آیا ترامپ «بدون تاریخ، بدون امضاء» را دوست دارد

به گزارش اقتصادنیوزبه  نقل از ایرنا، بیست و چهارم شهریور روزنامه «جوان» با انتقاد از نادیده گرفتن فیلم «به وقت شام»، انتخاب «بدون تاریخ، بدون امضاء» را تکمیل پازل غرب برای نمایش چهره‌ای فلاکت‌بار از جامعه، آن هم در 40 سالگی انقلاب دانست. این روزنامه در ادامه پای دونالد ترامپ را به میان می‌آورد و با استناد به مصاحبه اش با نشریه بلومبرگ و طرح این ادعا که سیاست‌های او ممکن است به فروپاشی ایران بینجامد، سوال می کند که معرفی «بدون تاریخ، بدون امضاء» در این شرایط چه نسبتی با منافع ملی دارد و آیا در این شرایط تماشای «به‌وقت شام» توسط هزاران عضو آکادمی اسکار در راستای منافع ایران بود یا فیلمی که از جامعه ایران ویرانه‌ای رو به زوال به تصویر می‌کشد.

** تقدیر ترامپ از جلیلوند؟

البته این اولین باری نیست که رسانه ها به انتخاب نماینده ایران در اسکار انتقاد و اعتراض دارند. در همه دولتها، این انتخاب محل شکایت بود. روزنامه جوان سال گذشته نیز این فیلم را « ضد خانواده» خوانده بود.

در مطلب تازه این روزنامه، پیش بینی دیگری هم دیده می شود و آن تقدیر ترامپ از این فیلم در صورت جایزه نگرفتن در اسکار است: « آیا همه هدف امریکا و ترامپ از رجزخوانی هایش علیه نظام و انقلاب چیزی رساتر از محتوای این فیلم می‌تواند باشد؟! قطعا اگر این فیلم از سوی آکادمی اسکار واجد دریافت جایزه نگردد، شخص ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا ضمن تقدیر از آن، نه تنها سرتاپای هالیوود را لجن مالی کرده، بلکه آن‌ها را به پیگیری خط قصه این فیلم به عنوان تأمین کننده اهداف استکباری و استعماری غرب و امریکا مجبور خواهد کرد!»

**شروع با زیر درختان زیتون

رائد فریدزاده، دبیر شورای عالی بین الملل سینمای ایران و سخنگوی کمیته انتخاب نماینده ایران برای مراسم اسکار، در گفت و گو با «ایرناپلاس» با بیان اینکه از سال 1993 و با انتخاب فیلم «زیر درختان زیتون» هیاتی متشکل از سینماگران و دست اندرکاران سینما کار خود را شروع کردند، ادامه داد: این روند تاکنون نیز ادامه دارد و امسال نیز بنیاد فارابی فیلمهایی که از اول مهر 1396 تا اول مهر 1397 و حداقل به مدت یک هفته اکران شدند و تعدادشان 110 عنوان بود را بررسی کرد و در نهایت فیلمهای «تنگه ابوقریب»، «سهیلا،شماره 17» و « بدون تاریخ، بدون امضاء» گزینه های اصلی بودند که «بدون تاریخ، بدون امضاء» انتخاب شد.

**تاثیر ترامپ در انتخاب نماینده ایران

فریدزاده در واکنش به ادعای برخی رسانه ها درخصوص تاثیر کشورهای دیگر در این انتخاب و امضای ترامپ پای این فیلم گفت: فارغ از وجه طنز این ادعا، نفس این اتفاق که یک گزینه را از چارچوب استدلال عقلانی خارج بکند و وارد فضای مسموم کند و تهمت بزند یک هشدار است برای جامعه مطبوعاتی ما. وقتی می توانیم گفت و گو کنیم و حرف منطقی بزنیم، به جایش حرف بی اساس زدن، نشان از کم اطلاعی دوستان دارد. وقتی انسان در یک میدان عقلانی و منطقی نمی تواند گفتگو کند، سعی می کند قاعده بازی را به هم بزند و منتظر جواب طرف هم نمی شود. هر نوع واکنش به این ادعا هم غلط از آب در می آید.

** سیاه نمایی یا واقع گرایی

دبیر شورای عالی بین الملل سینمای ایران درباره ادعای برخی مبنی بر تلخ و سیاه بودن «بدون تاریخ، بدون امضاء» گفت: هر فیلم تلخی، سیاه نمایی نمی کند و تلخ بودن یک فیلم، فی نفسه امر بد و مذمومی نیست. اینکه این تلخی روند معمول زندگی را از روال عادی و پیش پاافتاده خارج می کند و یک تلنگر به مخاطب می زند که به فکر و اندیشه فرو رود امر خوبی است. کارکرد اثر هنری این است که مخاطب را در مسیر روزمره پیش نمی برد. یک اثر هنری را باید در کلیت آن دید و نمی توان قضاوت مقطعی داشت. واژه سیاه نمایی باید تعریف شود تا مخاطب دچار سوء تفاهم نشود.

**رقبای سخت

فریدزاده با بیان اینکه نماینده ما امسال رقبای سختی، دارد افزود: به طور کلی امیدوار هستیم اما نفس معرفی این فیلم و امکان نمایش آن در چارچوب دیپلماسی فرهنگی یک فرصت است در عرصه بین المللی برای برافراشته شدن پرچم ایران که باید از آن بهره ببریم.