند به مدار عقلانیت بازگردند. حزب جمهوری‌خواه نیازمند شوک‌درمانی است و هیچ چیز به اندازه از دست دادن تسلط بی‌چون‌وچرای جمهوری‌خواهان در مناطق روستایی آمریکا، فیل‌ها را شوکه نخواهد کرد.
