انتقاد جمهوری‌اسلامی از اظهارات دوپهلوی وزیر بهداشت؛ نمی‌توانی استعفا کن!
به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه نوشت: از امروز، محدودیت‌های جدیدی که شامل ممنوعیت مشاغل 2 و 3 و 4 می‌شوند برای کنترل موج چهارم کرونا اِعمال خواهند شد. این اقدام، بسیار دیر صورت گرفت بطوری که اگر در این زمینه کوتاهی نمی‌شد و از 15 اسفند محدودیت‌هائی در زمینه خریدهای عید، رفت و آمدهای درون‌شهری به‌ویژه با مترو و اتوبوس، مسافرت‌های بین‌شهری و حضور در رستوران‌ها و پارک‌ها و تفریحگاه‌ها اِعمال می‌شد، قطعاً اکنون گرفتار موج چهارم کرونا نبودیم.
هشدارهای زیادی در زمان مناسب داده شد و حتی مسئولان وزارت بهداشت هم این هشدارها را دادند ولی گوش شنوائی پیدا نشد و تصمیم لازم برای کنترل کرونا گرفته نشد. تنها اقدام مناسب، ممنوعیت حضور در پارک‌ها و تفریحگاه‌ها در روز 13 فروردین در شهرهای قرمز بود که دیدیم با موفقیت همراه بود و مردم به آن عمل کردند.
این تجربه نشان می‌دهد اکثریت مردم آمادگی دارند به مقررات عمل کنند و از قوانین سرپیچی نکنند. آنچه باقی می‌ماند کوتاهی مسئولین ستاد ملی مبارزه با کروناست که در مواقع لازم تصمیم نمی‌گیرد و قرارگاه عملیاتی این ستاد نیز که مسئولیت نظارت بر اجرای مقررات را برعهده دارد، در مواردی که مقررات وضع می‌شود به وظیفه خود به درستی عمل نمی‌کند.
سوالی که در چنین وضعیتی مطرح می‌شود اینست که در برابر بی‌تصمیمی‌ها و بی‌عملی‌ها چه باید کرد؟
یک راه که راهی انحرافی است و متاسفانه بعضی مسئولین بهداشت کشور آن را انتخاب کرده‌اند اینست که التماس می‌کنند، خواهش می‌کنند و از بی‌تصمیمی‌ها و بی‌عملی‌ها گلایه‌مند می‌شوند و آن را مرتباً تکرار می‌کنند. روشن است که اولاً با التماس و تمنا و خواهش، مشکلی حل نمی‌شود و ثانیاً به زبان آوردن این مطالب و تکرار آن‌ها برای خارج کردن خود از زیر سوال و خود را نزد افکار عمومی تبرئه کردن است. چنین روشی، با مسئولیت‌پذیری سازگاری ندارد و افکار عمومی نیز کسی را با این روش‌ها تبرئه و از زیر سوال خارج نمی‌کند.
متاسفانه اخیراً راه دیگری اختراع شده و آن اینست که مسئولان بهداشتی تقصیر را به گردن دیگران می‌اندازند و عجیب اینکه آن دیگران را نیز نام نمی‌برند و با مجهول باقی گذاشتن مقصرین، افکار عمومی را دچار سرگردانی می‌کنند. معاون کل وزیر بهداشت، اخیراً در مصاحبه‌ای در جواب این سوال که چه کسی مانع تصمیم‌گیری برای قرنطینه یا اِعمال محدودیت‌ها می‌شود؟ گفت نمی‌توانم اسم ببرم. خود وزیر بهداشت هم در یک سخنرانی ضمن تکرار چندین باره التماس‌ها و تمناها و اینکه مردم به خواهش‌های ما اعتنا نمی‌کنند به سراغ تصمیم‌گیران نیز رفت و گفت: «اگر قرار باشد که عدم توفیق در مدیریت اپیدمی را به حساب وزارت بهداشت بنویسند، دهانم باز خواهد شد و خواهم گفت که کی‌ها قصور کردند. نمی‌گذارم خون شهید سلامت پایمال بعضی دغدغه‌های دیگر شود نخواهم گذاشت».
این شیوه نیز با مسئولیت‌پذیری سازگاری ندارد. آقایان مسئول در وزارت بهداشت و در عرصه بهداشتی کشور باید بدانند که در برابر جان تک تک مردم مسئولند و در برابر مرگ کسانی که در اثر قصورها و تقصیرهای مربوط به کنترل کرونا جان خود را از دست می‌دهند، باید پاسخگو باشند. آقای وزیر بهداشت درباره واکسن هم وعده‌های طلائی دادند ولی محقق نشد بطوری که اکنون میزان واکسیناسیون کرونا در ایران کمتر از یک درصد است در حالی که حتی در بعضی کشورهای اطراف ما این میزان به بالای 50 درصد هم رسیده است. لابد این نارسائی را هم به گردن تحریم‌ها می‌اندازند و به هر حال برای هر صنفی یک مقصر پیدا می‌کنند ولی مردم می‌گویند شما که از تحریم‌ها خبر داشتید، چرا وعده واکسن دادید و از آن به عنوان یک معجزه سخن گفتید؟
راه درست اینست که وقتی یک مسئول می‌بیند به هر دلیل نمی‌تواند به مسئولیتی که برعهده دارد عمل کند، جای خود را به کسی بدهد که قدرت کافی برای انجام آن وظیفه را دارد. متاسفانه در کشور ما هیچ مسئولی خود را موظف به استعفا دادن به خاطر قصور یا تقصیر و یا ناتوانی از انجام وظیفه نمی‌داند و کاسه کوزه‌ها را بر سر دیگران شکستن به یک فرهنگ تبدیل شده است. جان و سلامت مردم را نمی‌توان گروگان چنین فرهنگ زیانباری قرار داد. همه باید در برابر مردم و در برابر خدا پاسخگو باشیم. ماه رمضان که در حال نزدیک شدن است، فرصت خوبی برای تهذیب نفس است. با تهذیب نفس می‌توانیم به وظایف خود آنگونه که خدا می‌خواهد و به مصلحت بندگان خداست عمل کنیم.
